«Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται, η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται»

Τότε ἔκατζε ὁ Γκούρας καὶ οἱ ἄλλοι καὶ φάγαμεν ψωμί· τραγουδήσαμεν κ᾿ ἐγλεντήσαμεν. Μὲ περικάλεσε ὁ Γκούρας κι᾿ ὁ Παπακώστας νὰ τραγουδήσω· ὅτ᾿ εἴχαμεν τόσον καιρὸν ὁποῦ δὲν εἴχαμεν τραγουδήση – τόσον καιρόν, ὁποῦ μας ἔβαλαν οἱ ῾διοτελεῖς καὶ γγιχτήκαμεν διὰ νὰ κάνουν τοὺς κακούς τους σκοπούς. Τραγουδοῦσα καλά. Τότε λέγω ἕνα τραγούδι·

«Το Κοράνι απηγόρευεν εις τους πιστούς να μανθάνουν τας γλώσσας των απίστων. Και η άγνοια αυτή εκράτησε τους μουσουλμάνους μακράν της ζωής των κατακτηθέντων λαών… [..] Λογαριασμοί, έγγραφα, διατάγματα συνετάσσοντο εις την ελληνικήν. Την ιδίαν γλώσσαν μεταχειρίζετο και ο Μωάμεθ Β’ και εις τας μετά των ξένων σχέσεις.»