Επομένως, η άνοδος Τραμπ εκφράζει μία κρίση της παγκοσμιοποίησης, όπως τη βλέπει η Δύση – γεγονός που επιβεβαιώνεται και στις ευρωπαϊκές χώρες (Brexit, ενίσχυση της Λεπέν στην Γαλλία, κρίση του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος). Η άνοδος του Τραμπ είναι επίσης μία ήττα του πολυπολιτισμικού κατεστημένου που είχαν οικοδομήσει η φιλελεύθερη Δεξιά και η πολυπολιτισμική Αριστερά μέσα στη θερμοκοιτίδα της παγκοσμιοποίησης. Συνιστά έτσι μία αντίδραση των εθνοτικών δυνάμεων απέναντι στην παγκοσμιοποίηση. Όμως, αντίδραση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση δεν σημαίνει ταυτόχρονα και ενίσχυση των λαϊκών δυνάμεων ή των λαών του τρίτου κόσμου.

Βεβαίως, ο Έλληνας έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όμοια μ’ εκείνα των αρχαίων κατοίκων της Ελλάδας, τα οποία δεν υπάρχουν με κανέναν τρόπο ίδια (κοινά) σε άλλα σύγχρονα έθνη: περιέργεια, κενοδοξία, φιλοδοξία, πανουργία κτλ., αν και συναντώνται σε όλα τα έθνη, λιγότερο ή περισσότερο, μαζί με άλλες ιδιότητες χαρακτηρίζουν κυρίως τους σύγχρονους Έλληνες, παρά οποιονδήποτε άλλο λαό· τέτοια γνωρίσματα, στο σύνολό τους, συμφωνούν θαυμάσια με τον χαρακτήρα που αποδίδεται στους αρχαίους Έλληνες. Η ομοιότητα δεν περιορίζεται μόνο στα ηθικά προτερήματα ή ελαττώματα.