Τουρκικός Μωαμεθανισμός. Άραβες, Πέρσες, Τούρκοι. Οι Σελτζούκοι Τούρκοι Κείμενο: Παύλος Καρολίδης Οι Άραβες, ών εν μέσω περί τας αρχάς του 7 μ. Χ. αιώνος εγεννήθη ο Μωαμεθανισμός, επί 2 αιώνας και επέκεινα υπήρξαν οι φοβεροί σημαιοφόροι της νέας θρησκείας. Δι’ […]

Λέγεται δε ότι ο Βασίλειος, θέλων να δώση παράδειγμα αυστηρόν τοις Βουλγάροις, έπεμψεν εις τα ίδια τους Βουλγάρους τούτους αιχμαλώτους, αφού εξώρυξε τους οφθαλμούς πάντων, καταλιπών μόνον τον έτερον των οφθαλμών εις ένα επί εκάστης εκατοντάδος, ίνα χρησιμεύση ούτος ως οδηγός.

Γενόμενος βασιλεύς ο Νικηφόρος Φωκάς ως Νικηφόρος Β’ νέας επεχείρησε (964) στρατείας νικηφόρους εν Ασία εναντίον των εν Κιλικία, Συρία και Μεσοποταμία μωαμεθανών κατά τόπους Αμηρών, ήτοι ανεξαρτήτων κατ’ ουσίαν διοικητών του Χαλίφου του Βαγδατίου.

Ο Βασίλειος Α’ κατήγετο από Θράκης, εκλήθη δε Μακεδών, διότι εγεννήθη εκ του τμήματος εκείνου της Θράκης, όπερ υπήγετο εις το Θέμα (ήτοι την διοικητικήν περιφέρειαν) το καλούμενον Μακεδονικόν.

Εντεύθεν το όνομα του Κωνσταντίνου Ε’ κατέστη και βραδύτερον λίαν μισητόν εις τους μοναχούς και το αμαθές πλήθος, και πολλά κατά του βασιλέως ελέχθησαν δύσφημα και υβριστικά επώνυμα εις αυτόν εδόθησαν, εν οίς επεκράτησε το Κοπρώνυμος.

Ώστε η πρώτη συνάντησις μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων, ών οι μωαμεθανοί απόγονοι 900 περίπου έτη μετά την συνάντησιν ταύτην έμελλον να καταλύσωσι το Ελληνικόν κράτος, υπήρξε φιλική και συμμαχική και διετέλεσε τοιαύτη επί ικανόν έτι χρόνον.

Το 1451, τη χρονιά που παραλαμβάνει την εξουσία στα χέρια του ο Μωάμεθ Β΄, η οθωμανική αυτοκρατορία είναι η μεγαλύτερη δύναμη της ανατολικής Μεσογείου.

Το 960 και σε ηλικία μόλις δυο ετών στέφεται συναυτοκράτορας, μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο Η΄, από τον πατέρα του. Αλλά το 963 ο Ρωμανός Β΄ πεθαίνει και η εξουσία βρίσκεται στα χέρια της αυτοκράτειρας, που ανέλαβε την αντιβασιλεία στη θέση των ανήλικων γιων της.

Η ελληνική ήταν η επίσημη γλώσσα του κράτους και της νεοεισελθούσης χριστιανικής θρησκείας. Διότι ούτε οι Βούλγαροι, ούτε οι Σλάβοι είχαν δικό τους αλφάβητο. Οι Βούλγαροι έφεραν βέβαια από την Ασία μια ρουνική γραφή, αλλά ή χρήση της ήταν περιορισμένη και μυστικιστική και δεν μπόρεσε ποτέ να καλύψει τις ανάγκες του κράτους και των κατοίκων. Ο εκχριστιανισμός ήταν για τους Βούλγαρους όχι μόνο θρησκευτική και πνευματική ανάγκη, αλλά και πολιτική επιλογή…

Οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στην ιστορία ως φυλετική πολεμική ομάδα στις αρχές του 5ουμ.Χ. αιώνα στις στέπες της Σιβηρίας μετά την αποχώρηση των συγγενών τους Ούννων. Το 402 μ.Χ. οι Ιουάν – Ιουάν καταλαμβάνουν τον χώρο των όρων Αλτάι. Από εκεί διώχνουν άλλες πολεμικές ομάδες, που μετακινούνται γύρω από την λίμνη Αράλη (κοιτίδα των Ούννων που την είχαν εγκαταλείψει). Οι Βυζαντινοί έδωσαν σ’ αυτές τις ομάδες το όνομα Εφθαλίτες ή Λευκοί Ούννοι.