Στο τύμπανο της κόγχης του Ιερού ο Ευχαριστιακός Χριστός δεν εικονίζεται πάνω απ’ την Αγία Τράπεζα, ως συνήθως, αλλά σα να βγαίνει από καλυκωτό ποτήρι, εκ του οποίου εξέχει μόνο το πρόσωπο / κεφαλή. Στον ελλαδικό χώρο το συναντούμε μόνο 2 φορές ως τότε, στη Μάνη και στον Μυστρά.

Η τσιγαριδογιορτή διεξάγεται σε χωριά του δυσηχούς Τσιαρτσιαμπά! ΄Επίσης ανακοινώθηκε και εορτή «σουγλιμάδος» που λαμβάνει τρόπο, κάπου στις Βόιες περιοχές και στα όπισθεν του Μπούρινου χωριά. Σ’ αυτήν μάλλον κάτι σαν κρέατα, μήπως και μαντάρες, σουβλίζουν και τα ψήνουν πανηγυρικά, ορχούν δε και ορχούνται ατιμωρητί κι αδιακρίτως.

Κανείς δεν εξήγησε συγκεκριμένα και πειστικά γιατί η Ελλάδα βρέθηκε να επιδιώκει στόχους 15 χρόνια νωρίτερα από τη Γερμανία; Μήπως ακριβώς για να δοθεί –αντιστρόφως– στη Γερμανία αυτό το πλεονέκτημα (το αβάντζο) των 15 χρόνων, το οποίο θα μεταφέρει προσθετικά, θα αξιοποιήσει για τον εαυτό της, μέσω των εταιρειών της που θα έχουν «πράσινη» επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα από το 2023;

Ο Παύλος Χαρίσης, γεννημένος περί το 1830, αφού επιμελώς ανατράφηκε και διδάχτηκε τα εγκύκλια μαθήματα στη Βουδαπέστη, έγινε γλωσσομαθής· ανέλαβε δε την επιμέλεια των πατρικών κτημάτων, κι ενώ ήταν εύπορος ασχολείτο με μελέτες, επιδεικνύοντας ιδιαίτερη κλίση στα τεχνικά έργα, και ιδίως στην αρχιτεκτονική και την λεπτοτεχνκή (λεπτουργική). Πήρε δε ως σύζυγο την Σοφία, το γένος Σωτηριάδη[1], γυναίκα λεπτής ανατροφής και αγαθών αισθημάτων· ζούσε ήσυχη ζωή και απέκτησε δυο γιους, τον Αλέξανδρο και τον Ιωάννη.

Φωτογραφίες της παλιάς Κοζάνης

Ο Μελέτιος είχε πατρίδα την Θεσσαλονίκη, από το γένος Κατακάλου, και τον αποκαλούσαν Καστρίκιο. Υπήρξε άνδρας με παιδεία, βαθύς γνώστης της ελληνικής και λατινικής γλώσσας, την οποία μιλούσε. Στην αρχή ήταν ιερέας, μοναχός σε κάποια εκκλησία της Θεσσαλονίκης, κι εκεί ασκούσε επάξια τα καθήκοντα του.

«Αφρίζει, δεν αφρίζει, τον παρά μου έχω δοσμένο.», «Τι αφρίζεις και ξαφρίζεις; Τον παρά μου έδωκα, να σε φάω θέλω.»

Εκεί όπου άλλοτε υπήρχαν αγροτικές αποθήκες, τώρα ορθώνεται ένα φιλόδοξο αρχιτεκτονικά, γεωμετρικό κτίσμα που θυμίζει κιβωτό, μια κιβωτό γραμμάτων που άραξε στα όρια της πρωτεύουσας της Δυτικής Μακεδονίας. Τ

Πάνω από 120.000 (!) οστά ζώων, κυρίως οικόσιτων, το μεγαλύτερο ζωοαρχαιολογικό υλικό που έχει ανασκαφεί μέχρι σήμερα στον ελληνικό χώρο, έχει συλλεχθεί από τον νεολιθικό οικισμό του Κλείτους στην Κοζάνη, στα όρια του λιγνιτωρυχείου του Νότιου Πεδίου της ΔΕΗ.

Ο Τράντας που μνημονεύσαμε προηγουμένως όρισε ακόμη μέρος για την αγορά, την καλλώπισε φυτεύοντας πλατάνια και κατασκεύασε κρήνες.