Ο Ουμπέρτο Έκο και οι μάχες στο όνομα των θρησκειών Γράφει ο Θανάσης Μπαντές «Το όνομα του ρόδου» είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο και κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 1980. Προκάλεσε πάταγο και τιμήθηκε στη χώρα του, την επόμενη […]

Τι δείχνουν οι τάσεις της MRB – Όλη η έρευνα Στις εξαμηνιαίες τάσεις της ΜRB και στην έρευνα που έγινε μετά τη δημιουργία της νέας κυβέρνησης συνεργασίας ΝΔ & ΠΑΣΟΚ, προκύπτει, σε ό,τι αφορά την πρόθεση ψήφου ότι η ΝΔ καταγράφει προβάδισμα με […]

Πώς βγήκε η φράση «Απλώνει το ζωνάρι του για καβγά» Κουτσαβάκηδες ή κουτσαβάκια λέγανε τους μάγκες της παλιάς Αθήνας, την εποχή της Βασιλείας του Όθωνα (1840 περίπου). Κατά την επικρατέστερη άποψη, η προσωνυμία αυτή προέρχεται εκ του “κουτσά” + “βαίνω”, […]

Ως κύριος της Σπάρτης πλέον, ο Λεωνίδας δεν τολμά να κρατήσει την εξουσία, φανερά, αλλά την παραδίδει στις 100 πλούσιες οικογένειες. Σκοπός του ήταν να ανατρέψει το καθεστώς. Τοποθετεί δικούς του εφόρους, εχθρούς του Άγη. Τρία ονόματα από αυτούς μας αναφέρει ο Πλούταρχος: Δημοχάρης, Αρκεσίλαος και Αμφάρης. Ο τελευταίος είχε οικονομικές σχέσεις με τη μάνα και την γιαγιά του Άγη. Είχε δανειστεί χρήματα απ’ αυτές. Όπως και να είχε, ήταν γνώριμος με τον Άγη. Προσπάθησε να τον πείσει να βγει από τον ιερό χώρο και πως ο Λεωνίδας θα τον συγχωρούσε. Ο Άγης όμως αρνήθηκε, διότι δεν τους εμπιστευόταν. Πάντως, κάποια στιγμή τον έπεισαν να τον πάρουν από το ναό και να τον πάνε στα λουτρά και αργότερα τον επανέφεραν. Έτσι, κέρδισαν την εμπιστοσύνη του νεαρού βασιλιά.

Ο Μάνος Χατζηδάκις για την εξουσία (1988)