Πράγματι, η Ελλάδα κινδυνεύει να πληγεί θανάσιμα εάν, σε πρώτο επίπεδο, δεν προσπαθήσει να περιορίσει την έκταση της επιδημίας. Και αν, σε δεύτερο και μονιμότερο επίπεδο, δεν αναπροσαρμόσει την οικονομική της πολιτική προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ενδογενούς παραγωγής – και όχι μόνο της πρωτογενούς αλλά και της δευτερογενούς, που έχει πληγεί από 10 χρόνια κρίσης και 30 χρόνια αποβιομηχάνισης.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η πόλη υπάρχει εκ φύσεως και προηγείται του ατόμου. Διότι, αν ο καθένας, όταν χωριστεί από το σύνολο, δεν είναι αυτάρκης, θα είναι στην ίδια κατάσταση, όπως όλα τα μέρη προς το σύνολο. Όποιος δεν είναι ικανός να συμμετέχει σε μια κοινότητα ή δεν του χρειάζεται επειδή είναι αυτάρκης, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί μέρος της πόλης, και κατά συνέπεια είναι ή άγριο ζώο ή θεός.

Ένας από τους τρεις μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους της Αττικής (Ο δεύτερος είναι στο Μαραθώνα (Αρνό) και ο τρίτος στις Αχαρνές – Μενίδι). Βρίσκεται πίσω από το γνωστό θέατρο του Θορικού στο λόφο Βελατούρι (από το Βιγλατούρι = παρατηρητήριο) μαζί με ακόμη ένα θολωτό τάφο ελλειψοειδούς κάτοψης.

Η Αθήνα απετέλεσε την νέα πρωτεύουσα του μικρού ελληνικού βασιλείου. Από την εποχή του Όθωνα, άρχισαν να εγκαθίστανται στην πόλη αυτή λόγιοι, οι οποίοι ασχολήθηκαν με την λογοτεχνία και, οι περισσότεροι εξ αυτών κατάγονταν από το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης.