Κατηγορία: Πολιτική

Σκίτσο του Αλτάν

Ο Μαρξ, η κύκληση και τα καπιταλιστικά αδιέξοδα

Ο Μαρξ, η κύκληση και τα καπιταλιστικά αδιέξοδα Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Η υπόθεση της κύκλησης του κεφαλαίου είναι λίγο – πολύ γνωστή. Ο κεφαλαιοκράτης επενδύει το χρήμα του στην παραγωγή, το μετατρέπει δηλαδή σε εμπόρευμα, και στη συνέχεια, με […]

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Λε Μπον εξαρτά την πίστη σε θαύματα, ψευδαισθήσεις ή συμβάντα ανεξήγητα με μια πρώτη ματιά από τη συμμετοχή ενός υποκειμένου στη μάζα.

Ο Γκυστάβ Λε Μπον και οι ομαδικές παραισθήσεις

Επί του παρόντος, ο μύθος μεταβάλ­λεται ακόμη. Όταν κάποιες δεκάδες αιώνων θα έχουν περάσει από πά­νω του, οι επιστήμονες του μέλλοντος, εν όψει αυτών των αντιφατικών αφηγήσεων, θα αμφιβάλουν ίσως για την ύπαρξη του ήρωα, όπως εμείς αμφιβάλλουμε ενίοτε για αυτήν του Βούδα, και δεν θα δουν σε αυτόν πα­ρά κάποιον ηλιακό μύθο ή μια εξέλιξη του μύθου του Ηρακλή, θα παρη­γορηθούν εύκολα δίχως αμφιβολία γι’ αυτή την αβεβαιότητα, γιατί, κα­λύτερα μυημένοι από σήμερα στην ψυχολογία των μαζών, θα ξέρουν ότι η ιστορία δεν μπορεί να διαιωνίσει άλλο από μύθους.

Διαβάστε περισσότερα ›
Kirk Douglas as Spartacus in Spartacus (1960)

Ο κατά Χάουαρντ Φαστ Σπάρτακος και η κατά Μαρξ κατάργηση της δουλείας

Ο κατά Χάουαρντ Φαστ Σπάρτακος και η κατά Μαρξ κατάργηση της δουλείας Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο «Σπάρτακος» του Φαστ είναι δημοφιλέστερος από το «Σπάρτακο» του Καίστλερ. Και μόνο το γεγονός ότι πάνω στο βιβλίο του […]

Διαβάστε περισσότερα ›
Η ρύθμιση για την αυτοδίκαιη αργία επηρεάζει αποκλειστικά και μόνο υπαλλήλους που είτε έχουν παραπεμφθεί αμετάκλητα στο αρμόδιο δικαστήριο για κακουργήματα και σοβαρά πλημμελήματα, είτε έχουν παραπεμφθεί στο πειθαρχικό συμβούλιο (προφανώς μετά διερεύνηση και αξιολόγηση της καταγγελίας) για σοβαρότατα πειθαρχικά παραπτώματα.

Τι προβλέπει ο νέος υπαλληλικός κώδικας για τις αργίες και τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων

Η αναστολή της αργίας μπορεί να ζητηθεί και από τον υπάλληλο που έχει τεθεί σε αργία, ο οποίος διατηρεί παράλληλα και το δικαίωμα να επιδιώξει δικαστικά την αναστολή. Από την ρύθμιση αυτή εξαιρούνται οι υπάλληλοι που στερήθηκαν την προσωπική τους ελευθερία ύστερα από πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια απόφαση ποινικού δικαστηρίου ή με ένταλμα προσωρινής κράτησης και οι τιμωρηθέντες με την ποινή της οριστικής παύσης.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος

Οι συνδαιτυμόνες του κ. Πάγκαλου

Η κοινωνία απεχθάνεται τα κενά εξουσίας, όπως αποδείχτηκε συχνά στο ιστορικό παρελθόν. Αν οι πολιτικοί που εκλέγονται από τον λαό δεν μπορούν να δώσουν δημοκρατικές και τελεσφόρες διεξόδους ή, ακόμα χειρότερα, αν καεί το μπουρδέλο η Βουλή και οδηγηθούμε σε εμφυλιοπολεμικού τύπου συγκρούσεις, θα είμαστε άξιοι της πολιτικής μας μοίρας. Η εξουσία δεν περπατάει τόσο εύκολα στο δρόμο και προπαντός δεν χαρίζεται σε δυσαρεστημένους μικροαστούς και ρομαντικούς επαναστάτες· αν αποτύχουμε όσοι λέμε ότι υπερασπιζόμαστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την πολιτική δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας, ο δρόμος θα μείνει ορθάνοιχτος για την αστυνομία, τον στρατό και τις ξένες πρεσβείες.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ρεμπέτες στο Καραϊσκάκη, Πειραιάς (1933). Αριστερά ο Μάρκος Βαμβακάρης με μπουζούκι, στο κέντρο ο Μπάτης με την κιθάρα..

