Ο Κριμαϊκός Πόλεμος (1853-1856) Γράφει ο Μανόλης Πλούσος  Στα μέσα του 19ου αιώνα η Οθωμανική αυτοκρατορία έχει ήδη περάσει στην τελική περίοδο της αποσύνθεσης της. Ο «μεγάλος ασθενής» έχει δεχτεί πολλαπλά χτυπήματα στην εδαφική του ακεραιότητα, με τα βασίλεια των […]

Όσοι βγάζουν το ψωμί τους με την καθημερινή τους εργασία δεν έχουν τίποτε άλλο που να τους παρακινεί να είναι εξυπηρετικοί, εκτός από τις ανάγκες τους και τις ανάγκες είναι έξυπνο να τις απαλύνει κανείς, θα ήταν όμως τρέλα να τις θεραπεύει. Το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει τον εργαζόμενο φίλεργο είναι ένας μέτριος μισθός.

Η Ελλάδα στα σχολικά εγχειρίδια της Τουρκίας Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Οι χώρες στα πολύπαθα Βαλκάνια έχουν βεβαρημένο παρελθόν, με κοινή πορεία επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με πολέμους, αυθαίρετο χωρισμό συνόρων και ύπαρξη μειονοτήτων. Κάθε χώρα προσπάθησε να οικοδομήσει εθνική συνείδηση […]

Ο Noam Chomsky για τη Δημοκρατία Γράφει ο Φάνης Καψωμάνης Με αφορμή την επονομαζόμενη στις μέρες μας μεγάλη οικονομική κρίση, η οποία, συνδυαζόμενη από τη μια με (και υποκινούμενη από) τους οικονομικούς ανταγωνισμούς των επιχειρήσεων οικονομικών κολοσσών και των κυβερνήσεων […]

Ο πραγματικός Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Ο Σουλεϊμάν έχει μπει στη ζωή των Νεοελλήνων τον τελευταίο μήνα με αφορμή το τουρκικό σήριαλ με τον ομώνυμο τίτλο, που παίζεται από γνωστό ιδιωτικό κανάλι. Επειδή μεγάλη συζήτηση έχει αρχίσει […]

Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης Γράφει ο Γιάννης Σιατούφης Τελευταία, όλο και περισσότεροι παρομοιάζουν τη βρισκόμενη σε κρίση κοινοβουλευτική δημοκρατία της χώρας μας με τη βραχύβια δημοκρατία της Βαϊμάρης. Έτσι γεννήθηκε η σκέψη να εκθέσω τα γεγονότα που σημάδεψαν αυτή την […]

Αλέξανδρος ο Μακεδών: Η άνοδος Γράφει ο Μανόλης Πλούσος Ο Αλέξανδρος ως ιστορική προσωπικότητα έχει παρουσιαστεί με πολλούς τρόπους από τους ιστορικούς των νεώτερων χρόνων. Φιλόσοφος βασιλιάς, τυχοδιώκτης στρατιωτικός, αδίστακτος τύραννος, μισοπολιτισμένος Μακεδόνας. Απόψεις διαμετρικά αντίθετες οι οποίες όμως διαμορφώθηκαν […]

Μετά το τέλος του πολέμου ξεκινά και η «Ανασυγκρότηση» του Νότου. Οι Ρεπουμπλικάνοι του Βορά συμπεριφέρονταν στην Συνομοσπονδία σαν να ήταν κατακτημένη χώρα. Επιθυμούσαν ριζοσπαστικές λύσεις με άμεση απελευθέρωση των δούλων του Νότου, αλλά τα κελεύσματα τους έβρισκαν αντίσταση από τους Νότιους που εκδηλώνονταν με αντιστασιακές ρατσιστικές οργανώσεις όπως η Κου Κλουξ Κλαν που ιδρύθηκε το 1866.

Όσο δε ο αυτοματισμός και η ρομποτική θα εδραιώνονται περισσότερο στις γραμμές παραγωγής, τόσο ο προβληματισμός τελικά θα σχετίζεται με τον τρόπο διανομής του παραγόμενου πλούτου και όχι τόσο με τον τρόπο παραγωγής του αφού από τον τελευταίο θα απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά ο παράγων άνθρωπος.

«Αυτές οι γυναίκες αφοσιώθηκαν για να προσευχηθούν στη θεϊκή Κύπριδα, για χάρη των Ελλήνων και των γενναίων στη μάχη πολιτών τους. Γιατί η θεά Αφροδίτη δεν θέλησε η ακρόπολη των Ελλήνων να παραδοθεί στους Πέρσες τοξότες».