Τὰ σπίτια ποὺ εἶχα μου τὰ πῆραν. Ἔτυχε
νά᾿ ναι τὰ χρόνια δίσεχτα πόλεμοι χαλασμοὶ ξενιτεμοὶ

Εἰς τὴν Τριπολιτζά εἶχον γράψει σάτιραν ἐναντίον τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τὴν ἐτοιχοκόλλησαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν. Ἦτον Κυριακὴ καὶ ἐσυνάχθη κόσμος καὶ ἐδιάβαζεν.

Oμαδοσυνεργατική διδασκαλία: «Φατσούλες – καρδούλες»

Το ζήτημα της κολεκτιβοποίησης έρχεται ξανά στο προσκήνιο: «Οι συλλογικές καλλιέργειες (κολχόζ) και τα λεγόμενα σοβιετικά αγροκτήματα (σοβχόζ) είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή τους κατά την περίοδο του πολεμικού κομμουνισμού, αλλά είχαν παρακμάσει με την εισαγωγή της ΝΕΠ.

Αυτά τα άθλια συντρίμμια πρώην εθνών, Σέρβοι, Βούλγαροι, Έλληνες και ο υπόλοιπος ληστοσυρφετός, που εμπνέει ενθουσιασμό στον φιλελεύθερο Φιλισταίο, για να ωφελούνται οι Ρώσοι…, θέλουν σώνει και καλά να κόψουν τους λαίμαργους λαιμούς τους.

Η μάχη της Κούμιτσας (28 Μαΐου 1854) υπήρξε καθοριστική. Τα στρατεύματα του Καρατάσου ηττήθηκαν, αν και αντιμετώπισαν με γενναιότητα τους Οθωμανούς, οι οποίοι υπερείχαν αριθμητικά και ποιοτικά.

«Τέντωνε την αρίδα σου όσο είναι το σκέπασμα.», «Ξάπλωνε το πόδι όσο φτάνει το πάπλωμα.», «Όταν είναι μικρό το κρεβάτι, να πλαγιάζει κανείς συμμαζωχτά και στενόχωρα.»

Στην Δυτική Μακεδονία, πρωτεύοντα ρόλο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις των επαναστατών είχε η μορφή του Θεόδωρου Ζιάκα, ενός παλιού αγωνιστή του 1821.

«Θα κληροδοτήσουμε τον πόλεμο στα παιδιά μας…».

Ο Λένιν δεν έκρυψε ποτέ την αναγκαιότητα του εξαναγκασμού για την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου.