Ελληνική ιστορία / Ερνέστου Κουρτίου: μεταφρασθείσα εκ της Γερμανικής υπό Σπυρίδωνος Π. Λάμπρου. Τομ. 5 (PDF)

Σε υπαίθρια πινακοθήκη θα μετατραπεί το εντυπωσιακό εννεαώροφο κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Ηδη, έχουν ξεκινήσει τα πρώτα έργα, με μια ζωφόρο με σκηνές από την «Οδύσσεια» να εκτείνεται στον 3ο όροφο και, όπως αναφέρει στην «Κ» ο κοσμήτοράς της, Αχιλλέας Χαλδαιάκης, η σχολή έχει απευθύνει πρόσκληση σε Ελληνες εικαστικούς και street artists.

Τα παλιά τα χρόνια, τν Κυριακή τα Βαϊού ,του διλνό, αφού είχαν χουνέψ τν μπακαλιάρου μη του ρύζ, μαζέβουνταν στου μισιχώρ γνέκις κι κουρίτσια για του έθιμου μη τν ρόκα. Μια γνέκα ντύνουνταν βλαχουπούλα Λαζαρίνα κι μια τζιουμπάνους Λάζαρους.

Το επόμενο τραγούδι, «Πάνω σε τρίκορφο βουνό», είναι παραδοσιακό και ηχογραφήθηκε στο Σικάγο το 1923. Ερμηνεύει ο Μάικ Πατρινός υπό του ψευδωνύμου Harris, ο οποίος υπήρξε φημισμένος καραγκιοζοπαίχτης στην Αμερική. Κλαρίνο παίζει ο Νικολάκης Ξηρός και λαούτο ο Gust Damalas. Ολόκληρο το δημοτικό τραγούδι καταγράφεται και από τον Δημήτριο Γ. Καμπούρογλου στην Ιστορία των Αθηναίων.

«Τέτοιος εγώ στον πόλεμο· δε μ’ άρεζαν χωράφια / και σπιτικά, που συνηθούν λαμπρά παιδιά να θρέφουν, / μόνε όλο πλοία με τα κουπιά λαχτάραγε η καρδιά μου, / πολέμους και καλόξεστα κοντάρια και σαγίτες, / κακά, που φόβο σε αλλονούς κι ανατριχίλα δίνουν. / Μα πάλε, τα όσα μού ‘βαζε ο θεός στο νου αγαπούσα· / τι άλλα ο ένας κυνηγάει, κι άλλα ζητάει ο άλλος.»

 Γιαννούλης Χαλεπάς (Πύργος Τήνου, 24 Αυγούστου 1851 – Αθήνα, 15 Σεπτεμβρίου 1938) ήταν ο πιο διακεκριμένος γλύπτης της νεότερης Ελλάδας, με μυθιστορηματική ζωή ανάμεσα στην τρέλα και τον θρίαμβο.

Στέκου στον τόπο σου, κυρά, κι εμέ μη με ζηλεύεις, / Γιατί τον πόνο τ’ αλλουνού κανείς δεν τόνε ξέρει.

Το 1860 ο Γερμανός λόγιος Arnold Passow δημοσίευσε στη Λειψία μια συλλογή ελληνικών δημοτικών τραγουδιών υπό τον τίτλο Τραγούδια Ρωμαίικα (Popularia Carmina Greciae Recentioris), με εισαγωγή και σχόλια στα λατινικά.

Ο Παύλος Χαρίσης, γεννημένος περί το 1830, αφού επιμελώς ανατράφηκε και διδάχτηκε τα εγκύκλια μαθήματα στη Βουδαπέστη, έγινε γλωσσομαθής· ανέλαβε δε την επιμέλεια των πατρικών κτημάτων, κι ενώ ήταν εύπορος ασχολείτο με μελέτες, επιδεικνύοντας ιδιαίτερη κλίση στα τεχνικά έργα, και ιδίως στην αρχιτεκτονική και την λεπτοτεχνκή (λεπτουργική). Πήρε δε ως σύζυγο την Σοφία, το γένος Σωτηριάδη[1], γυναίκα λεπτής ανατροφής και αγαθών αισθημάτων· ζούσε ήσυχη ζωή και απέκτησε δυο γιους, τον Αλέξανδρο και τον Ιωάννη.

Τα αστικά δάση μπορούν να απορροφήσουν ένα σημαντικό μέρος αυτής της αστικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης και έτσι να συμβάλουν στη βελτίωση της δημόσιας υγείας. Γι’ αυτούς και για άλλους λόγους, οι σύγχρονες στρατηγικές παρεμβάσεις στη δημόσια υγεία θα πρέπει να εξετάσουν και να αξιοποιήσουν την αξία των δασών και των χώρων πρασίνου στον πολεοδομικό σχεδιασμό και τον γενικότερο χωροταξικό σχεδιασμό.