Ξένε, παρά τον Γάγγην κείμαι Σάμιος ανήρ. Επί της τρισβαρβάρου ταύτης γης έζησα βίον άλγους, μόχθου, κι οιμωγής.

«Σίτ’ αναγνώθ’ σίτ’ ανακλαίγ’ σίτ’ ανακρούγ’ την κάρδιαν.

Ν’ αοιλλή εμάς, να βάι εμάς, η Pωμανία πάρθεν.»

Κ.Π. Καβάφης: Τρώες

Καβάφης, ο ποιητής της Ιστορίας

Κ.Π. Καβάφης: Η Δόξα των Πτολεμαίων

Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή / είν’ η διορία που ο θεός τον δίδει / για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Κ.Π. Καβάφης: Τα Άλογα του Αχιλλέως

Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν.

Στα σοβαρά πράγματα ήμουν πάντοτε

επιμελέστατος. Και θα επιμείνω,

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.

Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.