Άλλο διακυβέρνηση …κι άλλο «επαναστατική γυμναστική»

Από τη θεωρία και τις φαντασιώσεις των κομματικών γραφείων, λοιπόν, περάσαμε στην προσγείωση στην πραγματικότητα, τουλάχιστον από τον πρωθυπουργό και έναν στενό κύκλο γύρω του. Επειδή, όπως δεν θα βαρεθώ να λέω, αγνοήθηκε η υπ’ αριθμόν ένα αριστερή, λενινιστική προϋπόθεση για να κάνεις τη ρήξη και την επανάσταση: Οι αντικειμενικές συνθήκες. Για να μην αναφέρω όλες τις υπόλοιπες για προετοιμασία του λαού και πάει λέγοντας.

Το κείμενο της συμφωνίας στο οποίο κατέληξαν Ελλάδα κι Ευρώπη έδωσε στη δημοσιότητα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις και τα ξένα συμφέροντα επικεντρώνονται αποφασιστικά στο πολιτικό σύστημα, τη διανόηση και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι Αμερικανοί και το αγγλοσαξωνικό λόμπι και οι Γερμανοί προσπαθούν να ελέγξουν κατεξοχήν τη διανόηση και τον τύπο, καθώς και τα πολιτικά κόμματα.

Καταγράφεται επίσης η εκτίμηση ότι μια ασταθής Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να αξιοποιήσει τα όποια αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Αν. Μεσόγειο, με αποτέλεσμα να συνεχισθεί η ενεργειακή εξάρτηση από το ρωσικό αέριο. Στο πλαίσιο αυτό δεν διαφεύγουν την προσοχή οι ιδιαίτερες σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία που έχουν, άλλωστε, προκαλέσει και την έντονη δυσφορία Αμερικανών και Ευρωπαίων.

Η ευρύτερη σημασία του «ΟΧΙ» Του Γιάννη Αικατερινάρη, αρχιτέκτονα Ένα μεγάλο μπράβο σε όσους αντιστάθηκαν  με το “ΟΧΙ” τους στην απίστευτη κινδυνολογία, παραπληροφόρηση και  πρωτοφανή επιχείρηση  εκβιασμού της προσωπικότητας του κάθε πολίτη στην περίοδο του δημοψηφίσματος!                Για την ιστορία όμως […]

Ολόκληρο το νομοσχέδιο που προτείνει η κυβέρνηση στους δανειστές

Πρώην υποψήφιος βουλευτής του Σύριζα ζητά «συγνώμη» που τον στήριξε O Γιώργος Παπαδόπουλος -Τετράδης είναι γνωστός στους περισσότερους ως «Ο καιρός» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία: γνωστός για το καυστικά του σχόλια και την αριστερή αρθρογραφία του o Τετράδης ήταν πάντα στο […]

Η ταξική διαστρωμάτωση στην Ελλάδα έχει απλοποιηθεί επικίνδυνα. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει περάσει προ πολλού το όριο της απόλυτης φτώχειας και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις στοιχειώδεις ανάγκες της καθημερινότητας. Ένα άλλο μέρος καταφέρνει, προς το παρόν, να επιβιώσει (με μεγάλες ελλείψεις), κι ένα μικρό τμήμα δεν έχει πρόβλημα. Αυτή είναι μια κοινωνική σύνθεση επικίνδυνη.

ΑΠΟ ΤΑ «ΙΟΥΛΙΑΝΑ» ΤΟΥ 1965 …ΣΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟΥ 2015