H προσφυγιά είναι βαριά και οι εξ ανάγκης πρόσφυγες πάντα θύματα
Του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη
Μια από τις πιο σπάνιες συλλογές φωτογραφιών κι ένα ντοκιμαντέρ που θα δείτε στη συνέχεια και αναφέρονται στην καταστροφή της Σμύρνης, στάθηκαν αφορμή να κάνω τούτο το μικρό σχολιασμό, να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου. Αφορούν στην πόλη της πολιτισμικής και οικονομικής ακμής του Ελληνισμού της Μ. Ασίας, στις αρχές κυρίως του περασμένου αιώνα, αλλά και παλαιότερα. Αναφέρονται σε εικόνες καταστροφής ενός ολόκληρου λαού, την οποία προκάλεσαν άφρονες πολιτικές και συμπαιγνίες με αλλότριες δυνάμεις, στην προσπάθεια εξυπηρέτησης των μεγάλων συμφερόντων των …”φίλων και συμμαχικών δυνάμεων”… Τα “λάθη” τα πλήρωσε, όπως πάντα άλλωστε, ο ανυποψίαστος λαός, που από τη μια μέρα στην άλλη αναγκάστηκε σε μια ακόμη σκληρή προσφυγιά!
Το τι σημαίνει να καταστεί κανείς πρόσφυγας και να αντιμετωπίζεται ως «ξένος» στον τόπο προσφυγιάς, στον τόπο που εξ ανάγκης οδηγήθηκε ή μετανάστευσε για να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του, το αντιλαμβάνονται ιδιαίτερα εκείνοι που έχουν ρίζες και σχέση με όσους βίωσαν την κάθε είδους προσφυγιά. Την προσφυγιά που εξακολουθεί να υπάρχει και στις μέρες μας ως αποτέλεσμα άδικων πολέμων, που πάντα σχεδόν προκαλούσαν οι αποκαλούμενες, παλαιότερα, …”προστάτιδες δυνάμεις” της χώρας μας, αλλά και άλλων καταδυναστευομένων λαών!
Και εδώ αναρωτιέται ο κάθε έντιμος πολίτης: «Προστάτιδες δυνάμεις» τίνος; Και η επαληθευμένη πολλάκις ως προς το πραγματικό περιεχόμενο του όρου απάντηση: «Προφανώς για την εξυπηρέτηση των δικών τους των συμφερόντων και κάποιων ντόπιων ολιγαρχών»!
Συμπεριφερθείτε, λοιπόν, φίλοι μου με αγαθό πνεύμα και δείξτε την κατανόησή σας στους κάθε είδους πρόσφυγες, που καταφεύγουν εξ ανάγκης στη χώρα μας! Τις περισσότερες φορές ο τόπος προορισμού τους είναι άλλες χώρες, συχνά μάλιστα αυτές που προκάλεσαν την προσφυγιά τους! Σκεφτείτε πως η πατρίδα μας από την αρχαιότητα ακόμη είχε μετανάστες και πρόσφυγες, εδώ, αλλά και από εδώ και προς τα έξω. Σκεφτείτε πως η προσφυγιά και η μετανάστευση δεν είναι πάντα επιλογές όσων οδηγούνται σ’ αυτές… Πάντα οι συνθήκες ή κάποιοι άλλοι τους εξαναγκάζουν σ’ αυτές …
Το αφιερώνω στην Ευδοκία, στην Ελένη Χ., στην Ιφιγένεια Π., στην Ήρα Μ.-Γ., στη Βούλα Ο-Ε., στον Αλμπέρτο, στη Βάσω Τ., στο Διαμαντή Κ., και σε όσους δοκίμασαν άμεσα ή έμμεσα τις συνέπειες της όποιας προσφυγιάς.
Πολύγυρος 17-3-2015
Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ: http://levantineheritage.com/fire.htm
