Ο Αλέξης Πάρνης και η παρωδία ως πολιτικό σχόλιο Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Το όνομα Αλέξης Πάρνης είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Σωτήρη Λεωνιδάκη. Γεννήθηκε το 1924 στον Πειραιά και από μικρός οργανώθηκε στην Εθνική Αντίσταση. Ο τραυματισμός του στα […]

Σάββατο είναι, μη Φοβάσαι… Επεισόδιο 5: Ο ζεστός μήνας Αύγουστος Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας Το ’χω ξαναπεί: ο Αύγουστος είναι το Σαββατοκύριακο του καλοκαιριού, και το πρώτο του μισό, το πρώτο δεκαπενθήμερο το Σάββατο! Και κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, μου […]

«Κυνηγόντουσαν, σκοτωνόντουσαν αυτοί μεταξύ τους. κάνανε μάχες μες τις οδούς, κι από ξω από το μαγαζί, και χίλια δυό. Παλεύανε αγρίως. Κι εγώ έπρεπε να τα έχω καλά με όλους δηλαδή. Βέβαια εγώ δεν εκδηλωνόμουνα με ποιους ήμουν. Ούτε ήμουν, ούτε με ενδιέφερε για κανέναν απ’ αυτούς. Ούτε για τους αντάρτες, ούτε για τους χίτες. Ήμουν γνήσιος Έλλην, αγαπούσα την πατρίδα μου και περίμενα πότε θα έλθει η ώρα να ξελευθερωθεί απ’ αυτό το άγχος η πατρίδα μας, κι από τους μεν κι από τους δε. Και κοίταζα τη δουλειά μου. Μέρα νύχτα δούλευα στο καρέ του Άσσου, πληρωνόμουνα. Έκανα τη δουλειά μου.»

Η πρώιμη ιστορία των Αλβανών χάνεται στην ομίχλη της ιστορίας και στη μίξη εθνών, λαών και γλωσσών που συντελείται ασταμάτητα στο χώρο της βαλκανικής. Ως τον 11ο μ.Χ. αιώνα δε σώζεται καμία πηγή που να αναφέρεται στους Αλβανούς. Κατά πάσα πιθανότητα έλκουν την καταγωγή τους από τους αρχαίους Ιλλυριούς που κατοικούσαν από τα αρχαία χρόνια στην περιοχή της σημερινής Αλβανίας.

Οι Σταυροφορίες από την πλευρά των Αράβων Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Με τη λέξη σταυροφορίες (crusades) εννοούμε τις εκστρατείες που έγιναν το Μεσαίωνα (8 εκστρατείες από το 1095 έως το 1291) από τους χριστιανούς της Δυτικής Ευρώπης με σκοπό την […]

Στου Μάριου επέρασα τον καιρό της Κατοχής. Επέρασα πολύ καλά. Εκεί αρχίσανε και μ αγαπάγανε κάτι Γερμανοί, κάτι Ιταλοί κι αυτοί μου φέρνανε πολλά τρόφιμα κι έδινα στην οικογένεια μου. Εκεί οργίαζε η μαύρη αγορά. Τότες εγώ εγνώρισα πολλούς μαυραγορίτες και πότε έβρισκα καμιά κουραμάνα ή κάνα ψωμάκι ιταλικο, κανένα αυγό, καμιά ελιά, λίγο λάδι, κανένα κομμάτι κρέας από γάιδαρο ή μουλάρι. Εν τω μεταξύ οι λαχανίδες ήταν στην ημερήσια διάταξη.

Ο Δον Κιχώτης δεν χρειάζεται συστάσεις. Μυθιστορηματικός ήρωας του Θερβάντες που κυκλοφόρησε το 1605 και μεταφράστηκε σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, διασκευάστηκε στον κινηματογράφο, έγινε παιδικές σειρές κινουμένων σχεδίων και παγκόσμιο σύμβολο της τρέλας και του ασυμβίβαστου ρομαντισμού.

Ο Φίλιπ Ροθ και οι μεταμορφώσεις Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Το μυθιστόρημα του Ροθ «Το Βυζί» ξεπερνά κάθε όριο. Ο κύριος Ντέηβιντ Άλαν Κέπες, καθηγητής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών κι Επιστημών του Στόουνυ Μπρουκ έχει μεταμορφωθεί σε βυζί και […]

Οι μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις έχαναν σιγά σιγά τον έλεγχο των αποικιών τους. Η Αίγυπτος κέρδισε το 1922 την αυτονομία της και το 1936 την ανεξαρτησία της. Η ανάπτυξη του αιγυπτιακού εθνικισμού και η καθαρά εχθρική στάση του αιγυπτιακού πληθυσμού προς τους ξένους έκανε την κατάσταση ιδιαίτερα δύσκολη για τους Έλληνες παροίκους (που ο αριθμός τους, γύρω στο 1930, είχε πλησιάσει τις 200.000). πολλοί, ιδιαίτερα μετά το 1936, εγκατέλειψαν τη χώρα. Το 1937 ο συνολικός πληθυσμός τους έπεσε στα 91.000 άτομα.

Σάββατο είναι, μη Φοβάσαι… Επεισόδιο 4: Ω, σώμα του καλοκαιριού…! Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας … Βάλε έναν δίσκο στο πικάπ, παλιό κατά προτίμηση, ας πούμε τον Ήλιο τον Πρώτο του Γιάννη Μαρκόπουλου σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, με τραγουδιστές τον Σταύρο […]