Ελληνική Επανάσταση (1821 – 1827). Ιουλιανή Σύμβαση
Στις 6 Ιουλίου 1827, υπογράφεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) η συνθήκη του Λονδίνου (Ιουλιανή Σύμβαση) η οποία προετοίμασε το έδαφος για την Ναυμαχία του Ναβαρίνου. Η αρχικώς προταθείσα ρύθμιση έκανε λόγο για αυτονομία της Ελλάδας με καταβολή φόρου υποτέλειας στο Σουλτάνο. Αξιοσημείωτο είναι, ότι με μυστικό πρωτόκολλο στο οποίο κατέληξαν οι εκπρόσωποι των τριών Δυνάμεων, και το οποίο ενσωματώθηκε στη συνθήκη, αποτελούμενου από τρία άρθρα, δινόταν διορία ενός μηνός στην Υψηλή Πύλη να αποδεχτεί τη διαμεσολάβηση των Δυνάμεων, μετά την άπρακτη πάροδο της οποίας οι πολεμικοί τους στόλοι εξουσιοδοτούνταν να καταφύγουν σε οποιαδήποτε ενέργεια έκριναν απαραίτητη, προκειμένου να επιβάλουν την επίτευξη ειρήνευσης.
Τονιζόταν ωστόσο, πως οι ενέργειες αυτές θα έπρεπε να εντάσσονται στο πλαίσιο των «φιλικών σχέσεων» με την Οθωμανική Αρχή, κάτι όμως που ήταν σχήμα οξύμωρο, καθώς δεν ήταν δυνατό, με ειρηνικά μέσα, να εξαναγκασθεί σε αποχώρηση ο Ιμπραήμ, αν δεν δεχόταν, όπως και έγινε, τους όρους της συνθήκης Συγκεκριμένα, σκοπός ήταν η διακοπή των εχθροπραξιών μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφασίζουν πλέον να συμμετάσχουν ενεργά στην ελληνική υπόθεση που αποτελούσε την πιο επικίνδυνη πλευρά του γενικότερου «Ανατολικού Ζητήματος».
(Εμφανιστηκε 434 φορές, 1 εμφανίσεις σήμερα)
