Επάνω εις το φατνωμένον μέρος του κτιρίου, προς το ανατολικομεσημβρινόν ήμισυ, ίπταντο μετοχαί, απαρέμφατα, αντωνυμίαι, και εκελάδουν μονοτόνως εναλλασσόμενα πρόσωπα και αριθμοί και εγκλίσεις, και η ράβδος εκράτει συχνά τον χρόνον επί των νώτων των μαθητών.

Η θέση της πόλης βρίσκεται μεταξύ των παραλλήλων 40 – 41, σχεδόν στη μέση, και 21 – 22 ανατολικού μήκους υπό σειράν αντηρίδων του Βερμίου όρους, δεκαπέντε περίπου χιλιόμετρα πάνω από τον ποταμό Αλιάκμονα, στη βορειοδυτική άκρη της Αρχαίας Ελίμειας (Τσιαρτσαμπάς) μέσα σε επιμήκη χοάνη· από την Ανατολή, τη Δύση και τον Βορρά περικλείεται με ορεινή σειρά που έχει σχήμα όμοιο με συμπιεσμένο πέταλο·

Ο στρατηγός Μακρυγιάννης γράφει: Ἦταν μπεζερισμένοι ὅλοι ἀπὸ τὴν ἀκαταστασίαν. Δυὸ χρόνια κοντά μας κυβέρνησε ἀγγελικά. Καὶ μᾶς γύμναζε καὶ τὴν οἰκονομίαν – Σᾶς λέγω ὡς τίμιος ἄνθρωπος, ποτὲ δὲν θέλησα νὰ εἶμαι ἀναντίον του, ὅτι μπεζερίσαμεν ἀπὸ τῆς ἀκαταστασίες.

Περί τα τέλη του 1819, η Σουλτανική κυβέρνηση έλαβε γνώση των ενεργειών του Αλή πασά, ο οποίος ετοίμαζε σοβαρό κίνημα· ξύπνησε δε από τον λήθαργο, και απέσυρε την εμπιστοσύνη που είχε μέχρι τότε προς τον επικίνδυνο τύραννο της Ηπείρου, ιδίως μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Πασόμπεη.

γρέκι ή αγρέκι λέγεται το κρυσφήγετο άγριου ζώου, λημέρι, σπηλιά, καταφύγιο, πρόχειρο περίφραγμα· κατοικία. Ο Αραβαντινός αναφέρει : γρέκι= η κοίτη του λαγωού. Ετυμολογικά προέρχεται μάλλον από το τούρκικο eğrek, που σημαίνει αυλάκι.Βρίσκουμε τη λέξη σ’ ένα ωραίο παλιό σαρακατσάνικο τραγούδι.

Οι Κομπανίες ήταν αδελφότητες πραματευτών και άλλων επαγγελματιών Ελλήνων στις παροικίες της Ουγγαρίας, στην Αυστρία και τις παραδουνάβιες χώρες. Αυτές, συγκροτημένες το πλείστον από Μακεδόνες, είχαν ακέραια τη συνείδηση ότι τα μέλη τους συνανήκαν εις αλλήλα, και [πίστευαν] σε μία ιδέα, αυτή της δεδουλωμένης πατρίδας ή τουλάχιστον της Ορθοδόξης Ελλ. θρησκείας

Το υποκοριστικό χλιαρούλι σημαίνει το κουταλάκι, ας πούμε του γλυκού. Μεγεθυντικό είναι η χουλιάρα η χλιάρα, δηλαδή η κουτάλα. Ο Ηλίας Πετρόπουλος γράφει σχετικά: Την φασουλάδα την τρώγανε σε γαβάθα και με ξύλινο χουλιάρι. Το ξύλινο χουλιάρι δεν έχει μεταλλική γεύση και δεν καίει τη γλώσσα.

Ο Τράντας είχε τον γιό του Χαρίσιο μαζί και έναν αδελφό αξιωματικό στη Ρωσία· μετά από λίγα χρόνια, ο Χαρίσιος πήγε στο θείο του και αφού έζησε δώδεκα χρόνια κοντά του, επέστρεψε μετά το θάνατό του κληρονόμος της μεγάλης περιουσίας του· θέλοντας να ενισχύσει την περιοχή, κατάφερε γι’ αυτό το σκοπό να λάβει σουλτανικό διάταγμα με προνόμια υπέρ της πόλης.

Σύμφωνα λοιπόν με τα προηγούμενα, το όνομα της πόλης εξηγείται πλέον σαφώς, προκύπτει από την εξέλιξη της ιστορίας και ερμηνεύεται με βάση την φιλοπατρία των πρώτων Ελλήνων αποίκων που ήρθαν από την Ήπειρο, οι οποίοι για να παρηγορηθούν διατήρησαν το όνομα της ερημωμένης πατρίδας τους και ανασύστησαν νέα Κόσδιανη.

Οι αρχές του συνοικισμού της πόλης τυχαίνει να είναι λίγο σκοτεινές· διότι μαρτυρίες σαφείς δεν αναβρίσκονται πουθενά. Εκτός από κάποια στοιχεία και την ιστορική έρευνα όπως μας παραδόθηκε, δεν σώζεται καμιά αρχαία γραπτή μαρτυρία. Τρεις όμως από τους νεότερους έγραψαν κάποια σημειώματα, τα οποία μας βοήθησαν αρκετά.