Η Τουρκία είτε άμεσα μέσω της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, είτε έμμεσα μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, προσπαθεί να προσελκύσει τις μουσουλμανικές μειονότητες που συνιστούν υπολογίσιμο πολιτικό μέγεθος.

Όταν όμως ο πρίγκιπας, αφού προκήρυξε εκλογές, εξήλθε σε περιοδεία ως αρχηγός του αντιβενιζελικού κόμματος, ο Βενιζέλος και οι φίλοι του απάντησαν με το ένοπλο κίνημα του Θέρισου, την 26η Φεβρουαρίου 1905. Ο αγώνας κράτησε 8 μήνες· ο βασιλικός αρμοστής έστειλε εναντίον των Κρητών αγήματα ρωσικά.

Ο Μάρκος χρεώθηκε με την αποτυχία του ΔΣΕ να στρατολογήσει -ακόμη και βίαια- περισσότερους από 15.000 μαχητές, ενώ ο στόχος ήταν 10 ή και 20 φορές υψηλότερος, να οργανώσει εφεδρείες κ.ά. Προφανώς, η ανατροπή του Μάρκου και η ταπεινωτική εκπαραθύρωσή του ήταν έργο του Νίκου Ζαχαριάδη και των στενών συνεργατών του, οι οποίοι βυσσοδομούσαν ασταμάτητα εις βάρος του.

Εφόσον το σχέδιο γινόταν αποδεκτό, οι μεγάλες Δυνάμεις -σε σχετικό υπόμνημά τους- θα έπρεπε «να παραστήσωσι τω σουλτάνω, ότι η σύστασις τριών ηγεμονειών διαιρεί τας δυνάμεις της Ελλάδος, και επειδή θ’ ανατεθή εις αυτόν ο διορισμός των ηγεμόνων, θ’ αποβλέπουν εις αυτόν αι επισημότεραι οικογένειαι των Ελλήνων».

Ο σχεδιασμός ασφάλειας των ΗΠΑ, καθώς και η αμυντική στρατηγική του ΝΑΤΟ στο σύνολό της, εξαρτάται από την υποστήριξη της Τουρκίας ως συμμάχου τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Μέση Ανατολή. Η επανατοποθέτηση της Τουρκίας σε ανταγωνιστική τροχιά, θα είχε ως εκ τούτου ως αποτέλεσμα μια ευρύτερη γεωστρατηγική επανεκτίμηση για τους Αμερικανούς ιθύνοντες.

Το δίλημμα για τον Ερντογάν εν προκειμένω είναι σημαντικό και απορρέει από μία βασική παραδοχή: το γεγονός ότι η πολυδιαφημισμένη αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, όσες επιτυχίες κι αν έχει (και έχει πολλές), δεν μπορεί ακόμη να του προσφέρει την απαραίτητη τεχνολογική αυτάρκεια που θα του επιτρέψει να λειτουργήσει ως ανεξάρτητη περιφερειακή μεγάλη δύναμη.

Ένα διεθνές οικολογικό ρεύμα που έχει αναπτυχθεί τελευταία για την προστασία της βιοποικιλότητας εμφανίζεται και στην Ελλάδα. Μία δημοσίευση  από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με τίτλο «Οι Περιοχές Άνευ Δρόμων (ΠΑΔ) ως εργαλείο περιβαλλοντικού σχεδιασμού στην Ελλάδα»[1] βάζει με πολύ σαφή τρόπο ένα αίτημα για την προστασία της φύσης στην χώρα μας. 

Ποτέ άλλοτε η ιρανική οικονομία δεν είχε βρεθεί σε τέτοια κατάσταση αποσύνθεσης. Την εποχή του Σάχη, οι εξαγωγές πετρελαίου απέφεραν ένα ετήσιο εισόδημα ύψους περίπου 4.000 δολαρίων (σε τιμές 2022) ανά κάτοικο. Σήμερα, υπό την επίδραση των κυρώσεων και του διπλασιασμού του πληθυσμού (84 εκατομμύρια άνθρωποι), έχει πέσει κάτω από τα 500 δολάρια.

Για τη Ρωσία, τουλάχιστον τα τελευταία 100 χρόνια, η σχέση της με την Τουρκία μετρά πολύ περισσότερο από ό,τι με την Ελλάδα. Οι χωρίς αρχές στήριξη του Κεμάλ από τον Λένιν στα πρώτα βήματα του εγχειρήματός του ήταν αποφασιστικής σημασίας για να μπορέσει ο Κεμάλ να εδραιωθεί και, εν συνεχεία, εξαιτίας και των ελληνικών λαθών, να πετύχει και τη στήριξη και άλλων δυνάμεων (Ιταλία, Γαλλία κ.λπ.).

Την ίδια στιγμή που κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην Τουρκία διαγκωνίζονται ως προς την εκτόξευση απειλών έναντι της Ελλάδας, με μόνον κοινό τόπο του τουρκικού πολιτικού συστήματος το «θα ρθούμε νύχτα και θα σας πετάξουμε στη θάλασσα», το ΚΚΕ εμμένει να επαναλαμβάνει το παραμύθι περί «δύο αστικών τάξεων που θα βάλουν τους λαούς να αλληλοσκοτωθούν».