5 εξαιρετικά κείμενα για 5 εξαιρετικές ταινίες

Οι εφευρέτες του κινηματογράφου τον προόριζαν για τη βιομηχανία. Όμως ο κινηματογράφος τούς διέψευσε κι έγινε η τέχνη χάρη στην οποία επικοινώνησαν οι αναλφάβητοι στις αρχές του αιώνα.

Ο Αντονιόνι δεν αγαπά τον κινηματογράφο αλλά ζει την (κινηματογραφική) περιπλάνησή του.

“Είχε κάτι το σκελετωμένο αυτό το πρόσωπο; Πιθανώς άφηνε την εντύπωση ότι είχε δεχθεί μια ύπουλη επίθεση από τα μέσα, που σταμάτησε -ευτυχώς- προτού κάνει εμφανείς καταστροφές…”

Συνέντευξη του Χρήστου Βακαλόπουλου

Δεν είμαστε πια οι ίδιοι άνθρωποι που μεγαλώσαμε μαζί στο γυμνάσιο στη διάρκεια της δικτατορίας. Μαζευτήκαμε τότε γύρω από ένα συγκρότημα ροκ, τους Peppers και αργότερα Ρέμπελους, που πρόλαβαν να παίξουν σε μερικές συναυλίες και να βγάλουν ένα δίσκο σαράντα πέντε στροφών στην εταιρεία Zodiac, λίγο πριν διαλυθούν μέσα σ’ αυτή την παρεξήγηση που ονομάσθηκε μεταπολίτευση.

Τόσες ’βδομάδες που κάθε Σάββατο ξυπνώ και φωνάζω «Σάββατο είναι, μη φοβάσαι» και ξεδιπλώνω στο ηλεκτρονικό χαρτί τις μύχιες σκέψεις μου, κι αυθυποβάλλομαι και προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος, και λέω πως όλα θα φτιάξουν, κι ο καθένας μας θα πάρει, εν τέλει, αυτό που επιδίωξε, αυτό που ονειρεύτηκε, αυτό που αξίζει, επί της ουσίας κάνω ένα λογικό άλμα –δεν φοβάμαι να το πω-, ένα λάθος, ένα μεγάλο λάθος, διότι θεωρώ δεδομένο ότι αυτό που ο καθένας επιδίωξε είναι το ίδιο με αυτό που ήθελε και ονειρεύτηκε, κι αυτό που στο τέλος αξίζει.

Για Μένα, ο Φώτης Γράφει ο Σωτήρης Κακίσης* Μέσα σε δέκα μέρες, τον Ιανουάριο που πέρασε, έχασα από αιφνίδιο θάνατο δύο αδελφικούς μου τα τελευταία χρόνια φίλους. Πρώτα τον Φώτη τον Μπατσίλα, κι ύστερα τον Χρόνη τον Μπερτόλη, τον γιατρό. […]

Από τους ανθρώπους που συναναστραφήκαμε τα τελευταία χρόνια ο Βακαλόπουλος πιθανότατα ήταν «η» δραματική και ειρωνική μορφή, όχι μόνο επειδή βιάστηκε να τον πάρει ο Χάρος.

Σάββατο είναι, μη Φοβάσαι… Επεισόδιο 3: Παρακαλώ Γυναίκες Μην Κλαίτε (Μικρή ιστορία Διαπραγμάτευσης). Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας Δυοίν θάτερον, έτσι μας είπαν: ή με μνημόνιο και ευρώ ή χωρίς μνημόνιο και δραχμή! Και φυσικά, με ό,τι αυτά συνεπάγονταν ή συνδέονταν. […]