Οι στρεβλώσεις που έχουνε (έχουμε) δημιουργηθεί εδώ και δεκαετίες στα ΑΕΙ μας παίρνουν σάρκα και οστά και μόνο στη σύγκριση δυο αριθμών: κάθε χρόνο αποφοιτά από αυτά διπλάσιος αριθμός φιλολόγων (4000!) από ό,τι δασκάλων (2000). Κι αν κάτι τέτοιο απλά προκαλεί μια ενδο-εκπαιδευτική κρίση, που ιστορικά κατά καιρούς επανέρχεται με το αίτημα της απόσπασης μιας ή δυο τάξεων από το δημοτικό σχολείο και προσάρτησής τους στο Γυμνάσιο το γεγονός ότι παράγουμε τους μισούς ακριβώς τεχνολόγους υπολογιστών απ’ όσους χρειαζόμαστε έχει πολύ σοβαρότατες επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας.

Ήρθε η ώρα να (ξανα) κουβεντιάσουμε την επιλογή της αποκέντρωσης, και το πως αυτή μπορεί να υλοποιηθεί στον 21ο αιώνα. Είναι προϋπόθεση ώστε να ξαναβρεί η χώρα και η κοινωνία τον δρόμο της, όχι μόνον από την άποψη της βιωσιμότητας του ελληνικού μοντέλου και της αντοχής του σε εποχές πολυκρίσης και μείζονος αναταραχής, αλλά και από και από την σκοπιά μιας κοινής ευημερίας.

Σήμερα, το μεγαλύτερο εργατικό κόμμα της Γαλλίας είναι ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν. Τα εργατικά στρώματα έχουν απομακρυνθεί από την Αριστερά και το ίδιο συμβαίνει εν πολλοίς και στην Αμερική, όπου οι λευκοί εργάτες εγκατέλειψαν το Δημοκρατικό Κόμμα και έχουν προσχωρήσει στον Τραμπ. Γι’ αυτή τη μεταμοντέρνα Αριστερά το κέντρο της πολιτικής έγινε ο δικαιωματισμός, χάθηκε ο ταξικός χαρακτήρας, ο κοινωνικός χαρακτήρας της παλιάς Αριστεράς και προτεραιότητα έγιναν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, σεξουαλικών και μεταναστευτικών.

Από το υλικό της έρευνας διαπιστώνεται ότι οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες διεξάγουν ενεργό κατασκοπεία, σαμποτάζ και αντάρτικο έργο στην ΕΣΣΔ, εκτελώντας τα καθήκοντα των βρετανικών, γερμανικών και ιαπωνικών μυστικών υπηρεσιών. Βάση για το έργο αυτό αποτελούν ελληνικές εγκαταστάσεις στις περιοχές Ροστόφ-στο-Ντον και Κρασνοντάρ του Βόρειου Καυκάσου, στο Ντονέτσκ, στην Οδησσό και σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας, στην Αμπχαζία και σε άλλες δημοκρατίες της Υπερκαυκασίας, στην Κριμαία, καθώς και ευρέως διασκορπισμένες ομάδες Ελλήνων σε διάφορες πόλεις και τοποθεσίες της Ένωσης» αναφέρει ο ιστορικός.

Ένας τύπος δουλείας χαρακτηριστικός για τον μουσουλμανικό κόσμο ήταν η σεξουαλική δουλεία για τις γυναίκες και η φύλαξη χαρεμιού για τους άνδρες, οι οποίοι ευνουχίζονταν για να επιτελέσουν αυτή τη λειτουργία. Ο ευνουχισμός γινόταν κάτω από άθλιες συνθήκες υγιεινής, οργανωνόταν απευθείας από τους δουλέμπορους σε χώρους που ήταν προορισμένοι γι’ αυτόν τον σκοπό και είχε ως αποτέλεσμα ένα τρομακτικό ποσοστό θνησιμότητας: περίπου 70 έως 80% για τον πλήρη ευνουχισμό των ενήλικων ανδρών και 30 έως 40% για τα παιδιά ηλικίας 7 έως 12 ετών, τα οποία ανέχονταν καλύτερα αυτόν τον ακρωτηριασμό.

