Δι’ αυτούς τους Μουσουλμάνους, η τυραννία του Σουλτάνου είναι κοινή μορφή ασιατικού δεσποτισμού, αλλ’ ο ζυγός της είναι πολύ πλέον αφόρητος δια τους Ραγιάδες, τους εκτεθειμένους εις τα φρενοτροπίας ουχί ενός ή ολίγων ατόμων, αλλ’ ενός όλου δεσπόζοντος έθνους, δούλους δούλων πράγματι.

Μα βέβαια, μέσα στην ελευθερία εγεννήθηκαν· που να ηξεύρουν τι θα ειπή σκλαβιά!

Ο λόγος που θεωρώ τον Καραϊσκάκη τη χαρακτηριστικότερη μορφή του Αγώνα του ’21, είναι γιατί κουβαλά όχι μόνο όλη τη γενναιότητα, την τρέλα και την ικανότητα των τότε αγωνιστών, αλλά και τον εγωισμό, την ιδιοτέλεια και την ροπή στα λάθη. Γεννημένος στα 1782, κλέφτης από τα παιδικά του χρόνια, διετέλεσε αρματολός στην αυλή του Αλή Πασά και μετείχε στην Επανάσταση από την αρχή της, κάνοντας αρχικά τον φίλο στους Τούρκους μέχρι να μπορεί να συγκρουστεί μαζί τους.

Επιστολή προσωπικοτήτων: Αγορά φρεγατών με ρήτρα Αμυντικής Συνδρομής

Ἐκεῖ ὁποὔ ύφκειανα τῆς θέσες εἰς τοὺς Μύλους ἦρθε ὁ Ντερνὺς νὰ μὲ ἰδῆ. Μοῦ λέγει: «Τί κάνεις αὐτοῦ; Αὐτὲς οἱ θέσες εἶναι ἀδύνατες· τί πόλεμον θὰ κάμετε μὲ τὸν Μπραΐμη αὐτοῦ; – Τοῦ λέγω, εἶναι ἀδύνατες οἱ θέσες κ᾿ ἐμεῖς, ὅμως εἶναι δυνατὸς ὁ Θεὸς ὁποῦ μας προστατεύει· καὶ θὰ δείξωμεν τὴν τύχη μας ῾σ αὐτὲς τῆς θέσες τῆς ἀδύνατες

Ο «χρυσορρόας» όσιος Πατέρας Ιωάννης Δαμασκηνός, αναφερόμενος στην σπουδαιότητα των ιερών εικόνων για τη ζωή των πιστών, τις αποκαλεί «βιβλία των αγραμμάτων». Αποδίδει μ’ αυτόν τον τρόπο τον ρόλο των εικόνων και γενικότερα της χριστιανικής τέχνης στους κόλπους της Εκκλησίας.

«Δει δη χρημάτων.» Κάντε μια μικρή «δωρεά» στον «Ερανιστή»!

Όλη η βουλή των προεστών, στο μώλο συναγμένη / είπε πως όξω στη στεριά τους Τούρκους θα προσμένει. / Τότε έβγαλα το φέσι / και να μιλήσω θάρρεψα προβάλλοντας στη μέση: / – Τίποτα, αρχόντοι, δε φελάει• μονάχα το καράβι!

Ὀδυσσέας ή ’Δυσσέας (Πινακ.): Ένα από τα παιδιά του θρυλικού κλεφταρματολού Ανδρίτσου. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, θρυλικός κλεφταρματολός και ο ίδιος. Ένας πολέμαρχος περιωπής, που του έμελλε να γίνει ένα με την Επανάσταση, περσόνα αναγνωρίσιμη και πρωτοκλασάτη στις σελίδες της ιστορίας μας, με όλους τους τόνους λάσπης που δέχθηκε η φήμη του και η υστεροφημία του από τους «καλαμαράδες»

Το πολυτιμότερο τεκμήριο που έχουμε για τον Γκόρντον και το έργο του είναι η ίδια η Ιστορία του, ένα από τα πρωιμότερα έργα που γράφτηκαν για την Ελληνική Επανάσταση, που από την αρχή θεωρήθηκε και ένα από τα σοβαρότερα και εγκυρότερα — ας μην ξεχνάμε πόσο επηρέασε τις πολύ γνωστότερες σήμερα ιστορίες του Τσόρτζ Φίνλεϋ και του Τρικούπη.