Τα μέλη της «Νέας Αθηναϊκής Σχολής» συγκεντρώθηκαν γύρω από την μεγάλη μορφή του Κωστή Παλαμά. Στους κόλπους της «Νέας Αθηναϊκής Σχολής» ανανεώθηκε η πεζογραφία, αλλά και η ποίηση. Στην πεζογραφία, αναπτύχθηκαν ο ρεαλισμός και ο νατουραλισμός και στην ποίηση ο παρνασσισμός και ο συμβολισμός.

Όταν ήταν νέος, ένας από τους Νεοέλληνας ποιητάς, που αργότερα έγινε Ακαδημαϊκός και τώρα είναι πεθαμένος, πήγε στο Παρίσι, όπου ο Ψυχάρης τον περιποιήθηκε, τον προστάτεψε και τον επέβαλε στους εκεί πνευματικούς κύκλους.

Ο Ηλίας Πετρόπουλος είχε μία κοφτερή γραφή, που είναι δύσκολο να χωρέσει σε ιδεολογικά σχήματα. Κυρίως έλεγε αυτό που κάθε φορά πίστευε δίχως να αναλογίζεται τις συνέπειες των λόγων του για τον ίδιο.

– Θυμούμαι λοιπόν την πρώτη μας λάμπα στο σπίτι. Την πρώτη λάμπα της ζωής μου! Σπουδαίο γεγονός και σταθμός. Είμασταν παιδιά, την έφερε λοιπόν ο πατέρας, και μονάχος του τη γιόμισε, μονάχος του την άναψε, μονάχος του έβαλε το λαμπογυάλι κι ανέβασε το φως στη φυτιλήθρα. Βλέπεις, αυτός μονάχα ήξερε το μηχανισμό της. Σαν άναψε κι έφεξε μας κύτταξε ένα γύρω θριαμβευτικά και χαμογέλασε με ικανοποίηση, που όλοι μας κάναμε «ααα!». Είχανε μαζευτεί στο σπίτι και γειτόνοι και συγγενείς να δούνε το θάμα. Σβήσαμε λοιπόν τους λύχνους και βλέπαμε τα πρόσωπα, εκστατικά μέσα στο φως της.. Ακόμα θυμάμαι πόσο άσπρο και πόσο άφθονο μου φάνηκε το φως της πρώτης μας λάμπας!

Κωστής Παλαμάς: «Γράμματα»