“…οι προσπάθειές σας, η δουλειά σας, και η γενναιοδωρία που αφιερώσατε σε αυτήν, ακόμα επιζούν σε ένα από τα σχολιαρόπαιδά σας…”

ΛΕΞΙΚΟ Λαϊκών και ιδιωματικών λέξεων της νέας ελληνικής γλώσσας – Ν

ΛΕΞΙΚΟ Λαϊκών και ιδιωματικών λέξεων της νέας ελληνικής γλώσσας Η-Θ-Ι-Κ

Κωστής Παλαμάς: «Γράμματα»

Ε, λοιπόν, τι άλλο συνιστά αυτή η λειτουργία του PISA παρά μια συγκεκριμένη μορφή άσκησης κοινωνικού ελέγχου στην ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία; Αυτή η εξέλιξη, σε τελευταία ανάλυση, σημαίνει ότι η συμμετοχή στις διαδικασίες του ανοίγει τις προϋποθέσεις για εκχώρηση του ελέγχου της ίδιας της παιδαγωγικής και διδακτικής πράξης στους ορισμούς της ενιαίας υπερεθνικής και αυστηρά συγκεντρωτικής «επιθεωρητικής» του εξουσίας. Τόσο οι χώρες που κατακτούν τα πρωτεία όσο κι αυτές που προσδιορίζονται από το σύνδρομο της τελευταίας θέσης, ανταγωνίζονται με κοινό σημείο αναφοράς το «εξεταστικό παράδειγμα» PISA.

Από αυτή τη διαπίστωση, συμπέραναν ότι το καλύτερο και ωφελιμότερο για το παιδί, είναι να τρέφεται με κρέας η μητέρα ή η τροφός, για όσο διάστημα θηλάζει· διότι, το παιδί κάνει εμετό το πηγμένο γάλα· επομένως, όταν η μάνα καταναλώνει μόνο φυτικές τροφές, τα οξέα που βρίσκονται στο στομάχι του παιδιού προκαλούν την πήξη του γάλακτος – διαφορετικά, το ανθρώπινο γάλα «κατ’ ουδένα τρόπο δύναται να πήξει.» Αν αυτά συμβαίνουν με το γάλα της γυναίκας, στην περίπτωση που είδαμε, τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα, αν το μωρό τρέφεται με γάλα φυτοφάγων ζώων, που πήζει από μόνο του.

Δίχως κατάλληλη διαπαιδαγώγηση, ιδίως οι μαθητές που έχουν γονείς ηγεμόνες ή πλούσιους, θα παραμείνουν παιδιά σε όλη τους τη ζωή, «όπως οι κάτοικοι της Οταϊτής». Ως προς αυτά, είναι «οφθαλμοφανώς προτιμητέα» η δημόσια εκπαίδευση, διότι τα παιδιά διδάσκονται από νωρίς «να μετρούν τις δυνάμεις τους» και να «γνωρίζουν τα όρια που διαγράφουν τα δικαιώματα των άλλων.»

Το σχέδιο για μια «Θεωρία της Αγωγής», αν και η ανθρωπότητα δεν είναι σε θέση να το πραγματοποιήσει αμέσως, είναι «ιδανικό ευγενές.» Θα ήταν λάθος, συνεχίζει ο Καντ, να θεωρήσουμε ένα χιμαιρικό το σχέδιο για μια Θεωρία της αγωγής και να το παρουσιάσουμε ως «ωραίο όνειρο», επειδή πολλά και διάφορα εμπόδια θα βρεθούν στο δρόμο για την πραγματοποίησή της. Άλλωστε, τι πράγμα είναι η ιδέα; Τίποτα άλλο, λέει ο Καντ, παρά «η αντίληψη της τελειότητας», όπως δεν την έχουμε γνωρίσει εμπειρικά μέχρι τώρα· λόγου χάρη, η ιδέα μιας «τέλειας πολιτείας», η οποία θα κυβερνάται κατά τους νόμους του δικαίου, μπορεί να θεωρηθεί «αδύνατη»;

Γεώργησε με πάθος και γνώση την ελληνική γλώσσα επί πολλές δεκαετίες ο Δ.Ν. Μαρωνίτης. Και σμίλεψε έναν τρόπο γραφής απολύτως δικό του, με αυστηρά ελεγμένη τη συναισθηματική του θέρμη, πυκνό σε σκέψεις αλλά χωρίς φτιασίδια, ευθύ και απερίστροφο. Με το πλούσιο και καίριο λεκτικό του να μην καυχιέται και να μην επιδεικνύεται· η ρητορική χλιδή δεν ήταν του γούστου του. Τα κείμενά του, με το νόημα κάθε λέξης βαθιά κατακτημένο, κατονόμαζαν τον συντάκτη τους ακόμα κι αν τα διάβαζε κάποιος δίχως την υπογραφή τους.

Εἰς ἕνα χωριὸ τῆς Μεγάλης Ἑλλάδας ἐζοῦσεν ἕνα καιρὸ ἕνα κορίτσι τόσο καλόκαρδο καὶ χαριτωμένο, ποὺ ὅλος ὁ κόσμος τὸ ἀγαποῦσεν. Ἂν καὶ δὲν ἦταν πλούσιο, εὕρισκε τρόπο νὰ βοηθῇ τοὺς πτωχούς· ὅ,τι τῆς ἔδιδαν τὸ ἐμοίραζε μὲ αὐτούς, καὶ ὅταν τὰ χέρια της ἦσαν ἄδεια, ἡ καρδιὰ καὶ τὸ στόμα της ἦσαν παντότες γεμάτα καλὰ αἰσθήματα καὶ καλὰ λόγια γιὰ νὰ τοὺς παρηγορῇ. Καὶ ὄχι μόνον οἱ ἄνθρωποι καὶ τὰ σπιτικὰ ζῷα, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ τὰ πουλιὰ τοῦ δάσους τὴν ἀγαποῦσαν.