Μήνας: Φεβρουάριος 2016

Πόντιοι μαχητές, στις αρχές του 20ου αιώνα

Ομηρικές λέξεις στην Ποντιακή διάλεκτο

Ο Όμηρος δεν αναφέρει πουθενά τον όρο Πόντος ή Εύξεινος Πόντος. Αντίθετα, αναφέρονται διάφορες εθνότητες του Πόντου, οι οποίες φυσικά στην αναμέτρηση τάχθηκαν στο πλευρό των Τρώων για ευνόητους λόγους. Συγκεκριμένα αναφέρονται οι Σόλυμοι, οι Λύκιοι, οι Κάρες, οι Φρύγιοι, οι Μήονες, οι Αμαζόνες, οι Αλιζώνες, οι Παφλαγόνες, και οι Μυσοί. Από τις πόλεις του Πόντου αναφέρονται η Κύτωρος (μετέπειτα Κωτύωρα και σημερινή Ορντού), η Σήσαμος, η Κρώμνα (μετέπειτα Κρώμνη) και η Αιγίαλος.

Διαβάστε περισσότερα ›
Judge is sleeping in courtyard

Ο Αριστοτέλης και η αναζήτηση της ιδανικής δημοκρατίας από την πλευρά των θεσμών

Από την άλλη, η ιδιοκτησία όλων των εκτάσεων από έναν μετατρέπει τους άλλους σε άνεργους, που πρέπει να προσληφθούν από αυτόν ή να καταφύγουν στα κρατικά βοηθήματα. Αυτό το μοντέλο παραγωγής οδηγεί στον πλουτισμό του ενός, αυξάνει το ωράριο εργασίας και μετατρέπει την εργασιακή συνθήκη σε υποτέλεια, αφού όλα επαφίενται στην κρίση του αφεντικού. Αν το πρώτο μοντέλο παραγωγής ταιριάζει στη δημοκρατία, είναι φανερό ότι το δεύτερο ταιριάζει στην ολιγαρχία. Η πόλη έχει τρόπους να ευνοήσει το ένα ή το άλλο μοντέλο. Η φορολογία είναι ένας από αυτούς.

Διαβάστε περισσότερα ›
Εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης

Ο Κικέρων και ο αιώνιος κυνισμός του υποψηφίου

“Ο Κόιντος διαβλέπει όσα κάθε μεταγενέστερος πολιτικός που ζητά ψήφους μαθαίνει πολύ γρήγορα στην καριέρα του. Το πώς πρέπει να καλοπιάνει τους επιφανείς και να τους πείθει πως θα δουλέψει για τη σταθερότητα του πολιτεύματος ‘αδειάζοντας’ τους πληβείους, που δεν του είναι εξίσου χρήσιμοι…”

Διαβάστε περισσότερα ›
Ευγένιος Τριβιζάς

Φαντασία, ma non troppo…

Ελπίζω να προλάβουμε να δούμε αυτόν τον νέο κόσμο της ισότητας, της απόλυτης Ελευθερίας και της αχαλίνωτης φαντασίας. Ελπίζω να τον προλάβουμε όλοι, κι εγώ και ο Ευγένιος Τριβιζάς. Και τότε, όχι απλά θα του χτυπήσω το ότι είχα δίκιο, αλλά θα τον προκαλέσω και σε έναν αγώνα δρόμου καβάλα σε κβαντικά λάμα που θα φτύνουν καραμέλες.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η θεά Ίσις, τοιχογραφία

Οι διωγμοί του Ιουστινιανού

Εν κατακλείδι, η θρησκευτική πολιτική του Ιουστινιανού έβαλε την ταφόπλακα στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Ο Μεσαίωνας και ό,τι αυτός πρέσβευε, σκοταδισμός, απολυταρχία, δογματική κυριαρχία του χριστιανισμού, πολιτιστική και πνευματική εκμηδένιση, έκανε την εμφάνισή του. Ο αρχαίος πολιτισμός με την προοδευτικότητά του, παρ’ όλες τις αντινομίες του, εγκατέλειψε προς το παρόν τον μεσογειακό χώρο. Θα τον ανακαλύπταμε και πάλι αρκετούς αιώνες αργότερα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η εξέγερση του Παπουλάκου

