Τώρα η Μόσχα πραγματοποιεί την επίθεσή της στην Ουκρανία, ως κομμάτι μιας ευρύτερης στρατηγικής που αποσκοπεί να ανακτήσει την σοβιετική σφαίρα επιρροής. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του γνωστού ολιγάρχη Κωνσταντίν Μαλοβέεφ, ο οποίος κατά το παρελθόν είχε αναλάβει την διαχείριση των σχέσεων του Κρεμλίνου με διάφορα ευρωπαϊκά κόμματα – υπερδεξιά και αριστερά. Είχε ακουστεί και στην Ελλάδα, όταν επιδιώχθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η ίδρυση τηλεοπτικού σταθμού, όταν με το νομοσχέδιο Παππά επιχειρήθηκε η αλλαγή στο τηλεοπτικό τοπίο της χώρας.

Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ξέραμε ότι Άγγλοι, Γάλλοι και Αμερικανοί ήταν αποικιοκράτες και ότι ο Στάλιν είχε επιβάλει καθεστώς τρομοκρατίας, με θύματα μεταξύ άλλων και τους Έλληνες Ποντίους. Παρόλ’ αυτά, η Ελλάδα σωστά επέλεξε το στρατόπεδο των Συμμάχων έναντι του ναζιστικού τέρατος.

Τελικά, είναι η Ρωσία εκείνη που δεν βρήκε τη θέση της στη μεταψυχροπολεμική Ευρώπη. Διατηρώντας ένα πολιτικό πρότυπο όλο και πιο αυταρχικό, βασισμένο στην καταστολή, και αντιμετωπίζοντας το δημοκρατικό μοντέλο σαν έναν εχθρό που πρέπει να καταπολεμηθεί, είναι αυτή που απειλεί τους γείτονές της.

Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η έννοια της νεότερης Ελλάδας, χωρίς την ύπαρξη ενός ισχυρού και, γιατί όχι, υπερσύγχρονου Ναυτικού, δεν υφίσταται. Το δεύτερο αφορά την εκπαίδευση των νεότερων αξιωματικών και δεν αποτελεί αποκλειστικά ελληνικό πρόβλημα.

Σιγά-σιγά, όπως πάμε, θα καταργήσουν και την Ελληνική Επανάσταση του ’21. Ηδη είναι περίπου απαγορευμένη η ελληνική σημαία. Όποιος αντιδρά σε όλα αυτά θεωρείται και χαρακτηρίζεται εθνικιστής.

Τα ερείσματα των Σκοπίων ανήκουν πρωτίστως σε κύκλους γερμανικής και δευτερευόντως ιταλικής προελεύσεως και εμπνεύσεως για λόγους οι οποίοι έγιναν σαφείς από εδαφικής απόψεως ήδη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην στροφή του αιώνα πρέπει σαν είδος να κάνουμε μια στρατηγική επιλογή όσον αφορά τον τρόπο που θα παράγουμε την ενέργεια που χρειάζεται για την επιβίωση μας. Για πάνω από 150 χρόνια στηριχτήκαμε σε ένα καύσιμο που ναι μεν μας άνοιξε ένα πλήθος επιλογών και έλυσε χρόνια προβλήματα της ανθρωπότητας άλλα, φευ, στερεύει.

Το αποτέλεσμα της μονοδιάστατης πολεμικής ανάπτυξης για μια καθυστερημένη οικονομία όπως της ΕΣΣΔ φάνηκε 74 χρόνια μετά την ίδρυση της. Η πολιτική ηγεσία της ΕΣΣΔ δεν κατανόησε ποτέ το νόημα και την ουσία της κομμουνιστικής ιδεολογίας και πορεύτηκε πάντοτε ως τριτοκοσμική δικτατορία βασίζοντας την λειτουργία της στο φόβο και την τρομοκρατία.