Κατηγορία: Τέχνες

Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος

«Ο αποθανών δεδικαίωται;»

Πιστεύετε πως «ο αποθανών δεδικαίωται»; με ρώτησε ένας νεαρός συμπατριώτης μας, πρωτοετής φοιτητής Πολιτικών Επιστημών στο Λονδίνο, όπου έτυχε να βρίσκομαι όταν μαθεύτηκε ο θάνατος του Γεώργιου Παπαδόπουλου.

Διαβάστε περισσότερα ›
Σκίτσα του Αρκά (ΙΙ)

Σκίτσα του Αρκά (ΙΙ)

Σκίτσα του Αρκά (ΙΙ)

Διαβάστε περισσότερα ›
Έλληνας έμπορος στις αρχές του 19ου αιώνα. Παράσταση σε λιθογραφία. Αθήνα, Γεννάδειος Βιβλιοθήκη. Greek merchant in the early 19th century. Illustration in lithography. Athens, Gennadius Library

«Τα λεφτά πάνε στα λεφτά.»

«Το σελίνι είναι αδέλφι του σελινιού.», «Όλο το νερό τρέχει στο γιαλό και ο παράς στον πλούσιο.»

Διαβάστε περισσότερα ›
«Ο γέρος ή από πέσιμο ή από χέσιμο.»

«Ο γέρος ή από πέσιμο ή από χέσιμο.»

«Ας προσέχει να μη γεράσει όποιος δεν θέλει να γίνει πάλι παιδί.», «Οι γέροι και οι μεθυσμένοι είναι δυο φορές παιδιά.», «Οι γέροι είναι δυο φορές παιδιά.», «Τα προχωρημένα γέρα είναι δεύτερα μωράδια.», «Οι γέροι γίνονται μωρουδέλια.»

Διαβάστε περισσότερα ›
Τσοπάνηδες-ορθοπεδικοί και… η αρκούδα φυσικοθεραπεύτρια!

Τσοπάνηδες-ορθοπεδικοί και… η αρκούδα φυσικοθεραπεύτρια!

«Όσοι γύρ’σαν απ’ το αλβανικό πόλεμο, οι πλειότεροι δεν τα γλίτωσαν τα ποδάρια τ’ς, γιατί είχαν κρυοπαγήματα! Τ’ς ακρωτηρίαζαν οι γιατροί… για να ξεμπλέν’ (ξεμπλέκουν). Ούτε τα μέσα είχαν, αλλά ούτε και χώρο είχαν… Ποιος θα τ’ς γιατροπόρευε…

Διαβάστε περισσότερα ›
«Η ευκαιρία έχει τα μαλλιά στο κούτελο.»

«Η ευκαιρία έχει τα μαλλιά στο κούτελο.»

Σ’ ένα μαρμάρινο αλληγορικό ανάγλυφο, έργο του Λυσίππου (330 π.Χ.), απεικονίζεται ο «Καιρός», η «Ευκαιρία» δηλαδή, ως νέος άνδρας με φτερά στις πλάτες και μαλλιά μόνο στο μπροστινό μέρος της κεφαλής.

Διαβάστε περισσότερα ›
«Σαν γεράσει ο διάβολος, γίνεται καλόγερος.»

«Σαν γεράσει ο διάβολος, γίνεται καλόγερος.»

«Ο λύκος έχει δυνατή επιθυμία να γίνει καλόγερος όσο είναι άρρωστος, αλλ’ άμα γιάνει, μεταγνώθει.», «Ο διάβολος σαν αρρωστήσει θέλει να γίνει καλόγερος.», «Ο διάβολος όταν είναι γέρος γίνεται καπουτσίνος.», «Ο ληστής όταν δεν μπορεί ν’ αρπάξει, δέρνει τα στήθια του και παραδίδεται στα θεία.».

Διαβάστε περισσότερα ›
Χειροβομβίδες, σφαίρες…  κι άλλα επικίνδυνα παιδικά παιχνίδια!

Χειροβομβίδες, σφαίρες… κι άλλα επικίνδυνα παιδικά παιχνίδια!

Ήταν δυο ξαδέρφια, χωριανοί μ’, κι είχαν μια ιταλικιά χειροβομπίδα, τότε που ’μασταν λιανοπαίδια, 15 χρονών, εκεί γύρα. Τ’ βάρ’γαν από ένα λιθάρι, αλλά δεν έσκασε. Κι όταν τ’ν πήρε το ένα το παιδί στα χέρια, τότε έσκασε! Δεν τ’ κόπ’καν δάχ’λα, αλλά απ’ τ’ λάμψη τυφλώθ’κε! Πάν’ τα φωτερά (μάτια)! Τά ’ταν τα μάτια του, αλλά δεν ήγλεπε ντιπ.

Διαβάστε περισσότερα ›
Δε δουλεύω το Σαββάτο, γιατί τρέχω απάνω κάτω / Κυριακή βγαίνω στην πόρτα και ρωτώ αν πιάνουν ρόκα

«Η ακαμάτρα»

Δε δουλεύω το Σαββάτο, γιατί τρέχω απάνω κάτω / Κυριακή βγαίνω στην πόρτα και ρωτώ αν πιάνουν ρόκα.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η ανάγκη να κρύβουν τα μυστικά του επαγγέλματος και η ευνόητη επιθυμία τους να συνεννοούνται χωρίς να τους αντιλαμβάνονται οι εκάστοτε «ξένοι» ώθησε τους χτίστες να δημιουργήσουν μια συνθηματική «γλώσσα» της συντεχνίας, άγνωστη στους πολλούς.

Το μυστικό λεξιλόγιο των παλαιών χτιστών της Ηπείρου

Η ανάγκη να κρύβουν τα μυστικά του επαγγέλματος και η ευνόητη επιθυμία τους να συνεννοούνται χωρίς να τους αντιλαμβάνονται οι εκάστοτε «ξένοι» ώθησε τους χτίστες να δημιουργήσουν μια συνθηματική «γλώσσα» της συντεχνίας, άγνωστη στους πολλούς. Άλλωστε, η συμπεριφορά του κόσμου απέναντι στους μαστόρους ήταν συχνά διφορούμενη και μάλλον αρνητική· οι πετράδες μιλούσαν με πίκρα «για μια περιφρόνηση που συναντούσαν απ’ τους ντόπιους πληθυσμούς.

Διαβάστε περισσότερα ›