Στην Ελλάδα το δημοψήφισμα θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά στο Σύνταγμα του 1927 (άρθρο 125 παρ. 2) και αφορά το συνταγματικό δημοψήφισμα. Στο ισχύον Σύνταγμα του 1975 ρυθμίζεται στο άρθρο 44 παρ. 2, όπως τροποποιήθηκε με την αναθεώρηση του 1986 και τον εκτελεστικό νόμο 4023/11

Δεν θα συμμορφωθώ προς τας υποδείξεις της διαπλοκής, των δανειστών-δυναστών, της προπαγάνδας, των εκβιασμών, των απειλών, του παράλογου και της ανηθικότητας.

Οχι, διότι δεν θέλω τη χώρα μου γιουσουφάκι.

Ένα κριτήριο για το δημοψήφισμα

Όπως πιστεύω, παρά την ανοιχτή και χυδαία τρομοκρατία των μέσων, δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο άμεσης ή μεσοπρόθεσμης εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν σοβαρότατοι γεωπολιτικοί και άλλοι λόγοι που επιβάλλουν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Ωστόσο, δεν είναι φρόνιμο να ρισκάρεις τα έσχατα – την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας- για να κερδίσεις τα ελάχιστα – αν τα κερδίσεις κι αυτά.

Λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τους λόγους που σας οδήγησαν στην διακοπή των διαπραγματεύσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι με τις εκβιαστικές ενέργειες τους οι δανειστές στοχεύουν στην δημιουργία «ασύμμετρων σχέσεων εξάρτησης» με την χώρα μας.

Όλες οι απαντήσεις για τα capitals controls

Η συγκέντρωση της οικονομικής εξουσίας σε χέρια λίγων δεν είναι βέβαια σημερινό μόνο φαινόμενο. Η τάση προς το μονοπώλιο υπήρχε και παλαιότερα και οι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι ένιωθαν πως όφειλαν μία απάντηση στις κατηγορίες των σοσιαλιστών πως ο καπιταλισμός ευνοεί την ύπαρξη μονοπωλίων γιατί λόγου χάρη οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις αρέσκονται στην εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα της Χίου “Απλωταριά” επισημαίνει πως “αν οι “θεσμοί” επιμείνουν στην αδιάλλακτη στάση τους, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει όχι απλώς να καθυστερήσει τις δανειακές πληρωμές, αλλά και να διακόψει κάθε διαπραγμάτευση μέχρις ότου αποσυρθούν οι παράλογες απαιτήσεις της άλλης πλευράς.

Στη δεκαετία του 1890, δηλαδή κατά τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα, οι αφορμές για τέτοιου είδους πικρή σάτιρα από τον ελληνικό σατιρικό τύπο ήταν πολλές. Το ίδιο και οι αφορμές για την όξυνση των σχέσεων του ελληνικού κράτους με το τότε γερμανικό Ράιχ.

Ο όρος ρεαλισμός χρησιμοποιείται στη ζωή, αλλά και στην πολιτική, με δύο συνήθως τρόπους. Ο ένας είναι εκείνος που περιγράφει την εκτίμηση του πραγματικού συσχετισμού δυνάμεων και την επιλογή να δράσεις με βάση αυτή, χωρίς όμως υποχώρηση στους στρατηγικούς σου στόχους. Ο Λένιν υπέγραψε τη συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ, υποχωρώντας στους Γερμανούς, για να μπορέσει να πραγματοποιήσει το επαναστατικό του εγχείρημα.