Εδώ και περισσότερα από 40 χρόνια ζούμε παγκόσμια το φαινόμενο που χαρακτηρίζεται ως «εξέγερση των ελίτ», την αντεπίθεση των οικονομικών, πολιτικών, διανοητικών ελίτ του κράτους και του κεφαλαίου ενάντια στις λαϊκές διεκδικήσεις για ισοελευθερία και χειραφέτηση, στα κεκτημένα δικαιώματα πολυετών αγώνων. Αυτή η αντεπίθεση συνοδεύεται και ωραιοποιείται από εύηχα συνθήματα που ο μέσος πολίτης δυσκολεύεται να αμφισβητήσει: απελευθέρωση των αγορών και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, ανάπτυξη, αποτελεσματικότητα, αξιοκρατία.

Το σίγουρο είναι ότι, αφού το σύστημα της εκπαίδευσης εξυπηρετεί τις πολιτειακές και εθνικές ανάγκες μιας χώρας, το ζήτημα λειτουργεί κι αντίστροφα. Αν δηλαδή το πολίτευμα είναι καθοριστικός παράγοντας για το είδος της παιδείας που πρέπει να αναμένει κανείς, αντιστοίχως η δομή, η οργάνωση και ο τρόπος λειτουργίας ενός εκπαιδευτικού συστήματος αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα για το είδος του πολιτεύματος που κρύβεται από πίσω.

Βλέπετε, η γλωσσική διδασκαλία μπορεί να χρησιμοποιεί όλα τα άλλα γνωστικά αντικείμενα, που διδάσκονται στο σχολείο, αρκεί ο φιλόλογος της τάξης να συντονίζει σε κοινές προγραμματισμένες συσκέψεις όλους τους καθηγητές των άλλων μαθημάτων. Είναι η γλώσσα το κατ’ εξοχήν διαθεματικό μάθημα. Ο μαθητής, με τον τρόπο αυτόν μπορεί να αντλήσει γλωσσικό θησαυρό από όλα τα μαθήματα.

Τα γεωγραφικά κείμενα των αράβων την περίοδο μεταξύ 800-1400 ήταν πολύ πιο ακριβή από τα αντίστοιχα των χριστιανών λογίων καθώς οι Άραβες δε στηρίζονταν μόνο στις μεταφράσεις των ελληνικών έργων αλλά και σε ποικίλες πηγές δικών τους ταξιδιωτών. Έτσι έχουμε τα έργα σημαντικών αράβων ταξιδιωτών που συνεισέφεραν σημαντικά στην επιστήμη της γεωγραφίας.

Έτσι λοιπόν, αντί να δούμε το περιεχόμενο της «κάθε φορά δημοκρατίας» σαν αντανάκλαση των σχέσεων μεταξύ των τάξεων (άρα και των σχέσεων μεταξύ των «ατόμων». Μη με ρωτήσεις τι σημαίνει «άτομο», θα μπλεχτούμε!), κάνουμε μια μυστικιστική αντιστροφή: θεωρούμε τη δημοκρατία σαν ένα ιδανικό τύπο, που όταν κουμπώνει –έστω και με το ζόρι- πάνω στις υπαρκτές ταξικές σχέσεις, τους προσδίδει νομιμότητα.

ΛΕΞΙΚΟ Λαϊκών και ιδιωματικών λέξεων της νέας ελληνικής γλώσσας -Β-

Mε τον όρο βόρειες διάλεκτοι (ή βόρεια νεοελληνικά ιδιώματα) εννοείται η παραλλαγή της νέας ελληνικής που χρησιμοποιείται και ακούγεται από τη βόρεια ακτή του κορινθιακού κόλπου ως τα βόρεια σύνορα της ελληνικής επικράτειας, αλλά και σ’ ένα τμήμα της Άνδρου και της Τήνου (εξαιρούνται ένα μικρό τμήμα της Μακεδονίας, αλλά και ο νομός Θεσπρωτίας).

Το 1ο Φεστιβάλ Παραδοσιακού Παιχνιδιού θα πραγματοποιηθεί στο Λιβαδερό Κοζάνης στις 4, 5, 6 Ιουνίου 2015.

Μέσα στις 100 ή 150 καλύτερες σχολές στον κόσμο ή στα 400 με 600 Ανώτατα Ιδρύματα στον κόσμο είναι μια καλή κατάταξη για τα ελληνικά Πανεπιστήμια ακόμα κι αν πρόκειται για θέσεις σε (ετήσιες) λίστες δημοφιλείς μεν αλλά όχι επίσημες και με διαπιστωμένες αποκλίσεις μεταξύ τους.

Η εκστρατεία κατά της «ενδοσχολικής βίας» όμως έχει και μια άλλη λειτουργία. Μεταλλάσσει δραματικά τη σχέση εκπαιδευτικού-παιδιού. Ο παιδαγωγικός ρόλος του εκπαιδευτικού υποχωρεί μπροστά στο νέο ρόλο του παιδονόμου/ψυχολόγου/αξιολογητή. Το νέο σχολείο είναι ένα κάτεργο ολικού ελέγχου. Τα «στελέχη» είναι οι παιδονόμοι του εκπαιδευτικού, ο εκπαιδευτικός είναι ο παιδονόμος των μαθητών/ριων.