Η  παραλλαγή  αυτή  του  Επιτάφιου  Θρήνου  της  Παναγίας  είναι  από  τα  χωριά  της  ορεινής  Αχαΐας. Λεγόταν  κάθε  Μεγάλη  Παρασκευή  το  πρωί  από  τα  παιδιά  του  χωριού,  που  γυρνούσαν  από  σπίτι  σε  σπίτι,  όπως  τα  κάλαντα,  ως  τα  μέσα  της  δεκαετίας  του  1990  περίπου.

Η ψυχή είναι σε θέση να λειτουργεί γεννώντας σκέψεις και συναισθήματα με όλα τα ερεθίσματα των αισθήσεων, που φυσικά έχουν σωματική αφετηρία. Υπό αυτή την έννοια, οποιοσδήποτε σωματικός ακρωτηριασμός που στερεί δυνατότητες αναγκαστικά έχει και ψυχικές προεκτάσεις συρρικνώνοντας το πεδίο των ερεθισμάτων που μπορούν να τη θρέψουν.

«Ακόμη, ο ήχος ακούγεται στον αέρα και στο νερό, αλλά λιγότερο. Υπεύθυνος για τον ήχο, όμως, δεν είναι ο αέρας ούτε το νερό· αλλά πρέπει στερεά σώματα να χτυπήσουν μεταξύ τους και με τον αέρα. Κι αυτό συμβαίνει όταν ο αέρας μετά το χτύπημα μείνει στη θέση του και δε διασκορπιστεί. Γι’ αυτό, αν χτυπηθεί γρήγορα και δυνατά παράγει ήχο· γιατί πρέπει η κίνηση του σώματος που ραπίζει να προλάβει τη διάχυση του αέρα, όπως κάποιος θα χτυπούσε ένα σωρό ή μια στήλη άμμου, που κινείται γρήγορα»

Στο Ισλάμ, το να είσαι μουσουλμάνος εξαρτάται από την ομολογία πίστης. Δηλώνεις ότι πιστεύεις ότι ο Θεός υπάρχει και ότι είναι μοναδικός, ότι ο Μωάμεθ είναι ο αγγελιοφόρος του και, κατά συνέπεια, ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του. Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα που να σε εμποδίζει να είστε μουσουλμάνος και υποστηρικτής της κοσμικότητας, γιατί αυτό που σε εμποδίζει είναι η Σαρία ως νομικό σύστημα. Ωστόσο, από τους πρώτους αιώνες, οι μουσουλμάνοι αποφάνθηκαν ότι το να είσαι μουσουλμάνος σημαίνει να έχεις πίστη αλλά και να υποτάσσεσαι στους κανόνες της Σαρία.

«Άλλη, όμως, είναι η ουσία της τροφής και άλλη του αυξητικού· γιατί, όταν πάρουμε το έμψυχο ως ποσότητα, το τρόφιμο παρέχει την αύξηση· όταν, όμως, το πάρουμε ως συγκεκριμένο πράγμα και υπόσταση, το τρόφιμο είναι τροφή· γιατί η θρέψη διατηρεί την υπόσταση του εμψύχου και αυτό υπάρχει όσο καιρό τρέφεται· και η τροφή προκαλεί τη γέννηση όχι εκείνου που τρέφεται, αλλά ενός άλλου, που είναι σαν κι αυτό που τρέφεται· γιατί ήδη η δική του υπόσταση υπάρχει και τίποτε δε γεννά το ίδιο τον εαυτό του, αλλά τον διατηρεί. Ώστε η αρχή αυτή της ψυχής είναι μια ικανότητα που διατηρεί αυτό που την έχει τέτοιο που είναι, ενώ η τροφή την καθιστά έτοιμη να λειτουργήσει. Γι’ αυτό, όταν το ον στερηθεί την τροφή, δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει» (416b13-21).

«Πόλεμος πατήρ πάντων» Η φράση του Ηράκλειτου συνοψίζει την εγγενή στην ανθρώπινη φύση ροπή προς την αντιπαλότητα. Τόσο εγγενή που, σύμφωνα με τη χαρακτηριστική βιβλική αφήγηση, ξεκινώντας από το έγκλημα του Κάιν αυτή έγινε σχεδόν το πρώτο σύμπτωμα της εξόδου από την παραδείσια μακαριότητα και συμφύρεται έκτοτε με την ανθρώπινη ιστορία.

Η Συνέλευση αυτή, αφού τροποποίησε τον Οργανικό Νόμο, ο οποίος είχε συνταχθεί στην Επίδαυρο, κατάργησε τα τοπικά πολιτικά σώματα, για να πλήξει την Πελοποννησιακή Γερουσία και τον Κολοκοτρώνη. Ακόμη, στην συνέλευση αυτή καταργήθηκε ο τίτλος του αρχιστράτηγου, τον οποίο είχε ο Κολοκοτρώνης[14].  Επίσης, επιχείρησε να συντάξει κρατικό προϋπολογισμό και, τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα του εξωτερικού δανεισμού, από την Αγγλία, με παράλληλη υποθήκη των εθνικών κτημάτων[15]. Κατά την διάρκεια της Β΄ Εθνοσυνέλευσης, τα πνεύματα οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο.

Για τους χωριάτες που κατέβαιναν στην πόλη, ήταν προσφιλής συνήθεια η αγορά του μπακαλιάρου, στα μπακάλικα της εποχής. «Όσοι έμπαιναν στα Γιάννενα, έπρεπε να γυρίσουν μ’ ένα κομμάτι μπακαλιάρο στο χωριό. Άλλοι τον ήθελαν χοντρό κι άλλοι λιανό (λεπτό). Τον τύλιγαν σε χασαπόχαρτα και στη συνέχεια τον έβαζαν μέσα στον τροβά, για να τον μεταφέρουν οι χωριάτες», σύμφωνα με 94χρονη πληροφορήτρια, γέννημα-θρέμμα της πόλης των Ιωαννίνων.

Ποιο Σαββάτο χωρίς ήλιο, ποια γυναίκα χωρίς φίλο; Ειρωνική δικαιολογία μοιχαλίδων γυναικών· όμοιες οι ιταλικές «Δεν είναι γυναίκα χωρίς αγάπη και γέρος χωρίς πόνο.», «Δεν υπάρχει Σαββάτο χωρίς ήλιο, δεν υπάρχει κόρη χωρίς αγάπη, δεν υπάρχει καρδιά χωρίς πόνο.», η γαλλική «Ποτέ χήρα χωρίς παρηγοριά, ούτε Σαββάτο χωρίς ήλιο.», η καταλανική «Δεν είναι Σαββάτο δίχως ήλιο, ούτε γριά χωρίς πονηριά, ούτε κόρη χωρίς αγάπη, ούτε γκαστρωμένη χωρίς πόνους.», η ολλανδική «Σπάνιο όμορφη κόρη χωρίς αγαπητικό.», η γερμανική «Ούτε Σαββάτο χωρίς ήλιο ούτε γυναίκα χωρίς τη γλύκα της αγάπης.»

«Τα υπόλοιπα, πάντως, μέρη της ψυχής, είναι φανερό από όσα είπαμε, πως δεν μπορούν να χωριστούν, όπως ισχυρίζονται κάποιοι· επίσης, όμως, είναι φανερό ότι λογικά διαφέρουν· γιατί η ικανότητα της αίσθησης είναι άλλο πράγμα από την ικανότητα της γνώμης, αφού έχει διαφορά να αισθάνεσαι και να διατυπώνεις γνώμη»