Ο Ηλίας Πετρόπουλος, η ρεμπετολογία και η άλλη όψη της λαογραφίας

Το καλλιτεχνικό ανάστημα αυτού του παράλληλου κόσμου κι ο Πετρόπουλος είναι ο άνθρωπος που τον σκιαγραφεί. Η «Ρεμπετολογία», «Τα καλιαρντά», «Το άγιο χασισάκι», «Το μπουρδέλο» κτλ. είναι η προσωπική εστίαση του Πετρόπουλου μέσα στην ιστορία ή αλλιώς η άλλη όψη της λαογραφίας, η όψη που θα μείνει για πάντα έξω από τα πανεπιστήμια, γιατί ανήκει έξω από κάθε εθνική συνείδηση: «Οι ευρωπαίοι τουρίστες ταυτίζουν το μπουζούκι με την Ελλάδα. Το μπουζούκι δεν ταυτίζεται με την Ελλάδα, αλλά με τα ρεμπέτικα».

Διαβάστε περισσότερα ›
Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα,ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΗΣ (PDF)

Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα

Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα,ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΗΣ (PDF)   Το βιβλίο βρίσκεται εδώ: Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα,ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΗΣ (PDF)

Διαβάστε περισσότερα ›
Η Γκερνίκα (Guernica στα ισπανικά ή Γκουέρνικα, με λατινική απόδοση στα ελληνικά), είναι το διασημότερο ίσως έργο του Πάμπλο Πικάσο.

Ο Αλμπέρ Καμύ, το θέατρο εργασίας και οι Αστούριες

Οι αιώνια αδιαπραγμάτευτες αξίες (έρωτας, θάνατος, δικαιοσύνη, ηθική κλπ) όσο κι αν παραμένουν αναλλοίωτες, εντούτοις καθορίζονται απόλυτα από τις εκάστοτε ιστορικές συνθήκες και η κατάδειξη αυτού είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Το θέατρο εργασίας του Καμύ, ακολουθώντας το παράδειγμα των θεατρικών πειραματισμών του Μπρεχτ, συμμετέχει στα δρώμενα καθιστώντας την κριτική συλλογικότητα επιταγή, γιατί η τέχνη δεν αφορά ούτε τις αυθεντίες ούτε την αισθητική τελειότητα. Η τέχνη αφορά όλους, ως συναισθηματική ανταλλαγή και κάθε επιτηδευμένος καλλιτεχνικός ελιτισμός είναι υποκρισία.

Διαβάστε περισσότερα ›
Γελοιογραφία εποχής

«Κυάμων απέχεσθε»

«Κυάμων απέχεσθε» Γράφει ο Δημήτρης Τζήκας Η φράση  «κυάμων απέχεσθε» αποδίδεται στον μυστηριώδη  Πυθαγόρα και σημαίνει κατά λέξη  «να απέχετε από τα κουκιά». Ξέρουμε ότι τα κουκιά μπορούν να προκαλέσουν δηλητηρίαση σε ζώα και  ανθρώπους,  την γνωστή κυάμωση, η οποία εκδηλώνεται ως αιμολυτική αναιμία και σε πολλές περιπτώσεις […]

Διαβάστε περισσότερα ›
Στην ταινία Μοντέρνοι καιροί γίνονται ειρωνικές αναφορές για την έντονη βιομηχανοποίηση και την επιρροή που κατά τον Τσάπλιν έχει αυτή στις συνθήκες εργασίας (πχ λωρίδα παραγωγής).

Ο Μαρξ, το κεφάλαιο και οι μηχανές

Οι όροι ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα κτλ, είναι ακριβώς αυτό. Η παγκοσμιοποίηση που συνίσταται τόσο στην παραγωγή και εμπορία αγαθών όσο και στη διακίνηση κεφαλαίων – με όλα τα χρηματιστηριακά παρατράγουδα – σηματοδοτούν τη δεύτερη μεγάλη τομή του κεφαλαίου μετά την εμφάνιση της μηχανής. Αν η μηχανή ήταν επί της ουσίας η έναρξη της καπιταλιστικής παραγωγής, η παγκοσμιοποίηση είναι ο άξιος συνεχιστής της. Και βέβαια η παγκοσμιοποίηση δεν είναι τωρινή επινόηση, αλλά καπιταλιστικό όραμα αιώνων. Όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Διαβάστε περισσότερα ›