Θα πούμε το νερό νεράκι…! ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ  του Γιάννη Κ. Αικατερινάρη Όταν υπάρχει δημόσια τηλεόραση στην υπηρεσία των πολιτών, συχνά λέγονται συνταρακτικές αλήθειες! Προσφάτως η Γερμανική δημόσια τηλεόραση, μ’ ένα αποκαλυπτικό […]

Οι υπάλληλοι μετρήθηκαν και είναι 614.053 Για πρώτη φορά το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης δίνει ακριβή στοιχεία για το προσωπικό του δημόσιου τομέα. Σε 614.053 ανέρχονται σήμερα οι υπάλληλοι, μόνιμοι και συμβασιούχοι, του δημόσιου τομέα. Το ελληνικό κράτος μπορεί επιτέλους να… […]

“…τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι.”

Με αφορμή τα συναισθήματα του …Ανταμ Σμιθ (Adam Smith) Γράφει ο Αρχείος Παρακάμπτοντας τον δαιμόνιο – Διονυσιακό – Φρειδερίκο Βίλχελμ Νίτσε (Friedrich Wilhelm Nietzsche, 1844-1900), ο οποίος κατακεραυνώνει, ως μεταγενέστερος βεβαίως, τους Άγγλους φιλοσόφους και ηθικολόγους, της Αναγέννησης και του […]

Περί αθηναϊκής προφοράς Στην επιβολή της αθηναϊκής προφοράς (μιας προφοράς, ενίοτε, μαγκίζουσας) έπαιξε τεράστιο ρόλο η μαζική στράτευση της εποχής του Ανταρτοπολέμου, τα θεατρικά μπουλούκια  και το ραδιόφωνο. Η τηλεόραση διαδόθηκε μετά το 60. Η τηλεόραση ήταν, και είναι, ο […]

 “Δρυάδες” Δίκτυο σποροπαραγωγής, για την διατήρηση παραδοσιακών ποικιλιών. Το δίκτυο “Δρυάδες”είναι ένα δίκτυο μεταξύ ατόμων και ομάδων που ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με τη καλλιέργεια-κυρίως αστική- καi τη διατήρηση σπόρων παραδοσιακών ποικιλιών. Όποιος λοιπόν καλλιεργεί σε ταράτσα- μπαλκόνι, κήπο, […]

Η Χαλκιδική κινδυνεύει! Θα το επιτρέψετε; Του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη, αρχιτέκτονα Η προικισμένη Χαλκιδική μας προσφέρεται για διακοπές. Τουρίστες και επισκέπτες των μοναδικών τοπίων της, των αρχαιολογικών χώρων και του Άθω και τα μοναδικά αγαθά της συμβάλλουν τα μέγιστα στην […]

Λαϊκισμός είναι λοιπόν ο τρόπος, με τον οποίο γεφυρώ­νεται (προσωρινά) η αντίφαση ανάμεσα στην αρχή της γενικής ισότητας και στην (προσωρινή) έμπρακτη εξουσία μιας ελίτ μέσα στις συνθήκες της μαζικοδημοκρατικής πολιτικής. Συνίσταται στο ότι οι πολιτικές ελίτ, παρά την επιδίωξη τους να κρατήσουν για τον εαυτό τους το μονοπώλιο των αποφάσεων, υποχρεώνονται να αποτίσουν φόρο τιμής σε ορισμένες διαδεδομένες ιδέες ή προκαταλήψεις που κολακεύουν τις μάζες.

Η αναγωγή της γλωσσικής ποικιλίας σε έσχατα στοιχεία επιβοηθεί την ποσοτικοποίηση του ποιοτικού και επιτρέπει να υπολογιστούν προκαταβολικά οι συνδυασμοί, όσοι είναι δυνατοί με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία. Η μετατροπή των πραγμάτων ή σημείων σε ποσότητες που μπορούν να συνδυασθούν και να εναλλάξουν χαρακτηρίζει τη μοντέρνα γλωσσολογία εξ ίσου όσο και την υπολογιστική μηχανή· αυτό άλλωστε έκαμε δυνατή και τη συνεργασία τους σε προβλήματα, όπως λ.χ. το πρόβλημα της μετάφρασης.

Απόσπασμα* από το βιβλίο Η παρακμή του αστικού πολιτισμού. Από τη μοντέρνα στη μεταμοντέρνα εποχή και από το φιλελευθερισμό στη μαζική δημοκρατία. Παναγιώτης Κονδύλης, εκδόσεις Θεμέλιο.