Η εξέγερση του Παπουλάκου

Η έλευση του Όθωνα στο Ναύπλιο στα 1833, σκόρπισε μάλλον χαρά και αισιοδοξία στον ελληνικό λαό. Η μικρή χώρα ουσιαστικά δεν είχε γνωρίσει από το 1821 παρά ελάχιστο καιρό ηρεμίας. Η δολοφονία δε του Καποδίστρια στα 1831 ξανάριξε το λαό πίσω στις φατριαστικές έριδες και στην πολυδιάσπαση. Ο Όθωνας λοιπόν, εμφανιζόταν ως ο ενοποιητικός παράγων που θα οδηγούσε το έθνος συγκροτημένα στην πρόοδο.

Διαβάστε περισσότερα ›
Αρχαίο ελληνικό τετράδραχμο από τις Συρακούσες. A Syracusan tetradrachm (c. 415–405 BC)

Ο Ξενοφώντας και η περίπτωση του Αλκιβιάδη

Η πρώτη ενέργεια του Αλκιβιάδη μετά την απόδραση ήταν να πάει στην Καρδία και να συνταχτεί με τον αθηναϊκό στόλο, που είχε καταφύγει εκεί από τη Σηστό φοβούμενος επίθεση του Σπαρτιάτη στρατηγού Μίνδαρου. Ήταν πια ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης των Αθηναίων. Συγκέντρωσε τα πλοία, δέχτηκε και τις ενισχύσεις που ήρθαν από τη Θάσο και τη Μακεδονία και οδήγησε σύσσωμο το στόλο στο Πάριο. Από εκεί αναχώρησαν για την Προκόννησο: «Τότε έμαθαν ότι ο Μίνδαρος καθώς και ο Φαρνάβαζος με το πεζικό του βρίσκονταν στην Κύζικο».

Διαβάστε περισσότερα ›
Καταξιώσεις της ζωής και …βραβεύσεις σκοπιμότητας

Καταξιώσεις της ζωής και …βραβεύσεις σκοπιμότητας

Έκανα αυτές τις σκέψεις, όταν δημοσιοποιήθηκαν οι βραβεύσεις γυναικών που «διακρίθηκαν» στον τομέα της επαγγελματικής τους απασχόλησης. Έφερα στο νου τη μάνα μου, τις πολλές άξιες μανάδες, τις ανώνυμες που πέρασαν τη ζωή τους προσφέροντας! Ο καθένας άλλωστε δικαιούται να διατηρεί στη μνήμη του, παράλληλα με τις πραγματικές προσωπικότητες, και τα δικά του είδωλα, αυτά που πέρασαν στη συνείδηση του ως οδηγοί ζωής.

Διαβάστε περισσότερα ›
Βασίλης Ραφαηλίδης – Η ψυχολογία του φασίστα

Βασίλης Ραφαηλίδης – Η ψυχολογία του φασίστα

“Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε το Μεταξά.”

Διαβάστε περισσότερα ›
White and purple balls

Βασίλης Ραφαηλίδης: Γιατί ανήκουμε στη Δύση

ΛΟΙΠΟΝ, ο Φαλμεράιερ δούλεψε σε ανύποπτο χρό­νο για την… ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Αλλά αυτό ακόμα δεν το πήραν χαμπάρι αυτοί που και στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα θέλουν να ανήκουν και ορθόδοξοι θέλουν να παραμείνουν για να μη χαθεί ο βυζαντινός σπόρος μας. Που μούχλιασε στις αποθήκες της Αρχιεπισκοπής, και είναι αδύνατο πια να δώσει βλαστάρια. Το μόνο που μπορεί να δώσει τώρα είναι σκώληκες. Απ’ αυτούς που τραγανίζουν την εκκλησια­στική περιουσία.

Διαβάστε περισσότερα ›