Ο Αμερικανός ανταποκριτής επικαλείται έμπειρους στρατιωτικούς παρατηρητές, οι οποίοι του επισημαίνουν ότι «τα τρία τέταρτα των μαχών στα αλβανικά σύνορα πραγματοποιούνται, επί του παρόντος, με ξιφολόγχες και τυφέκια, παρόμοια με εκείνα που χρησιμοποιούνταν πριν από είκοσι πέντε χρόνια. Οι μαρτυρίες των τραυματιών που επιστρέφουν από το μέτωπο υποδεικνύουν ότι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των εχθροπραξιών είναι οι μάχες σώμα με σώμα».

Άλλοτε, οι παγκόσμιες πανδημίες, παρότι ασύγκριτα πιο φονικές, εξ αιτίας της έλλειψης μέτρων πρόληψης και της υπανάπτυξης του συστήματος υγείας, έκαναν συχνά πολλούς μήνες ή και χρόνια ολόκληρα για να μεταδοθούν σε όλο τον πλανήτη. Και στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν ποτέ κυριολεκτικά παγκόσμιες, μια και δεν έφθαναν σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, ούτε καν σε όλες τις περιοχές των χωρών που είχαν πληγεί, διότι οι πληθυσμοί ήταν κατά 80% ή 90% αγροτικοί.

Άραγε μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, ο Οκτάβιος, υιοθετημένος γιος και κληρονόμος του, θα τον διαδεχθεί με τη συμφωνία της Συγκλήτου; Ή μήπως ο Αντώνιος, παλιός φίλος και υποστηρικτής του Καίσαρα, σύμμαχος τώρα της Κλεοπάτρας, θα γίνει ο κυρίαρχος της Αυτοκρατορίας;

Ο Mussolini το δήλωσε ανοιχτά και ξάστερα σε μια συνεδρίαση της Βουλής της 6ης Ιουνίου 1924: «Οι δάσκαλοι μας είναι στη Ρωσία. Δεν έχουμε παρά να μιμηθούμε αυτό πού γίνεται στη Ρωσία. Το λάθος μας είναι ότι δεν ακολουθήσαμε εντελώς το παράδειγμα τους.»

Η ιταλική κρίση προφανώς και θα επηρεάσει και την ελληνική έξοδο που παρότι δεν θα είναι «καθαρή», θα πρέπει τη μορφή της η ελληνική κυβέρνηση να την επανεξετάσει, υπό το βάρος των εξελίξεων στην Ιταλία, ιδίως ως προς την υπόθεση του χρέους, λέει ο πανεπιστημιακός Κώστας Μέλας.

Από της Ιταλίας δε κατά μικρόν η καλλιέργεια των γραμμάτων διεδόθη και εις την άλλην Ευρώπην. Πρώτοι εκ των νέων Ευρωπαϊκών λαών των πέραν των Άλπεων ήρξαντο να καλλιεργώσι τα γράμματα οι Αγγλοσάξονες, αφού περί τα τέλη του 6 αιώνος προσήλθον εις τον Χριστιανισμόν.

Ώστε εκ της διαλύσεως του κράτους, του Καρόλου δύο μεν προέκυψαν κράτη μεγάλα, το Γερμανικόν και το Γαλλικόν, πολλά δε μικρά, εν οίς το αξιολογώτερον ην το της Ιταλίας. Το αυτοκρατορικόν αξίωμα ελάμβανεν ο εξ οιουδήποτε των κρατών τούτων κατορθών να λάβη αυτό.

Ανάμεσα στα ζωντανά μνημεία της Ιταλικής πόλης, αυτά που διασώζουν την παράδοση και το πνεύμα της, συμπεριλαμβάνεται και το καπελάδικο. Δεν το επισκέπτονται μόνο οι τουρίστες. Εξυπηρετεί και ντόπιους πελάτες με ανατομικές ιδιομορφίες στο κεφάλι, στενοκέφαλους, στραβοκέφαλους, με μικρά ή μεγάλα κεφάλια και πάει λέγοντας! Αν και δεν είχαμε την αίσθηση ότι …ανήκουμε σε κάποια ιδιαίτερη κατηγορία, η περιέργεια κι εκείνο το διαβολεμένο κρύο μας έσπρωχναν να μπούμε μέσα!

Η Ευρώπη, οι σοσιαλιστές και η άκρα δεξιά