8 Νοεμβρίου 2013 at 20:32

Υπόθεση ΕΡΤ: Το μεγαλύτερο ρουσφέτι της μεταπολίτευσης

από

Υπόθεση ΕΡΤ:  Το μεγαλύτερο ρουσφέτι της μεταπολίτευσης

Ἡ ἀριστοκρατία τοῦ Ναοῦ νὰ ἐκλείψει.
Ἐγὼ ἀπέναντί σας ἕνας μάρτυρας 
ἡ θέλησή μου ποὺ καταπατήθηκε
τόσους αἰῶνες.

(Μιχάλης Κατσαρός – Κατά Σαδουκκαίων)

 

 

Γράφει ο Επίκαιρος

            Η επέμβαση της αστυνομίας στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής ολοκλήρωσε την επιχείρηση ΕΡΤ, όπως την εμπνεύστηκαν και την υλοποίησαν οι επικίνδυνες πολιτικές μετριότητες που παριστάνουν την ελληνική κυβέρνηση. Όπως έγινε νομίζω σαφές, η “νίκη” της κυβέρνησης είναι πύρρεια και πιθανότατα θα συμβάλει αποφασιστικά στο πολιτικό τέλος της ακροδεξιάς τυχοδιωκτικής ομάδας που κάνει κουμάντο στη ΝΔ. Όλο και περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι όλη η ιστορία είχε ελάχιστη σχέση με το θρυλούμενο υψηλό κόστος του οργανισμού, τον ανορθολογισμό και τα προβλήματα που πράγματι υπήρχαν στη δημόσια τηλεόραση, εξαιτίας της πολιτικής που εφάρμοσαν το Πασόκ και η ΝΔ όλα τα προηγούμενα χρόνια – η περιβόητη συντεχνία δεν ήταν παρά μια χούφτα κομματικοί χρυσοκάνθαροι που τσέπωναν εκατομμύρια από το δημόσιο ταμείο· το νοικοκύρεμα θα μπορούσε να γίνει με πολλούς τρόπους, πιο ανώδυνους πολιτικά και οικονομικά, χωρίς να συμβεί το ρεζιλίκι με τις μαύρες οθόνες και την κυριολεκτική εξαφάνιση της ιστορικής μνήμης των Ελλήνων. Ήταν λ.χ. απολύτως εφικτό και επιβεβλημένο να μείνει στον ιστό το πολύτιμο ιστορικό και πολιτιστικό αρχείο της ΕΡΤ το οποίο δεν ανήκει στην ΝΔ. του κ. Σαμαρά ούτε στον κ. Κεδίκογλου αλλά στον ελληνικό λαό όπου γης και τις γενιές που έρχονται.  Παρά τα σκανδαλώδη ποσά που εισέπρατταν δεκάδες κομματικά στελέχη (κυρίως συναγωνιστές του κ. Σαμαρά και σύντροφοι του κ. Πάγκαλου που ως σοσιαλιστής δεν έτρωγε ποτέ μόνος), η ΕΡΤ ως επιχείρηση ήταν κερδοφόρα και σε κάθε περίπτωση προφανώς πολύ καλύτερη από την ιδιωτική σκουπιδοτηλεόραση, όποια κριτήρια και να θέσουμε. Τέλος πάντων, αν η κυβέρνηση ήθελε οπωσδήποτε λεφτά, δεν είχε παρά να πράξει το αυτονόητο συνταγματικό της καθήκον, να απαιτήσει με όλα τα μέσα τα τεράστια ποσά που οφείλουν συγκεκριμένοι μεγαλοϊδιοκτήτες των ΜΜΕ στο κράτος από τη χρήση των δημοσίων συχνοτήτων. Αυτό επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον. Το ιδιωτικό δεν σημαίνει βεβαίως τζάμπα, όπως διαλαλούν ψευδώς και σκοπίμως τα γκεσέμια του κρατικοδίαιτου νεοφιλελευθερισμού και όποιος αμφιβάλλει δεν έχει παρά να υπολογίσει πόσες επιχορηγήσεις και θαλασσοδάνεια πήραν κάθε είδους παρατρεχάμενοι ιδιώτες “επιχειρηματίες” όλα τα προηγούμενα χρόνια, ενώ “παρήγαγαν” αέρα κοπανιστό. Ιδιωτικές επίσης τράπεζες ετοιμάζονται να συντρίψουν οικονομικά την περίφημη μεσαία τάξη – ειδικά οι νέοι εργαζόμενοι πλέον δεν έχουν ουσιαστικά καμμιά προστασία απέναντι στην ασύδοτη εργοδοσία η οποία μπορεί να απολύει ελεύθερα και να καθορίζει όπως θέλει τους μισθούς – χαρτζιλίκι και τα ωράρια λάστιχο. Στο μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ, το οποίο έφτιαξαν κυριολεκτικά σαν τα αντιπαθητικά μούτρα τους,  το όργιο αναξιοκρατίας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Τα πρώτα οικονομικά σκάνδαλα έδειξαν ήδη ότι οι αρχιτέκτονες του πελατειακού κράτους είναι όχι μόνο ανίκανοι αλλά και απολύτως απρόθυμοι να το αλλάξουν.

