Φίλοι μου, τα δικαιώματα των άλλων τα υπερασπίζεσαι όταν είναι λογικά και δίκαια και τα αντέχει η χώρα σου, και να φροντίζεις να έχεις χώρα, διαφορετικά έχουμε να κάνουμε με βλακώδεις εξυπνακισμούς, όπου δυστυχώς και εδώ η σύγχρονη αριστερά, διαπρέπει. Από την άλλη όπως έδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα, ο ελληνικός λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία είναι αντίθετος στις εθνομηδενιστικές αντιλήψεις και ξέρει να υπερασπίζεται την πατρίδα του.

Το κείμενο αποσιωπά πλήρως το γεγονός ότι η Τουρκία επιχειρεί να αλώσει την κρατική κυριαρχία της Ελλάδας εξωθώντας πληθυσμούς να καταπατήσουν μαζικά την ελληνική επικράτεια, βοηθώντας τους μάλιστα με τη δράση της στρατο-χωροφυλακής και των τεθωρακισμένων της. Η χρησιμοποίηση των πληθυσμών στο πλαίσιο ενός υβριδικού πολέμου –κάτι που κανονικά συνιστά έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας– αποκρύπτεται σκανδαλωδώς.

Ένας μεγάλος δημιουργός, όπως στάθηκε ο Όμηρος, είναι πάντα πολύφωνος· γι’ αυτό μπορεί και κλείνει μέσα στην ψυχή του όλο τον κόσμο, όλες τις ομορφιές του, όλες τις χαρές του κι όλους τους πόνους του. Ωστόσο σαν να ήθελε να υποδηλώσει πως όσο και να ψάλλει πολέμους, μια φορά η καρδιά του δεν ανήκει σ’ αυτούς, πως η αγριότητα τους είναι ξένη με την ψυχή του.

Από το Θιάκι ερχόμαστε, ποκάτω από το Νείο, / για ανάγκη που όχι του λαού, παρά δική μας είναι. / Νά μάθω που ‘ναι ο κύρης μου, τη φήμη του ακλουθώντας, / του καρτερόψυχου Οδυσσέα, που έναν καιρό μαζί σου / λέν πολεμώντας κούρσεψε τη χώρα της Τρωάδας.