Καύνος, νότια Μικρά Ασία.

Κείμενο και φωτογραφίες: Νίκος Μωραϊτάκης

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στα νότια παράλια της Τουρκίας επισκεφθήκαμε την Καύνο, αρχαία πόλη της Μικράς Ασίας στα όρια της Λυκίας και της ευρισκόμενης απέναντι από τα Δωδεκάνησα Καρίας. Γνώρισε μεγάλη ακμή και διέγραψε αξιόλογη ιστορική διαδρομή τόσο κατά την κλασική αρχαιότητα (μνημονεύεται σε πολλές πηγές, κυρίως αυτή του Αλικαρνασσέα γείτονά της Ηροδότου) ως μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας («της Δήλου»), όσο και κατά τη ρωμαϊκή εποχή «υπό την σκιάν» της συμμάχου των Ρωμαίων Ρόδου ως κέντρο εμπορίας προϊόντων της ενδοχώρας.

Κτίσθηκε από Κρήτες εποίκους και, ειδικότερα, σύμφωνα με τη μυθολογία, από τον Καύνο, ο οποίος κατέφυγε εκεί για ν’ αποφύγει τον άνομο προς αυτόν έρωτα της δίδυμης αδελφής του Βυβλίδος. Εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της μετά την εξαιτίας προσχώσεων μετατροπή του λιμανιού της σε λίμνη.

           Σήμερα προσελκύει το ενδιαφέρον πολλών και πάσης φύσεως επισκεπτών λόγω του φυσικού κάλλους και του αρχαιολογικού της πλούτου, από τον οποίο (μεταξύ πολλών άλλων όπως Αγοράς, Νυμφαίου, χριστιανικής βασιλικής, κ.ά.) διακρίνονται εδώ Λυκειακού τύπου τάφοι, κυκλικό λατρευτικού χαρακτήρα οικοδόμημα, κατάλοιπο Ιερού με επιγραφή προς τιμήν του ΔΙΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ και  το υπάρχον σε όλες τις αρχαίες ελληνικές πόλεις θέατρο.