Ο Φίλιπ Ροθ και οι μεταμορφώσεις Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Το μυθιστόρημα του Ροθ «Το Βυζί» ξεπερνά κάθε όριο. Ο κύριος Ντέηβιντ Άλαν Κέπες, καθηγητής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών κι Επιστημών του Στόουνυ Μπρουκ έχει μεταμορφωθεί σε βυζί και […]

Σάββατο είναι, μη Φοβάσαι… Επεισόδιο 4: Ω, σώμα του καλοκαιριού…! Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας … Βάλε έναν δίσκο στο πικάπ, παλιό κατά προτίμηση, ας πούμε τον Ήλιο τον Πρώτο του Γιάννη Μαρκόπουλου σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, με τραγουδιστές τον Σταύρο […]

Ο Ντέιβιντ Γκαρνέτ και οι μεταμορφώσεις Γράφει ο Θανάσης Μπαντές Αν ο Ροθ στο «Βυζί»  έδωσε τη χιουμοριστική πλευρά της μεταμόρφωσης, ως αμετάκλητη προοπτική από την πλευρά του θύματος, ο Γκαρνέτ, στο μυθιστόρημα «Από γυναίκα αλεπού» έκανε ακριβώς το ίδιο, […]

Η αγωνία του Καλβέρο για καλλιτεχνική δημιουργία δεν είναι παρά η αγωνία του Τσάπλιν που φοβάται τη ζωή χωρίς την τέχνη, αφού «Τα Φώτα της Ράμπας» γυρίστηκαν ταινία το 1952, χρονιά που, λόγω του Ψυχρού Πολέμου και της Μαύρης Λίστας, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αμερική και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ευρώπη. (Μετά από αυτό γύρισε μόνο δύο ταινίες μέχρι το θάνατό του). Είναι η περίοδος που διαισθάνεται ότι αρχίζουν να σβήνουν «τα Φώτα της Ράμπας». Γιατί ο Τσάπλιν δεν τρέφει καμία αυταπάτη: «Όταν σβήνουν τα φώτα της ράμπας αρχίζει για το γέρο ηθοποιό το μαρτύριο μιας φρικτής απομόνωσης».

Σάββατο είναι, μη Φοβάσαι… Επεισόδιο 3: Παρακαλώ Γυναίκες Μην Κλαίτε (Μικρή ιστορία Διαπραγμάτευσης). Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας Δυοίν θάτερον, έτσι μας είπαν: ή με μνημόνιο και ευρώ ή χωρίς μνημόνιο και δραχμή! Και φυσικά, με ό,τι αυτά συνεπάγονταν ή συνδέονταν. […]

Σάββατο είναι, μη Φοβάσαι… Επεισόδιο 2: Ο Dany Brillant στο τσιν-τσιν! Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας* Δυο πρόσωπα με παρακολουθούν συνεχώς, ένας Τζέκυλ κι ένας Χάυντ, τους ξέρω και τους δυο, κι αυτοί με ξέρουν, έτσι νομίζω, άρα έτσι είναι, ακούν […]

Γι’ αυτό και πήγαινε από σκάνδαλο σε σκάνδαλο. (Η δεύτερη ταινία του «Η χρυσή Εποχή» ήταν απαγορευμένη για δεκαετίες). «Αυτός ο τρελός έρωτας για το όνειρο, για την απόλαυση του να ονειρεύομαι, τελείως απαλλαγμένος από οποιαδήποτε ανάγκη για εξήγηση, είναι ένα από τα βαθιά αισθήματα που μ’ έφεραν κοντά στο σουρεαλισμό. Ο Ανδαλουσιανός σκύλος γεννήθηκε από τη συνάντηση ενός ονείρου μου μ’ ένα όνειρο του Νταλί. Αργότερα εισήγαγα όνειρα στις ταινίες μου, προσπαθώντας να αποφύγω τον λογικό κι επεξηγηματικό ρόλο που παίζουν συνήθως».

Σάββατο είναι, μη φοβάσαι….. Επεισόδιο 1: Η Μυθολογία του Σαββάτου [quote]Γράφει ο Φώτης Μπατσίλας [/quote] Δεν είναι Κυριακή το Σάββατο, να σου υποσχεθεί τα πάντα με το πρώτο φως, να την πιστέψεις με τη λήξη της Θείας Λειτουργίας και, σιγά-σιγά, […]