Με 12 διμοιρίες των ΜΑΤ μέσα και πέριξ του Ραδιομεγάρου, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συνεχίζουν να εκπέμπουν σε φόντο μπλε και πράσινο, και δεν σκοπεύουν να σταματήσουν
Με 12 διμοιρίες των ΜΑΤ μέσα και πέριξ του Ραδιομεγάρου, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συνεχίζουν να εκπέμπουν σε φόντο μπλε και πράσινο, και δεν σκοπεύουν να σταματήσουν

Αυτό λοιπόν που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν μια ερασιτεχνική επίδειξη δύναμης, υποτίθεται αιφνιδιαστική και ακαριαία, εναντίον ενός εχθρού αδύναμου ή απρόθυμου να αντισταθεί. Το αρχικό σχέδιο για κλιμάκωση της βίας απέτυχε με εκκωφαντικό τρόπο, αφού ούτε τις εγκαταστάσεις της Αγίας Παρασκευής μπόρεσαν να καταλάβουν, ούτε αποφασιστικά έδρασαν, αλλά συνάντησαν απέναντί τους ανθρώπους αποφασισμένους. Μερικές χιλιάδες συμπαραστάτες και η αποφασιστική στάση των εργαζομένων στην ΕΡΤ διέλυσαν κυριολεκτικά τις πολιτικές φαντασιώσεις για άνετη επικράτηση από τις πρώτες ώρες. Εφόσον χάθηκε ο κρίσιμος χρόνος, τα πράγματα γύρισαν αλλιώς και ο φόβος άλλαξε στρατόπεδο. Οι εργαζόμενοι ατσαλώθηκαν με τη δύναμη που δίνει η απελπισία (τυπικά ήταν απολυμένοι), το πολύμορφο δημοκρατικό κίνημα συμπαράστασης έφερε εκατομμύρια τηλεθεατές στην ελεύθερη ΕΡΤ, ενώ η χρήση του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αποδείχθηκαν καθοριστικός παράγοντας στις εξελίξεις.  Η ΕΡΤ όχι μόνο δεν φιμώθηκε, αλλά φάνηκαν χειροπιαστές οι δυνατότητες που υπάρχουν για μια ενημέρωση ανεξάρτητη από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

           Έχω την αίσθηση ότι όσοι εμπνεύστηκαν την εξαφάνιση της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης δεν ήθελαν να υπάρχει καθόλου εθνικός δημόσιος τηλεοπτικός φορέας με κύρος και σοβαρή λειτουργία.  Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ που χάνουν τη δουλειά τους αλλά έχει σαφείς εθνικές διαστάσεις, ειδικά για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, καθώς η δημόσια τηλεόραση ασκεί ουσιαστικά εσωτερική και εξωτερική πολιτική, εκφράζοντας τις θέσεις της όποιας εκλεγμένης κυβέρνησης. Έναν τέτοιο κρίσιμο ρόλο  δεν τον εμπιστεύομαι καθόλου στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών καναλιών, διότι απλούστατα κανείς δεν τους νομιμοποιεί να ασκούν τέτοιες εξουσίες και επιπλέον στην πλειονότητά τους είναι άσχετοι και αγράμματοι. Όσο μειώνεται λοιπόν η εμβέλεια αυτής της “κρατικής” αλλά στοιχειωδώς ελεγχόμενης ενημέρωσης, τόσο αυξάνεται εμπράκτως η εξουσία μιας μειονότητας ανθρώπων του χρήματος, οι οποίοι ανεβοκατεβάζουν κυριολεκτικά κυβερνήσεις και όλως συμπτωματικώς αναλαμβάνουν δημόσια έργα. Με ποιο δικαίωμα άραγε ο κ. Σαμαράς παραχωρεί δημόσια εξουσία σε ιδιώτες και αποδυναμώνει τη φωνή των Ελλήνων πολιτών; Ποιος θα υπερασπίσει το συμφέρον της πολιτείας απέναντι σε ντόπια και ξένα οικονομικά κέντρα; Οι εργολάβοι που ροκάνιζαν αβέρτα δημόσιο χρήμα και οι νταβατζήδες που έλεγε ο κ. Καραμανλής; ή μήπως οι δοτοί υπουργοί; Πρόκειται για ύπουλο και βαθιά αντιδημοκρατικό  χτύπημα στη Δημοκρατία και το Σύνταγμα.

Σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή
Σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή από την Εφημερίδα των συντακτών

Τελικά, η ανυπόφορη πειρατική καρικατούρα που φτιάχτηκε στο πόδι και πλασάρεται ως δημόσια τηλεόραση κόστισε πολλαπλάσια από την παλιά ΕΡΤ, χωρίς να υπολογίσουμε πόσα  χρήματα  χάθηκαν από τις συμφωνίες που είχαν υπογραφεί, τα χαμένα λεφτά από διαφημίσεις και φυσικά τον διεθνή εξευτελισμό της χώρας, καθώς ο κ. Σαμαράς κρέμασε τα μισά ραδιοτηλεοπτικά μέσα του πλανήτη με την νομική και σημειολογική εξαφάνιση του οργανισμού. Με άλλα λόγια, πληρώσαμε τον κούκο αηδόνι και το έκτρωμα που έφτιαξαν ΟΥΤΕ ΒΛΕΠΕΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ.

Ποιος κερδίζει; φυσικά μια χούφτα επιχειρηματίες των ΜΜΕ που έπεσαν ήδη σαν τον κόκορα στο ζυμάρι·  η ΕΡΤ, όπως φάνηκε, με στοιχειώδεις αλλαγές, είχε και έχει δυνατότητες να σαρώσει και σε τηλεθέαση, αν υποθέσουμε ότι τα ποσοστά που της έδιναν οι εταιρίες μετρήσεων ήταν πραγματικά· η χρόνια μεθοδευμένη απαξίωση  και οι σκανδαλώδεις συμβάσεις έργων που επικύρωναν κατά καιρούς η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για να ικανοποιήσουν την εκλογική πελατεία τους ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο ιδιωτικά σαβουροκάνάλα είχαν ΤΕΤΟΙΟ μερίδιο τηλεθέασης και ανάλογα ΕΣΟΔΑ. Αφού λοιπόν αποδεδειγμένα καταχράστηκαν τον ιδρώτα του ελληνικού λαού για κομματικούς και ψηφοθηρικούς λόγους, θρασύτατα  στήνουν το μνημόσυνο της ΕΡΤ με ξένα κόλλυβα και επιχειρούν την χαριστική βολή στα δημόσια μέσα, προκειμένου να διασωθούν από την διογκούμενη λαϊκή κατακραυγή. Διότι μόνο μνημονιακά μέσα και αδρά πληρωμένοι κονδυλοφόροι μπορούν πλέον να παρουσιάσουν το κρέας ψάρι, να μας πείσουν δηλαδή ότι η χώρα δεν πάει κατά διαόλου.

Σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή από την Εφημερίδα των συντακτών
Σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή από την Εφημερίδα των συντακτών

Ο καλός πατριώτης κ. Σαμαράς, όπως και μια σειρά κυβερνήσεις πριν από αυτόν, επέλεξε να στηριχτεί πολιτικά σε ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης, σε μια μερίδα δηλαδή της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας με ό,τι σημαίνει αυτό. Αφού βγήκε (;) από τη μέση η ΕΡΤ, το ψηφιακό φιλέτο σερβιρίστηκε σκανδαλωδώς στο πιάτο συγκεκριμένων επιχειρηματιών της ενημέρωσης. Με τι αντάλλαγμα; προφανώς να ενισχύσουν τα κυβερνητικά κόμματα στις επόμενες εκλογές και την εφαρμογή της πολιτικής του μνημονίου, η οποία έχει κυριολεκτικά διαλύσει τη χώρα και τους εργαζόμενους. Το σκάνδαλο λοιπόν δεν είναι μόνον η βία των ΜΑΤ – αυτή ήταν αποφασισμένη και αναμενόμενη – αλλά το γεγονός ότι η ανεκδιήγητη ομάδα γύρω από τον κ. Σαμαρά πολιτεύεται πανικόβλητη και ξεπουλάει ό,τι προλαβαίνει, με μοναδικό κριτήριο την πολιτική της επιβίωση σε μια χώρα αποικία. Εκ των πραγμάτων επομένως, η υπόθεση της ΕΡΤ ταυτίζεται  με την υπεράσπιση της πολιτικής δημοκρατίας. Θα θυμόμαστε την παρούσα κυβέρνηση, όχι για τις ανυπολόγιστες συμφορές και τη φτώχεια που προκάλεσε στον λαό και τον τόπο, αλλά για όσες εθνικές και κοινωνικές  καταστροφές δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.

(Εμφανιστηκε 446 φορές, 1 εμφανίσεις σήμερα)

Δείτε ακόμη:

Κάντε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.