Η ίδια η λέξη Χημεία είναι ελληνιστικής προέλευσης. Αν και από κάποιους ανάγεται στο ρήμα χέω (εξ ου και η παλαιότερη γραφή χυμεία), κατά πάσα πιθανότητα ανάγεται σε αιγυπτιακό τοπωνύμιο. Δεν αποκλείεται μάλιστα να υπήρξε και κάποιος συμφυρμός των δύο. Η λέξη χρησιμοποιείται ευρύτατα για τον χαρακτηρισμό της σχέσης μεταξύ δύο ανθρώπων – ερωτικής αλλά και απλώς διαπροσωπικής:

–Αν και σκοπεύουν να παντρευτούν, εγώ βλέπω ότι δεν έχουν καλή χημεία μεταξύ τους».

O Γάλλος φιλόσοφος Danny Robert Dufour διερευνά τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε η French Theory στη διαμόρφωση του νέου φιλοσοφικού και ιδεολογικού τοπίου της Δύσης. Τρεις Γάλλοι φιλόσοφοι, οι Φουκώ, Ντεριντά και Ντελέζ, μαζί με μια πληθώρα ομοϊδεατών τους, Γάλλων, Ιταλών, Βρετανών, Γερμανών, θα διαμορφώσουν τη νέα βουλγκάτα της αποδόμησης και του μεταμοντερνισμού κατά τη δεκαετία του 1960.

Στο «ΕΔΩ*» με τον Σταμάτη Ζαχαρό μίλησε ο Καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής και Οπλικών επιστημών/Διευθυντής τομέα Φυσικών επιστημών ΣΣΕ, Διευθυντής Κέντρου Ελέγχου Όπλων Θεόδωρος Λιόλιος. Η νέοι τύπου πυρηνικοί αντιδραστήρες «τσέπης» και η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Καθώς το μοντέλο της παρασιτικής ενσωμάτωσης στη διεθνή οικονομία αποδείχτηκε μη βιώσιμο, θα πρέπει να αντικατασταθεί από ένα μοντέλο ενδογενούς παραγωγικής ανασυγκρότησης με εξωστρεφή χαρακτήρα, με παράλληλη ενίσχυση του κρατικού προγραμματισμού και της κατευθυντικότητας. Και οπωσδήποτε η ενίσχυση των τομέων της αμυντικής βιομηχανίας, των ναυπηγείων και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα μπορούσε να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην τεχνολογική αναβάθμιση του συνόλου της οικονομίας, όπως έκαναν το Ισραήλ και η… Τουρκία.

Οι Πέρσες δεν γνώριζαν εναντίον ποιών ανδρών εκστράτευαν. Το μόνο για το οποίο ήταν βέβαιοι, ήταν ότι θα πολεμούσαν με κατώτερο αριθμητικά εχθρό. Με ηγέτες έναν Πέρση και ένα Μήδο, όλο εκείνο το μωσαϊκό εθνών που ακολουθούσε, υπάκουε στους «επί πάσι»(1)  που το έσπρωχναν προς τα εμπρός ραβδιζόμενο, χωρίς ιδανικά, χωρίς ηθικά ερείσματα, χωρίς συναίσθηση του καθήκοντος, χωρίς σεβασμό, πίστη και εμπιστοσύνη στις ικανότητες του αρχιστράτηγου. Απέναντι στον Ασιάτη επιδρομέα, οι Αθηναίοι με συνείδηση σφυρηλατημένη πάνω στο νομοθετικό έργο του Σόλωνα και του Κλεισθένη, είχαν πλήρη επίγνωση του αγαθού της ελευθερίας και της δημοκρατίας.