Ευτυχώς για τα ελληνικά γράμματα, οι τραυματικές εμπειρίες που έζησε ο Μοισιόδακας στα πρώτα χρόνια της αγωγής δεν επηρέασαν τη θέλησή του για μάθηση και για ένα ανθρωπινότερο εκπαιδευτικό σύστημα. Έτσι, το 1752 τον βρίσκουμε στη Θεσσαλονίκη, όπου παρακολουθεί τα μαθήματα του λόγιου Ιαννακού, τον οποίο περιγράφει ως «άνδρα κατατετριφότα την ηλικίαν πάσαν εν τω αριστοτελισμό».

Χορός και αρχαίο δράμα Γράφει η Titania Matina Ένα βασικό στοιχείο σχετικό με το αθηναϊκό δράμα της κλασικής αρχαιότητας που αδυνατούμε να συλλάβουμε και σταθερά μας διαφεύγει είναι ο ρόλος του Χορού. Ο ρόλος δηλαδή μιας 15μελούς ή 12μελούς ομάδας στις […]

Ο Άλντους Χάξλεϋ και τα αδιέξοδα του Νέου Κόσμου Γράφει ο Θανάσης Μπαντές  Όταν ο Άλντους Χάξλεϋ έγραφε το «Θαυμαστό Νέο Κόσμο» δεν κοιτούσε απλώς το μέλλον, κοιτούσε την ανθρωπότητα με τρόπο απογυμνωτικό κι ανελέητο. Το ανθρώπινο είδος, σαν σε […]