Ο Ελβετός τραπεζίτης Jean Eynard- επί το ελληνικότερο «Εϋνάρδος»- κατέχει περίοπτη θέση στο κίνημα του φιλελληνισμού, το οποίο εκδηλώθηκε κατά τον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα των ετών 1821-1828. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας γεννήθηκε στο λυκόφως του έτους 1776 στην Lyon και, πέθανε τον Φεβρουάριο του 1863 στην Γενεύη, πόλη όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος του βίου του. Πριν την εμπλοκή του στις επαναστατικές ενέργειες των Ελλήνων, βοήθησε σημαντικά ως προς την βελτίωση των οικονομικών στα ιταλικά κρατίδια. Επίσης, εργάστηκε για την ανασυγκρότηση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, μετά την ναπολεόντεια περίοδο.

Από την ένταξη στην Ε.Ε., η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας μειωνόταν, ως αποτέλεσμα των αρχικών δομικών αδυναμιών, του πρότερου ισχυρού προστατευτισμού και της ανεπαρκούς προενταξιακής προετοιμασίας.  Πέρα από ημιτελείς απόπειρες (δεκαετία του ’80) και γενικόλογες διακηρύξεις, το πρόβλημα ουδέποτε αντιμετωπίστηκε σοβαρά και ενώ ο ρυθμός συνολικά της οικονομικής μεγέθυνσης έφθασε στη δεκαετία του ’90 να είναι ο υψηλότερος στην Ένωση με εξαίρεση την Ιρλανδία, η ανταγωνιστικότητα μειωνόταν: η εξαγωγική επίδοση της βιομηχανίας ήταν μόνο ~30% και η εισαγωγική διείσδυση στον τομέα 50%, με αποτέλεσμα έναν σύνθετο δείκτη ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας 0.58, όταν ήταν 1.45 στην Ιρλανδία, 1.15 στη Γερμανία, 0.82 στην Ισπανία.