Ετικέτα: Κολοκοτρώνης

Μαρμάρινη προτομή νέου από την Ελευσίνα. 3ος αιώνας μ.Χ. Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.

Έλληνες ή Ρωμιοί;

«Αν το ελληνικόν έθνος ήτο όμοιο προς τ’ άλλα το ρωμαικόν κράτος αποτελούντα έθνη· αν δεν είχεν ιστορίαν ένδοξον, προγενεστέραν της ιδρύσεως του κράτους εκείνου, και ηδύνατο ν’ απαρνηθή αυτήν, θα εθεώρει βεβαίως επαρκή την δόξαν ότι ανήκε ποτέ εις το μέγαν και πανίσχυρον ρωμαικόν κράτος, και τοσούτο μάλλον, καθ’ όσον ήτο η ψυχή αυτού, εν πάσι πρωτοστατούν και τα πάντα εν αυτώ ιθύνον. Τότε δε θα ωφείλωμεν να πάρομεν του κράτους εκείνου το όνομα και να διατηρήσωμεν την προσηγορίαν του Ρωμιού, να ονομάσωμεν δεν και την ημετέραν χώραν αντί Ελλάδος Ρωμανίαν, ως ονόμαζε ο ελληνικός λαός κατά τους μέσους χρόνους την βυζαντινήν επικράτειαν.»

Διαβάστε περισσότερα ›
Οι στολές του νέου εθνικου στρατού

Έργα και ημέραι της Αντιβασιλείας (1833-1835)

Η εικόνα της αντιβασιλείας αμαυρώθηκε ακόμη περισσότερο στα μάτια της ελληνικής κοινής γνώμης, όταν ξεκίνησαν διώξεις ενάντια σε καταξιωμένους και επιφανείς αγωνιστές της επανάστασης. Μεταξύ των διωκομένων ήταν και ο Θεοδ. Κολοκοτρώνης, η καταδίκη του οποίου ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων. Η προσπάθεια αυτή της αντιβασιλείας είχε δυο κυρίως στόχους, να περιοριστεί η επιρροή των ρωσόφιλων «ναπαίων» και να χτυπηθεί η προηγούμενη στρατιωτική ηγεσία των ατάκτων.

Διαβάστε περισσότερα ›
Η Αθήνα επί οθωμανικής κατοχής

Υπήρχε ελληνικό έθνος πριν το 1821;

«… Αν συγγράψης εις τους ολίγους σου χρόνους τα υψη­λότερα πράγματα και η Ελλάς πέση, τις η ωφέλεια; Αν όλοι οι μετά ταύτα αιώνες στεφανώσωσι τους κόπους σου με τους λαμπρότερους επαίνους και η Ελλάς μείνη πάλιν υπό ζυγόν, ποιά δόξα; Αν συ, εις ολίγα λόγια, απαθανατιστής συγγράφων, και η πατρίς παραδοθή εις τας χείρας του αγρίου τυράννου, ή εις την διάκρισιν των ανθρωπίνων παθών, τι εκέρδισας; Η Ελλάς έχει ανάγκην σου και όλων των πεπαιδευμένων ομογενών. Λοιπόν, συμπαραλαβών όσους δυνηθής μαζί σου, ελθέ να συναγωνισθής με τους αδελφούς σου τον δικαιότατον και νομιμώτατον παρ’ όλους τους λοιπούς αγώνας του κόσμου…

Διαβάστε περισσότερα ›
Το Υγειονομείο στη Λευκάδα, πίνακας του  J. Cartwright, 1821

Επιστολές κλεφτών και ο Νενέκος

Στα τέλη του 18ου αιώνα, παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης, δρούσαν στον ελλαδικό και τον ευρύτερο βαλκανικό χώρο πλήθος ενόπλων ομάδων, οι οποίες αποτελούνταν συνήθως από χριστιανούς αλλά και μουσουλμάνους σε κάποιες περιπτώσεις, οι οποίες αμφισβητούσαν εμπράκτως την οθωμανική κυριαρχία σε ορισμένες περιοχές της αυτοκρατορίας.

Διαβάστε περισσότερα ›
Μάχη στα στενά των Δερβενακίων – Θ. Βρυζάκης

Το σημασιολογικό περιεχόμενο των όρων «Μακεδονία», «Μακεδών», «μακεδονικός», σε κείμενα της περιόδου 1770-1850 (ΙΙ)

Το σημασιολογικό περιεχόμενο των όρων «Μακεδονία», «Μακεδών», «μακεδονικός», σε κείμενα της περιόδου 1770-1850 (ΙΙ) (Εκπρόσωποι του Νεοελληνικού Διαφωτισμού-απομνημονευματογράφοι και ιστορικοί του 1821) Δείτε ακόμη: Το σημασιολογικό περιεχόμενο των όρων «Μακεδονία», «Μακεδών», «μακεδονικός», σε κείμενα της περιόδου 1770-1850 (Ι)   Γράφει ο […]

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Ρήγας Βελεστινλής ή Ρήγας Φεραίος θεωρείται εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ο ίδιος υπέγραφε ως «Ρήγας Βελεστινλής» ή «Ρήγας ο Θεσσαλός» και ουδέποτε «Φεραίος», κάτι που ίσως να είναι δημιούργημα μεταγενέστερων λογίων.

Ελληνική Νομαρχία, Ανωνύμου του Έλληνος

Ο Θεός των Χριστιανών από τη μια καλούσε το ποίμνιο να υπομείνει αγογγύστως την Οθωμανική εξουσία, ως θεία τιμωρία και δοκιμασία επί της γης, και από την άλλη ενέπνεε με οράματα αγωνιστές σαν το Μακρυγιάννη να πάρουν τα όπλα: είτε λοιπόν ήταν διπρόσωπος και κυκλοθυμικός -πράγμα ανεπίτρεπτο σύμφωνα με έγκυρες θεολογικές πηγές- είτε οι άνθρωποι ερμήνευαν κάθε φορά τη θέληση Του αναλόγως με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις ισχύος τους. Με τέτοιον τρόπο, η επίκληση της Αρχαίας δημοκρατικής Ελλάδας μπορούσε να νομιμοποιήσει ακόμα και την Τυραννοκτονία, την οποία η επίσημη Εκκλησία απέρριπτε μετά βδελυγμίας. Ο Θεός, όταν απαιτούσε ραγιάδικη υποταγή (σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω), εξυπηρετούσε τις επιδιώξεις της Εκκλησίας και του σουλτάνου. Ο Θεός που ευλογούσε τα καριοφίλια και εμψύχωνε τους ραγιάδες να αδράξουν τα άρματα της εκδίκησης και της απελπισίας δούλευε για την Επανάσταση.

Διαβάστε περισσότερα ›