Ομιλία για το Έργο του Αριστοτέλη του κ. Βασίλη Κάλφα (βίντεο)

Ο Ντούγκιν είναι ένας στοχαστής χαμαιλέοντας και μπορεί να προσαρμόζει τη ρητορική του σε διαφορετικά ακροατήρια: όταν βρίσκεται ενώπιον δημοσίων υπαλλήλων ή ανώτερων στρατιωτικών εμφανίζεται ως πεπεισμένος υποστηρικτής του ρωσικού εθνικισμού ως του κρατικού δόγματος μιας μεγάλης δύναμης, ενώ μπορεί να κηρύττει την επαναστατική βία ενάντια στην τρέχουσα πολιτική τάξη όταν επικοινωνεί με αντισυστημικές ομάδες.

Ο ταχυδρόμος είχε… τουρμπέτα. Με τα ποδάρια έρθονταν στο χωριό μας. Κι όταν έβγαινε στο ξαγνάντιο, βάρ’γε τ’ν τουρμπέτα, ν’ ακούσουν ο κόσμος. Έβγαιναν στ’ δημοσιά (κεντρικό δρόμο), αλλά οι πλειότεροι (περισσότεροι) έρθονταν στ’ν πλατέα, γιατί ο ταχυδρόμος απόξω απ’ το σκολειό μέραζε τα γράμματα. Κάνα γράμμα αν θα κ’βάλαγε… Συντάξεις δεν έπαιρναν οι γερόντοι τα παλιά τα χρόνια (οι συντάξεις γήρατος ΟΓΑ καθιερώθηκαν μετά το 1960).

Μετά τις τρεις εκθέσεις, «Πως πέρασα την πρώτη μέρα στο σχολείο.», «Ένα λάθος μου!» και «Μια χειμωνιάτικη λιακάδα.», δημοσιεύουμε άλλο ένα γραπτό του ίδιου μαθητή – τραγικά επίκαιρο.

Πολλοί μίλησαν για ανατροπή. Από πολλές πλευρές, όμως, ο Μαμντάνι είναι ακριβώς ό,τι είναι σήμερα και η Νέα Υόρκη. Απηχεί πιστότερα από οποιονδήποτε άλλον ορισμένα από τα νεότευκτα αλλά παγιωμένα πια χαρακτηριστικά της. 

«Στη διανοητική ψυχή […] οι εικόνες είναι όπως τα συναισθήματα. Κι όταν η ψυχή βεβαιώσει ή αρνηθεί το καλό ή το κακό, αποφεύγει ή επιδιώκει. Γι’ αυτό η ψυχή ποτέ δε σκέφτεται χωρίς εικόνα. Έτσι και ο αέρας· προκαλεί στην κόρη του ματιού κάποια μεταβολή και αυτή επηρεάζει κάτι άλλο· το ίδιο γίνεται και με την ακοή· το τελευταίο που επηρεάζεται, όμως, είναι ένα και συνιστά μια μοναδική μεσότητα· αλλά με πολλαπλή την ουσία της» (431a 15-21).

«Σαρδελάδες» οι Πρεβεζiάνοι, «παγουράδες» οι Γιαννιώτες», «λασπιάδες» και «μαυρογόνατοι» οι καμπίσιοι Ηπειρώτες. Δεν είναι κωμωδία του Αριστοφάνη, αλλά η Ήπειρος του περασμένου αιώνα, όπου ο γλωσσικός πόλεμος καλά κρατούσε! Αν νομίζετε ότι οι Έλληνες ανέκαθεν έβλεπαν τη χώρα ενωμένη, μάλλον ξεχνάτε τον κανόνα: Κάθε τόπος είχε τον δικό του τρόπο να «στολίζει» τον γείτονα. Ποιοι ήταν, λοιπόν, οι «κιόηδες» που τους κορόιδευαν στον στρατό;

Ένας από τους ελάσσονες εκπροσώπους της Ρομαντικής Σχολής των Αθηνών υπήρξε ο ποιητής Θεόδωρος Ορφανίδης. Ο Ορφανίδης γεννήθηκε το 1817 στην Σμύρνη, αλλά τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Σύρο και την Τήνο. Πέθανε στην Αθήνα στις 5 Αυγούστου του 1886.

Συνέντευξη του δημοσιογράφου, συγγραφέα και θεολόγου Δημήτρη Τριανταφυλλίδη στο δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα, στην εκπομπή “Ημερολόγιο” του ραδιοφώνου του ΣΚΑΪ, τη Δευτέρα 2 Μαΐου 2022, με αφορμή το νέο του βιβλίο με τίτλο “Η αυτοκρατορική νοσταλγία της Ρωσίας – Ο ευρασιατικός πειρασμός”, που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις “ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ”.

Επιχειρώντας να διεισδύσει στη λειτουργία του νου ως τμήμα των δραστηριοτήτων της ψυχής ο Αριστοτέλης θα αναφερθεί στη διαφορά κάθε πράγματος με την ουσία του: «Επειδή […] άλλο είναι το μέγεθος και άλλο η ουσία του μεγέθους, και το νερό και η ουσία του νερού (το ίδιο ισχύει και για πολλά άλλα, αλλά όχι για όλα· γιατί σε μερικά είναι το ίδιο) η ψυχή αντιλαμβάνεται την ουσία της σάρκας και τη σάρκα είτε με άλλη ικανότητα είτε με την ίδια ικανότητα, αλλά σε διαφορετική κατάσταση» (429b 11-14).