19 Νοεμβρίου 2018 at 23:50

Ντοκουμέντο: Συνέντευξη του Μάρκου Βαμβακάρη (ηχητικό).

Ο Μάρκος Βαμβακάρης διηγείται την γνωριμία του με τον Μπάτη, τον Στράτο, τον Ανέστο Δελιά και την πρώτη κομπανία μπουζουκιών. Στο δεύτερο μέρος μιλάει για τον πατέρα του την παράδοση της Σύρας, το χασίσι και τις γυναίκες.

Η Σύρος σε ταχυδρομική κάρτα, γύρω στα 1910.

«Στου Μάριου επέρασα τον καιρό της Κατοχής. Επέρασα πολύ καλά. Εκεί αρχίσανε και μ αγαπάγανε κάτι Γερμανοί, κάτι Ιταλοί κι αυτοί μου φέρνανε πολλά τρόφιμα κι έδινα στην οικογένεια μου. Εκεί οργίαζε η μαύρη αγορά. Τότες εγώ εγνώρισα πολλούς μαυραγορίτες και πότε έβρισκα καμιά κουραμάνα ή κάνα ψωμάκι ιταλικο, κανένα αυγό, καμιά ελιά, λίγο λάδι, κανένα κομμάτι κρέας από γάιδαρο ή μουλάρι. Εν τω μεταξύ οι λαχανίδες ήταν στην ημερήσια διάταξη. Γι’ αυτό επρήζονταν ο κόσμος και επέθαιναν. Πόσοι επέθαναν που τους έχω ξεχάσει και πόσοι σκοτώθηκαν τους οποίους άλλους θυμάμαι κι άλλους τους έχω ξεχάσει!»

«Εγεννήθηκα στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων στην ωραία Σύρα και συγκεκριμένα σε μια φτωχική συνοικία της Άνω Χώρας ονομαζόμενη Σκαλί το έτος 1905 στις 10 Μαϊου ημέρα Τετάρτη και ώρα Τρίτη πρωϊνή από γονείς πάμφτωχους. Όνομα πατρός Δομένικος, όνομα μητρός Ελπίδα, το γένος Προβελέγγιου. Αγαπήθηκαν και παντρεύθηκαν, δύο φτωχοί. ‘Ηταν η μάνα όμορφη και χαρούμενη. Αστειευόταν, τραγουδούσε όμορφα, όλο ζωή. Ο πατέρας ήταν ένας καλός εργάτης, άτεχνος. Έκανε δουλειές του ποδαριού. Ως πρωτότοκος υιός, αφού ολίγο κατ’ ολίγο εμεγάλωνα, άρχισα ν’ ακολουθώ τον πατέρα μου σε διάφορες δουλειές. Αγαπούσα τον πατέρα μου και τον ακολουθούσα στους κόπους του σαν το σκυλάκι. Ίσως μας συνέδεσε τόσο στενά η γκάιντα του. Ο πατέρας δεν ξέρω από ποιον έμαθε τη γκάιντα. Ξέρω όμως ότι ήτανε τρία αδέλφια και οι τρεις παίζανε τη γκάιντα.»

Η Αυτοβιογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη (επιμ. Αγγελική Βέλλου Κάιλ) πρωτοεκδόθηκε το 1973. Στη συνέντευξη ακούγεται πιθανότατα η Αγγελική Βέλλου Κάιλ και ο Μάρκος -δεν μπόρεσα ωστόσο να το επιβεβαιώσω. Η μαγνητοφώνηση έγινε το 1969.