Η σπατάλη γίνεται πιο εμφανής δεδομένου του ότι το κράτος δεν έχει λαμβάνειν τίποτα από αυτήν την “επένδυση” του ανθρώπινου κεφαλαίου. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα οι Έλληνες μετανάστες στέλνουν μέσω εμβασμάτων πίσω στην πατρίδα ποσό το οποίο αντιστοιχεί μόλις στο 0.2% του ΑΕΠ το οποίο είναι ένα από τα χαμηλότερα του κόσμου. Ένα αντεπιχείρημα αποτελεί το ότι οι ξενιτεμένοι μπορούν να αυτοσυντηρηθούν χωρίς να επιβαρύνουν έτσι τις οικογένειές τους. Αυτό φυσικά προϋποθέτει ότι αν δεν επέλεγαν το δρόμο της ξενιτιάς δε θα προσέθεταν καμία υπεραξία στο εγχώριο προϊόν.

Στον Όμηρο βρίσκουμε την απόδειξη για τα προηγούμενα: «…μολονότι έζησε πολύ ύστερον και από τα Τρωικά, πουθενά δεν ονόμασε με το όνομα αυτό όλους, ούτε άλλους εκτός εκείνων που ακολούθησαν τον Αχιλλέα από την Φθιώτιδα, οι οποίοι ήσαν και οι πρώτοι Έλληνες, αλλ’ αποκαλεί αυτούς εις τα ποιήματά του γενικώς Δαναούς και Αργείους και Αχαιούς. Ούτε βαρβάρους, άλλωστε, μνημονεύει διά τον λόγον, ως νομίζω, ότι ούτε οι Έλληνες είχαν ακόμη διακριθή διά κοινού αντιθέτου ονόματος.»

Έλληνες Ζωγράφοι: 27 έργα από την Πινακοθήκη της Βουλής των Ελλήνων

Ο καθηγητής Άλαν Ζιομπρόφσκι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Τζόρτζια και οι συνάδελφοί του διαπίστωσαν ότι τα χαρτοφυλάκια μετοχών της Βουλής των Αντιπροσώπων υπερβαίνουν σε απόδοση την αγορά κατά 6%, ενώ οι επενδύσεις των γερουσιαστών κατά 12%. Οι οικονομολόγοι απέδωσαν αυτή την επενδυτική επιδεξιότητα σε ένα “σημαντικό πλεονέκτημα πληροφόρησης”. Υπήρχε και το εξυπηρετικό στοιχείο ότι οι νομοθέτες δεν υπόκειντο στους νόμους περί εσωτερικής πληροφόρησης μέχρι τις 4 Απριλίου του 2012, όταν ο πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε το νόμο που απαγόρευε αυτή την πρακτική».