Ο Ουΐλιαμ Μάρτιν Λικ στο Άγιο Όρος (1806) Δείτε ακόμη:  Μάρτιν Γουϊλιαμ Λικ (William Martin Leake): Ταξείδια στη βόρεια Ελλάδα – Βέροια (1806) Μετάφραση από την Αγγλική γλώσσα: Σοφία Αργυρόπαις Γράφει ο Ερανιστής Ο Άγγλος στρατιωτικός Μάρτιν Γουϊλιαμ Ληκ (William […]

Steven Runciman: Ο Μυστράς Γράφει ο Δημήτρης Τζήκας Σε προηγούμενα σημειώματα αναφερθήκαμε στην Πελοπόννησο, με αφορμή τους αρματολούς και τους κλέφτες.  Ο Βλαχογιάννης και άλλοι μελετητές έδειξαν, πειστικά νομίζουμε, ότι το καθεστώς των αρματολών συναντάται κατεξοχήν στη Στερεά και την […]

Το σημασιολογικό περιεχόμενο των όρων «Μακεδονία», «Μακεδών», «μακεδονικός», σε κείμενα της περιόδου 1770-1850 (ΙΙ) (Εκπρόσωποι του Νεοελληνικού Διαφωτισμού-απομνημονευματογράφοι και ιστορικοί του 1821) Δείτε ακόμη: Το σημασιολογικό περιεχόμενο των όρων «Μακεδονία», «Μακεδών», «μακεδονικός», σε κείμενα της περιόδου 1770-1850 (Ι)   Γράφει ο […]

Η στρατηγική σημασία των Στενών του Σαραντάπορου είχε επισημανθεί από την αρχαιότητα. Tα ίδια στενά πέρασε ο Ξέρξης το 480 π.Χ. όταν επιχειρούσε εναντίον της Αθήνας.

Την περίοδο της τουρκοκρατίας το ομώνυμο χωριό λεγόταν Γλίκοβο. Η περιοχή απελευθερώθηκε στις 9 Οκτωβρίου του 1912 κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου μετά την σημαντική νίκη του Ελληνικού Στρατού στη ομώνυμη μάχη. Οι κύριες τουρκικές δυνάμεις – καλά εξοπλισμένες και εκπαιδευμένες από Γερμανούς αξιωματικούς – αποτελούνταν από δύο και πλέον Μεραρχίες, υπό το Στρατηγό Χασάν Ταξίν Πασά, και ήταν εγκαταστημένες αμυντικά στην οχυρή τοποθεσία Σαρανταπόρου (Γλίκοβο) και Λαζαράδων – Βογκόπετρας. Η προέλαση του Ελληνικού Στρατού συνεχίστηκε.

Η κωμόπολη του Βελβεντού εντυπωσιάζει ιδιαίτερα το Γάλλο περιηγητή. Η παρουσία των Οθωμανών θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη σχεδόν, αν δεν υπήρχαν εκεί ένας βοεβόδας, ένας καδής και δυο απεσταλμένοι του Αλή Πασά, για να θυμίζουν στους Έλληνες πως η πατρίδα τους είναι σκλαβωμένη. Οι εύρωστοι, εργατικοί και διψασμένοι για μάθηση Βελβενδιώτες ίδρυσαν δύο σχολεία και λίγο αργότερα (1815) Βιβλιοθήκη που συντηρούσε η ακμαία και παραγωγική κοινότητα:

Δημόσιας Ιστορικής Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σιάτιστας
Δημόσιας Ιστορικής Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σιάτιστας
Ο Γάλλος φιλλέληνας βρίσκεται στο ελληνικό Σισάνιον την άνοιξη του 1806:

«Η Σιάτιστα, την οποία ο Δον Βαισσέτ στη γεωγραφία του αποκαλεί Σισάνυ, και ο πατήρ Λεκιέν Σισάνιουμ, ενώ ο σημερινός συγγραφέας της ονοματολογίας των ελληνικών επαρχιών, Σισάνιον, ιδρύθηκε από Βλάχους βοσκούς γύρω στο δωδέκατο αιώνα. Τα απέραντα και εύφορα βοσκοτόπια του Βερμίου προσέλκυσαν και στη συνέχεια συγκράτησαν εδώ τους πρώτους έποικους, που ονόμασαν τον καταυλισμό τους Βuοno, καλό, χάρη στα καλά νερά μιας πηγής κοντά στην οποία έστησαν αρχικά τα τσαντίρια τους.

Ο βασιλιάς Όθων και οι Βαυαροί ΙΙ Του Ρωμιού η γνώση έρχεται το τέλος (Γουνανίν ακίλ σορανταν γκελιόρ) Τούρκικη δημώδης φράση* Γράφει ο Δημήτρης Τζήκας Μετά τον εμφύλιο πόλεμο του 1832 και την αναρχία που ακολούθησε, είχε γίνει σαφές και […]