Ο Κλοντ Σαρλ Φοριέλ (1772–1844 και τα Δημοτικά Τραγούδια της Ελλάδας. Chants populaires de la Grece modern. (PDF)
Ο Κλοντ Σαρλ Φοριέλ, (Claude Charles Fauriel) (21 Οκτωβρίου 1772 – 15 Ιουλίου 1844) ήταν Γάλλος ακαδημαϊκός φιλόλογος, ιστορικός και κριτικός που η ακμή του συμπίπτει με την Γαλλική Επανάσταση και τους Ναπολεόντειους πολέμους. Στην Ελλάδα είναι γνωστός κυρίως για τη σημαντική συλλογή δημοτικών τραγουδιών (μεταξύ των οποίων και κλέφτικα) που συγκέντρωσε και μετέφρασε.
Δημοτικά τραγούδια της νεότερης Ελλάδας
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Φοριέλ, αν και δεν επισκέφθηκε ποτέ την Ελλάδα, ήταν ο πρώτος που δημοσίευσε συγκροτημένη έκδοση νεοελληνικών δημοτικών τραγουδιών με τον τίτλο “Chants populaires de la Grèce moderne”, στο Παρίσι σε δύο τόμους (1824 – 1825). Στον πρόλογο της συλλογής του, έχοντας υπόψη προεργασίες άλλων λογίων όπως του Γερμανού βαρόνου Χάξτχάουζεν, των Ελλήνων Μουστοξύδη, Μαυρομάτη, Σχινά κ.α., γράφει «η συλλογή που παρουσιάζω είναι η πρώτη που δημοσιεύεται, αυτό είναι μια εξαιρετική εύνοια της τύχης, που δεν επερίμενα». Κατά τον σύγχρονο Έλληνα λαογράφο Δημήτρη Λουκάτο, το φιλλεληνικό έργο του Φοριέλ βοήθησε πολύ τον επαναστατικό αγώνα των Ελλήνων, ίσως πολύ περισσότερο και από οποιαδήποτε υλική βοήθεια από το εξωτερικό.
Σημειώνεται ότι τη νεοελληνική γλώσσα τα ήθη και τα έθιμα, τη ζωή και την κατάσταση γενικότερα των Ελλήνων διδάχθηκε στο Παρίσι και σ΄ άλλα μέρη από παρεπιδημούντες Έλληνες σπουδαστές, εμπόρους και ναυτικούς. Τα δε τραγούδια της συλλογής του ο Φοριέλ τα συνέλεξε βασιζόμενος στις παρακάτω πηγές (όπως αναφέρει ο ίδιος στους προλόγους του):
-Έλληνες από διάφορα μέρη του έδιναν ή του έστελναν τραγούδια
-Έλληνες (τεχνίτες και νοικοκυρές) των παροικιών της Βενετίας και της Τεργέστης, όπου ταξίδεψε ο ίδιος, του υπαγόρευαν ή του έγραφαν τα τραγούδια που ήξεραν και τραγουδούσαν οι ίδιοι
-Μερικά τραγούδια από συλλογή του Αδαμαντίου Κοραή.
Εκτός των παραπάνω, η σύγχρονη κριτική θεωρεί πως, ως πρώτο πυρήνα της συλλογής του, ο Φοριέλ χρησιμοποίησε μέρος της ανέκδοτης ως τότε προεργασίας του Χάξτχάουζεν. Από τις παραλλαγές κάθε τραγουδιού που έφταναν στον Φοριέλ, διάλεγε αυτή που θεωρούσε αισθητικά και γλωσσικά καλύτερη, ή συνδύαζε τμήματα από αυτές, αφού έπαιρνε τη γνώμη Ελλήνων λογίων της Διασποράς. Ο πρόλογος που έγραφε για κάθε τραγούδι περιείχε πληροφορίες από πρόσωπα ενημερωμένα. Για τα τραγούδια του Εικοσιένα, οι πληροφοριοδότες του είχαν γνωρίσει προσωπικά τους οπλαρχηγούς στους οποίους αυτά αναφέρονταν.
Το βιβλίο του Chants populaires de la Grece moderne / recueillis et publies, avec une traduction francaise, des eclaircissements et des notes, par C. Fauriel (Παρίσι, 1824-1825.) κατεβαίνει ελεύθερα από εδώ: https://anemi.lib.uoc.gr/search/?
