Ετικέτα: Κωστής Παπαγιώργης

Αλέκος Κοντόπουλος

«Τριαντάφυλλο στη γειτονιά κι αγκάθι μες το σπίτι.»

Αντί να καταφύγει σε ψυχολογικές εξηγήσεις, σε φλύαρα «γιατί» και «πώς», η παροιμία περιορίζεται να μιλήσει για το οικείο μέσω του οικείου: «τριαντάφυλλο στη γειτονιά κι αγκάθι μες το σπίτι.»

Διαβάστε περισσότερα ›
Francois Chatelet: Ο Πλάτων και το ελληνικό φως

Francois Chatelet: Ο Πλάτων και το ελληνικό φως

Ο Πλάτων είναι ένας Αθηναίος του τέταρτου αιώνα, απογοητευμένος από την Πόλη του. Αυτή ακριβώς η απογοήτευση και το θεωρητικό σχέδιο, που αυτή γέννησε, βρίσκονται στην απαρχή της διάρκειας του πλατωνισμού. Πώς είναι δυνατό αυτό; Πώς να συλλάβουμε το γεγονός ότι ένα έργο τόσο ισχυρά σφραγισμένο από τις περιστάσεις μπορεί να είναι για μας σε τέτοιο βαθμό σύγχρονο; Γιατί ο κλασικός Έλληνας Πλάτων θέτει ακόμα και σήμερα προβλήματα που είναι και δικά μας;

Διαβάστε περισσότερα ›
Κωστής Παπαγιώργης

Κωστής Παπαγιώργης: «Μόνο οι άνθρωποι σε κάνουν να χαίρεσαι.»

Μόνο οι άνθρωποι σε κάνουν να χαίρεσαι. Μονάχα με ανθρώπους μπορείς να γλεντήσεις, να βγάλεις το μέσα έξω, να πετάξεις, αν χρειαστεί, την άχρηστη προσωπίδα που σε πνίγει και δε σε αφήνει ν’ ανασάνεις.

Διαβάστε περισσότερα ›
Κωστής Παπαγιώργης: Αλεξάντρ Ισάγιεβιτς Σολζενίτσιν

Κωστής Παπαγιώργης: Αλεξάντρ Ισάγιεβιτς Σολζενίτσιν

Αλεξάντρ Ισάγιεβιτς Σολζενίτσιν Κείμενο: Κωστής Παπαγιώργης «Όταν ένα καράβι έχει 99 τρύπες στο κύτος του, και από τις καλύτερες προθέσεις να διαπνέεται κανείς, είναι αδύνατο να τις φτιάξει όλες αμέσως». Ο άνθρωπος που μιλάει έχει γράψει, μεταξύ άλλων, το Αρχιπέλαγος […]

Διαβάστε περισσότερα ›
Κωστής Παπαγιώργης: Ο πότης Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Κωστής Παπαγιώργης: Ο πότης Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Από χαρακτήρα, ο Παπαδιαμάντης δεν έπινε για να ξεσπάσει, για να αλλάξει τον κόσμο γύρω του ή να φανερώσει τα κρυφά που τον καταδυνάστευαν. Το κρασί, αντίθετα, του χάριζε μια εσωτερική γαλήνη, το σπίθισμα της πνευματικής μεταρσίωσης που τόσο το είχε ανάγκη, και τόσο τίμησε τους τόπους όπου σύχναζε και τους συμποτικούς αδελφούς.

Διαβάστε περισσότερα ›
Κωστής Παπαγιώργης: Η λατρεία των πραγμάτων και η σκλαβιά τους.

Κωστής Παπαγιώργης: Η λατρεία των πραγμάτων και η σκλαβιά τους.

Με την έλξη, τη λατρεία των πραγμάτων και τη σκλαβιά τους όλοι βρίσκουμε τον μπελά μας. Εκ παραδόσεως, όλα τα οχληρά κουσούρια τα ανακαλύπτουμε πρώτα στους γύρω μας. Τι έχει πάθει ο Μάκης με το αυτοκίνητό του και το προσέχει σαν νεογέννητο;

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Ερνέστο Γκεβάρα (Ernesto Guevara, Ροσάριο, Αργεντινή, 14 Ιουνίου 1928 – Λα Ιγκέρα, Βολιβία, 9 Οκτωβρίου 1967)

Κωστής Παπαγιώργης: «Τσε Γκεβάρα»

Μοναδική περίπτωση χώρας, η οποία τόλμησε να σηκώσει κόκκινη σημαία στα χωρικά ύδατα της Αμερικής, η Κούβα, δεδομένου ότι κάθε επαναστατημένος λαός δημιουργεί ή νέμεται κάποιους μύθους, δεν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς ήρωες.

Διαβάστε περισσότερα ›
Κωστής Παπαγιώργης: Θλιβερό ταμείο. Ο ισολογισμός μιας χώρας που την τρώνε τα παιδιά της.

Κωστής Παπαγιώργης: Θλιβερό ταμείο. Ο ισολογισμός μιας χώρας που την τρώνε τα παιδιά της.

Το μέγα χαρακτηριστικό της εγχώριας πολιτικής είναι ότι η αλήθεια λέγεται -και μάλιστα με κεφαλαία- μόνο όταν καταγγέλλονται τα εγκληματικά λάθη του αντιπάλου. Όπερ σημαίνει ότι καμιά παράταξη δεν πολιτεύεται – απλώς αντιπολιτεύεται.

Διαβάστε περισσότερα ›
Κωστής Παπαγιώργης: Το κέντρο του κόσμου

Κωστής Παπαγιώργης: Το κέντρο του κόσμου

Η έξοδος από την ποιμενική ζωή και η είσοδος σε ευρύτερους οικισμούς γέννησε την πόλη όχι απλώς ως συγκρότημα πολλών οικισμών, αλλά σαν κοιτίδα της ζωής – περίπου σαν έργο τέχνης.

Διαβάστε περισσότερα ›
Λέμε «κλειστό» πρόσωπο, εννοώντας κάποιον που δεν «ανοίγεται» σε ξένους, άφιλους, εχθρούς ή παρατρεχάμενους. Αντίθετα, μιλάμε για «ανοιχτοπρόσωπο» άνθρωπο όταν η μορφή παραμένει σκοπίμως ξεκλείδωτη, χωρίς να φοβάται την εγγύτητα ή την οιαδήποτε επίθεση.

Κωστής Παπαγιώργης: Εγγύτητα και απόσταση

Ο οιοσδήποτε διαβάτης που με προσπερνά στον δρόμο είναι «κοντά μου», αντίθετα ο φευγάτος φίλος είναι μακριά «μου» – έτσι σκέφτεται ο κοινός νους. Και όμως, ισχύει το αντίθετο.

Διαβάστε περισσότερα ›