“Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε το Μεταξά.”

Τρεις είναι οι χαρακτηριστικοί σταθμοί του διαφωτισμού, το ιωνικό ξύπνημα στην πρώτη πριν από το Χριστό χιλιετηρίδα, που κορυφώνεται στην ακμή της Αθήνας προς το τέλος του 5ου αιώνα, η Αναγέννηση ύστερα από τη νάρκη του μεσαίωνα που με βήματα κάποτε αργινά, κάποτε πιο γοργά τραβάει στη μεγάλη ζύ­μωση του 18ου αιώνα, τέλος το βαθύ όργωμα που γίνεται στις μέρες μας από αφορμή τους μεγάλους ιμπεριαλιστικούς πολέμους του 20ού αιώνα.

Η Ευρώπη, οι σοσιαλιστές και η άκρα δεξιά

Η γέννηση, λοιπόν, η ανατροφή και η μόρφωση του Σωκράτη οφείλονται στην πόλη, που με τους νόμους της του έδωσε την ευκαιρία να γίνει ο καλύτερος που μπορούσε να γίνει. Αν τώρα αποφασίσει να τους παραβιάσει, θα ακυρώσει…

Όταν το άτομο δεν έχει ατομική υπόσταση, όταν μόνο το σύνολο έχει λόγο ύπαρξης, η προσωπικότητα εξαφανίζεται και αναλαμβάνει ο ωφελιμισμός να καθορίζει τη δράση και τη σκέψη. Το τι είναι καλό για το κράτος.

Ενώ ο Σοσιαλισμός, και ακόμα και ο Καπιταλισμός πιο απρόθυμα, έχει πει στον λαό «Σας προσφέρω ευχαρίστηση», ο Χίτλερ τους έχει πει «Σας προσφέρω αγώνα, κίνδυνο και θάνατο,» και σαν αποτέλεσμα ένα ολόκληρο έθνος ρίχνεται στα πόδια του.

Στα τέλη του 1944, περίπου 10 μήνες πριν το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιάπωνες είχαν ήδη αρχίσει να διαπιστώνουν ότι η στρατιωτική τους προσπάθεια θα οδηγούνταν σε ήττα. Τα όπλα και ο εξοπλισμός τους είχαν ελλείψεις, οι στρατιώτες λιγόστευαν δραματικά, και το ηθικό ήταν πεσμένο.

Ο Μπράιαν Βικτόρια, με την έκδοση του βιβλίου του «Zen at War», κάλεσε σε αυτοκριτική Βουδιστές δασκάλους (Zen Masters) για τη συνενοχή και συμμετοχή των σχολών τους στον φανατισμό των Ιαπώνων κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, με αποτέλεσμα πολλά μοναστήρια να ζητήσουν συγγνώμη για τη δράση των προκατόχων τους.

Ύστερα από τρεις δεκαετίες καιροσκοπικής ανοχής από τη μεριά των «θεσμών» (πολιτικό σύστημα, αστυνομία, δικαιοσύνη, κ.α.) απέναντι στο εγκληματογενές μόρφωμα που σήμερα εξαρθρώνεται, και κατόπιν σαφών οδηγιών από την Ευρωπαϊκή Ένωση (βλ. παρακάτω), οι πολιτικοί διαχειριστές προχωρούν στην εξουδετέρωση μιας παραφυάδας του οργανωμένου εγκλήματος που είχε μεταμφιεστεί σε «κόμμα».

Οι άγνωστοι Ντονμέδες της Θεσσαλονίκης. Υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη Εβραίοι που ντύνονται σαν Τούρκοι αλλά πιστεύουν στον Ιουδαϊσμό και τους αποκαλούν «ντονμέδες» ή «ψευδο-αποστάτες».