ο κυπαρίσσι είναι δένδρο χρησιμότατο για την οικοδομήσιμη ξυλεία του που πουλιέται ακριβότερα γιατί είναι πολύ στερεή. Τα ξερικά κυπαρίσσια και όσα είναι απάνω σε βράχια μεγαλώνουν αργά, μα έχουν ξύλο που δεν σαπίζει και μπορεί να κράτηση 300-600 χρόνια όταν δεν βρέχεται. Στερεό και διαλεχτό ξύλο έχουν τα ίσια κυπαρίσσια που είναι χωρίς παρακλάδια και οι κλώνοι τους λεπτοί και πυκνοί πηγαίνουν κατά επάνω αγκαλιάζοντας τον κορμό.

Ἡ Πούλια ἦτο ἤδη ὑψηλά, «τέσσαρες ὧρες νὰ φέξῃ», καὶ ὁ μπάρμπ᾽ Ἀναγνώστης, ἀφοῦ ἐξύπνισε τὸν ἱερέα, κατασκευάσας πρόχειρον σήμαντρον ἐκ στερεοῦ ξύλου καρυᾶς καὶ πλῆκτρον, περιήρχετο τὰ Καλύβια θορυβωδῶς κρούων ὅπως ἐξεγείρῃ τοὺς χωρικούς.

Το κράτος από μόνο του δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις τεράστιες ανάγκες αναδάσωσης που έχουν δημιουργηθεί γι’ αυτό πρέπει και εμείς οι απλοί πολίτες μόνοι μας ή μέσα από συλλόγους να δημιουργήσουμε μικρά φυτώρια στις αυλές των σπιτιών μας, στα σχολεία (οι εκπαιδευτικοί – είναι μεγάλο κίνητρο και μάθημα ζωής για τα παιδιά), στην δουλεία μας και όπου αλλού προσφέρεται ελεύθερος χώρος.