Ο Αμερικανός ανταποκριτής επικαλείται έμπειρους στρατιωτικούς παρατηρητές, οι οποίοι του επισημαίνουν ότι «τα τρία τέταρτα των μαχών στα αλβανικά σύνορα πραγματοποιούνται, επί του παρόντος, με ξιφολόγχες και τυφέκια, παρόμοια με εκείνα που χρησιμοποιούνταν πριν από είκοσι πέντε χρόνια. Οι μαρτυρίες των τραυματιών που επιστρέφουν από το μέτωπο υποδεικνύουν ότι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των εχθροπραξιών είναι οι μάχες σώμα με σώμα».

Στα 1444 έκανε δυναμική εμφάνιση στην περιοχή αυτή ο Γεώργιος Καστριώτης, ένας ικανότατος στρατηγός και ηγεμόνας, που δίκαια, όπως θα δούμε, ονομάστηκε στα τούρκικα «Σκεντέρμπεης» (Iskander στα τουρκικά σημαίνει Αλέξανδρος).

Η αναθεώρηση του Συντάγματος στη ΠΓΔΜ από τον Ζάεφ, καθιστά κουρελού ακόμη κι αυτή την κακή συμφωνία των Πρεσπών, λέει ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας Ιωάννης Μάζης στον 98.4.

Η στάση της Αλβανικής κυβέρνησης με την άταφη σορό, του 35 χρόνου ομογενή που δολοφόνησε η Αλβανική αστυνομία, είναι απαράδεκτη, πολιτικά, ανθρωπιστικά και πολιτιστικά, χρήζει δε καίριας απάντησης από την Ελλάδα με συνέπειες, ώστε να καταστεί σε όλη την περιοχή σαφές, ότι το Ελληνικό κράτος προστατεύει τα δικαιώματα όλων των πολιτών του, ανεξάρτητα από το ποιόν τους.

Ίσα εκείνες τις μέρες χιόνιζε. Έριχνε χιόνι ένα κακό! Κι εμείς ήμασταν όξω, ρε παιδί μ’ Γιάννη, μες τ’ άγρια βουνά, το ψοφόκρυο και τα χιόνια. Μάχες άγριες, σώμα με σώμα, δώσαμε με τους αντάρτες. Εκεί να βλέπ’ς έξω απ’ το Καρπενήσι…σφαγή!

Η κυβέρνηση Σοφούλη-Τσαλδάρη ήθελε μια πολιτική συμφωνία με το ΚΚΕ/ΕΑΜ. Δεν τα βρήκαν. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν άγριες. Τότε ο πρωθυπουργός Σοφούλης πήρε πολύ σκληρές αποφάσεις. Έθεσε εκτός νόμου το ΚΚΕ, απαγόρευσε τις απεργίες, έκλεισε την εφημερίδα του ΚΚΕ τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Ο Αλή Πασάς υπήρξε ίσως η πιο πολυσυζητημένη προσωπικότητα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στους νεότερους χρόνους. Για κανέναν άλλο αξιωματούχο της αυτοκρατορίας δεν έχουν γραφτεί τόσα πολλά όσο για τον περιβόητο «Λέοντα των Ιωαννίνων», όπως τον χαρακτήρισε ο Άγγλος ιστορικός William Miller.