Αφού για χιλιάδες χρόνια η πειρατεία προσέφερε διεξόδους επιβίωσης πρωταρχικά, στους φτωχούς πληθυσμούς του Αιγαίου αναδείχτηκε σε ένα από τα πλέον χρήσιμα εργαλεία άσκησης εξωτερικής πολιτικής για τους ηγεμόνες και τα κράτη της κεντρικής Ευρώπης. Επιπρόσθετα απέφερε τεράστια κέρδη τόσο για τους ηγεμόνες όσο και για τους ίδιους τους πειρατές ,κυρίως από το δουλεμπόριο που είχε και πιο μόνιμο εμπορικό χαρακτήρα.

Ο κ. Δεληγεώργης θα ηρίστευε βεβαίως από του βήματος, αν δεν επροτίμα ως ο Κορμενίνος τον κάλαμον του λόγου, έχων ίσως ύπ’ όψιν το «verba volant, scripta manent». Πάν­τες γνωρίζουσιν ότι ο κ. Ράλλης είναι ο συνοπτικώτατος των ημετέρων ρητόρων, απαξιών να διατριβή περί τας λεπτομερείας και περιοριζόμενος εις μόνην των πραγμάτων την ουσίαν. Η κυρία αυτού δύναμις έγκειται εις την ικανότητα του να εξεγείρη κατά της διοικητικής ημών αχρειότητος την συνείδησιν παντός τιμίου ανθρώπου.

Ο Ντέιβιντ Γκαρνέτ και οι μεταμορφώσεις Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Αν ο Ροθ στο «Βυζί»  έδωσε τη χιουμοριστική πλευρά της μεταμόρφωσης, ως αμετάκλητη προοπτική από την πλευρά του θύματος, ο Γκαρνέτ, στο μυθιστόρημα «Από γυναίκα αλεπού» έκανε ακριβώς το ίδιο, […]

Οι Βλάχοι κατά τον 10ο και 11ο αιώνα μ.Χ Γράφει η Έφη Γεωργοπούλου Ι. Ο  ΟΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ Στα κείμενα της Βυζαντινής περιόδου  μνημονεύεται ο όρος «Βλάχος» με ποικίλες σημασίες. Ειδικότερα, αναφέρεται :             α) Ως  ταυτόσημη πρώτα με τη λέξη […]

Ο Ιπποκράτης και η ιατρική των αρχαίων Ελλήνων Γράφει η Σοφία Τσιοκάνου Ο Ιπποκράτης γεννήθηκε στην Κω. Καταγόταν από την οικογένεια των Ασκληπιαδών (με την κύρια σημασία του όρου «Ασκληπιάδες» είναι αυτοί που κατάγονται από τον Ασκληπιό, είτε είναι γιατροί […]

Η Ελλάδα στα σχολικά εγχειρίδια της Τουρκίας Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Οι χώρες στα πολύπαθα Βαλκάνια έχουν βεβαρημένο παρελθόν, με κοινή πορεία επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με πολέμους, αυθαίρετο χωρισμό συνόρων και ύπαρξη μειονοτήτων. Κάθε χώρα προσπάθησε να οικοδομήσει εθνική συνείδηση […]

Η αγωνία του Καλβέρο για καλλιτεχνική δημιουργία δεν είναι παρά η αγωνία του Τσάπλιν που φοβάται τη ζωή χωρίς την τέχνη, αφού «Τα Φώτα της Ράμπας» γυρίστηκαν ταινία το 1952, χρονιά που, λόγω του Ψυχρού Πολέμου και της Μαύρης Λίστας, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αμερική και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ευρώπη. (Μετά από αυτό γύρισε μόνο δύο ταινίες μέχρι το θάνατό του). Είναι η περίοδος που διαισθάνεται ότι αρχίζουν να σβήνουν «τα Φώτα της Ράμπας». Γιατί ο Τσάπλιν δεν τρέφει καμία αυταπάτη: «Όταν σβήνουν τα φώτα της ράμπας αρχίζει για το γέρο ηθοποιό το μαρτύριο μιας φρικτής απομόνωσης».

Σάββατο είναι, μη Φοβάσαι… Επεισόδιο 3: Παρακαλώ Γυναίκες Μην Κλαίτε (Μικρή ιστορία Διαπραγμάτευσης). Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας Δυοίν θάτερον, έτσι μας είπαν: ή με μνημόνιο και ευρώ ή χωρίς μνημόνιο και δραχμή! Και φυσικά, με ό,τι αυτά συνεπάγονταν ή συνδέονταν. […]

Οι δέκα χιλιάδες περιπλανώμενοι αλήτες που αναφέρει ο Όργουελ είναι οι ίδιοι άνθρωποι που οφείλουν να ζουν στην εξαθλίωση. Γιατί ο καπιταλισμός του 1930 μπορεί να μην τους είχε άμεση ανάγκη αλλά αποτελούσαν πρώτης τάξεως βιομηχανική εφεδρεία. Εξάλλου το περιθώριο των αλητών, με όλη την εγγενή κοινωνική παθολογία που συνεπάγεται, προτίθεται για τρομερή καπιταλιστική κατανάλωση, θα λέγαμε προς πάσα χρήση, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ο πραγματικός Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Ο Σουλεϊμάν έχει μπει στη ζωή των Νεοελλήνων τον τελευταίο μήνα με αφορμή το τουρκικό σήριαλ με τον ομώνυμο τίτλο, που παίζεται από γνωστό ιδιωτικό κανάλι. Επειδή μεγάλη συζήτηση έχει αρχίσει […]