Ανθρωπολόγος, η Φλοράνς Μπερζώ-Μπλακλέ είναι ερευνήτρια στο CNRS και ειδική στον ισλαμισμό. Βρίσκεται υπό απειλή και υπό αστυνομική προστασία μετά την έκδοση του τελευταίου της βιβλίου, Le Frérisme et ses réseaux, l’enquête (Το ρεύμα της Αδελφότητας και τα δίκτυά του, η έρευνα, εκδόσεις Odile Jacob, με πρόλογο του Gilles Kepel). Επικαλούμενο προβλήματα «ασφαλείας», το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης μόλις ανέβαλε μια ομιλία αυτής της διάσημης επιστήμονος, η οποία αναμένεται να γίνει σύντομα δεκτή από τον υπουργό Εσωτερικών Gérald Darmanin.

Η κατάτμηση της κοινωνίας σε άτομα άρχισε βέβαια όταν με τις προόδους της εκβιομηχάνισης οι φυσικές βιοτικές συνομαδώσεις (πατριαρχική οικογένεια, οικιακή κοινότητα, πατριά, χωριό) έγιναν για πρώτη φορά στην ιστορία οικονομικά άχρηστες, και μάλιστα επιζήμιες. Ωστόσο η αστική κοινωνία ούτε γνώρισε σε ακραία μορφή ούτε και χαιρέτησε την τάση αυτήν. Όπως ξέρουμε, διατήρησε την πίστη στους ουσιακούς δεσμούς και στις κοινωνικές προϋποθέσεις του ατόμου και θεωρούσε την οικογένεια ως φυσικό κύτταρο του κοινωνικού οργανισμού.

Μπορεί να υπάρξει μαζική κοινωνία, όμως δεν μπορεί να υπάρξει μαζική δημοκρατία δυτικού τύπου, όταν λείπει εκείνη η περίσσεια υλικών αγαθών, η όποια έχει ως συνέπεια τη σχεδόν αυτόματη σύνδεση της έννοιας του πολίτη (ως citoyen) με την έννοια του καταναλωτή. Βέβαια δεν πρόκειται για σύνδεση τυπικονομική ή συνταγματική, αλλά για κάτι πολύ βαθύτερο: μια κοινωνία, η όποια ξεπερνά τη σπάνη των αγαθών και θέτει στη διάθεση των μελών της καταναλωτικά αγαθά σε όλο και μεγαλύτερες ποσότητες, αναγκαστικά δομείται ως μαζική δημοκρατία.

Καταρχήν οι Έλληνες είναι παρόντες, έστω και ως μεμονωμένα άτομα, σε όλες σχεδόν τις μεγάλες εξερευνητικές αποστολές των Ισπανών στις άγνωστες θάλασσες και την νοτιο-αμερικανική ενδοχώρα (π.χ. στον Αμαζόνιο και τον Ορινόκο). Η πρωιμότερη περίπτωση αφορά τους Έλληνες ναυτικούς (Χιώτες κυρίως) που πήραν μέρος στο δεύτερο και στο τρίτο ταξίδι του Κολόμβου (1493-1496, 1498-1500).

Στο ενδεχόμενο που η τροπή των γεγονότων στα μέτωπα του πολέμου αποβεί πολύ αρνητική για τους Ρώσους, εύλογα αναρωτιέται κανείς τι θα πράξει ο Πριγκοζίν. Μπορεί, άραγε, να ξεφύγει και να επιχειρήσει κάποιο πραξικόπημα; Πώς θα αντιδράσουν οι υπόλοιποι στο σενάριο αυτό και πόσο απρόβλεπτη θα γίνει η Ρωσία. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, αν κρίνει κανείς από τη στάση της πλειοψηφίας (που ισχυροποιήθηκε καθώς ένας μεγάλος όγκος των αντιπολιτευόμενων στον Πούτιν και στον ιμπεριαλιστικό του πόλεμο έχει εγκαταλείψει τη χώρα), οι πιθανότητες οι πολιτικές εξελίξεις να τείνουν αρχικά προς σκληροπυρηνικότερες εκδοχές του προσώπου που βλέπουμε σήμερα είναι πολύ μεγάλες.

Η Ρωσία, η κληρονομιά της ΕΣΣΔ και ο πόλεμος στην Ουκρανία. Συνέντευξη του Δημήτρη Τριανταφυλλίδη.

Η απάντηση στο γιατί ο κόσμος δυτικοποιείται ανάγεται στο μακρινό παρελθόν, στη σοφία των Ελλήνων —ικανή αιτία για να μην εγκαταλείψουμε τη μελέτη της κληρονομιάς μας. Οι δικές μας απόλυτες αρχές και αξίες μπορούν να ανακαλυφθούν ξανά σχεδόν σε κάθε κομμάτι της ελληνικής γραμματείας που διαβάζουμε —φιλοσοφία, ιστορία, ρητορική, δράμα ή ποίηση.

Σε μία και μόνη περικοπή γράφει ο Clausewitz ότι «η πολιτική συνενώνει και ισορροπεί εντός της όλα όσα εξυπηρετούν την ανθρωπιά.» Η φράση αυτή ερμηνεύτηκε με την έννοια ότι για εκείνον η πολιτική δεν είναι απλώς αγώνας ισχύος. Ωστόσο η ανάλυση των συμφραζομένων δείχνει ότι μία τέτοια ερμηνεία είναι τουλάχιστον βιαστική.

Στη Γαλλία η φοιτητική ένωση UNEF οργανώνει συγκεντρώσεις όπου απαγορεύεται η συμμετοχή ανδρών ή λευκών ή και των δύο μαζί. Στην Ελλάδα, όπου η αποδόμηση των ταυτοτήτων εμφανίστηκε αρχικά ως εθνοαποδόμηση, ήδη επιβάλλεται και μια σεξουαλικά προσανατολισμένη πολιτική ορθότητα: στις προκηρύξεις π.χ. των πιο «προχωρημένων» ομάδων του Πολυτεχνείου και των Εξαρχείων έχει καταργηθεί η αναφορά σε φοιτητές και φοιτήτριες και έχει αντικατασταθεί από τον ουδέτερο όρο «τα φοιτητά».

Ο Πούτιν δούλεψε στο πλευρό του Σόμπτσακ για πέντε χρόνια συμβάλλοντας στο να καταστεί η άλλοτε πανέμορφη Αγία Πετρούπολη σε ένα κακέκτυπο του Λας Βέγκας. Για λογαριασμό του δημάρχου εκπόνησε το κανονιστικό πλαίσιο για να δημιουργηθούν πλήθος καζίνων στην πόλη και με αυτό τον τρόπο συνέβαλε τα μέγιστα στη γιγάντωση της τοπικής μαφίας, που μέσω των καζίνων ξέπλενε το μαύρο χρήμα.