Ασύμμετρη σύγκριση
γιατί στις 2 του Μάη οι φασίστες βίασαν, κάψανε, λιντσάρανε στο Κτήριο των Συνδικάτων στην Οδησσό
Γράφει η Titania Matina
Υπάρχουνε οι πολιτικές αναλύσεις. Αυτές που βάζουν κάτω χάρτες, μετράνε τα γεωστρατηγικά συμφέροντα, τις ζώνες οικονομικού ελέγχου, απαριθμούν τους άσσους στα μανίκια, υπολογίζουνε το μπρα ντε φερ των στρατοπέδων και βλέπουν πιθανότητες ν’ ανοίγεται μπροστά μια νέα Μεγάλη Πράξη Μοιρασιάς. Εκεί χρειάζονται νηφάλιες εκτιμήσεις, σαν να ποντάρεις ό,τι έχεις στο χρηματιστήριο ένα πράμα…
Υπάρχει η Ιστορία, έτσι όπως την έχουμε να ξεπηδάει ως έννοια από εκείνη τη διαβολεμένη ρίζα ιστ- και δεν είν’ άλλο από την επεξεργασμένη γνώση, αυτή που μελετάει ντοκουμέντα και αρχεία, αυτή που κάνει τον συνολικό απολογισμό των πεπραγμένων, αυτή που ξέρει πάντοτε να καταγράφει διαψεύσεις, αυτή που συνηθίζεται –κατά πως φαίνεται– να τηνε γράφουν νικητές. Εκεί χρειάζεται η χρονική απόσταση….
Κι υπάρχουνε κι οι ιστορίες, αυτές που φέρνουν βάρος, βάρος των γεγονότων, που κουβαλάνε φρίκη του αίματος κι ανίερη οσμή από καμένη σάρκα, εκεί που ο χρόνος γίνεται αβάσταχτα πυκνός και τα ουρλιαχτά μένουν να μας στοιχειώνουν. Εκεί σου μένει ένας διαρκής λυγμός. Εκεί όλα τα δάκρυα δεν φτάνουν –θα το ‘λεγε κι ο Θουκυδίδης. Κι εκεί, αν κάτσεις και συντάξεις, σου βγαίνει σύγκριση ασύμμετρη. Ασύμμετρη…
