Ο ρόλος του Μεταξά υπήρξε καθοριστικός κατά το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 1915, όταν η επέμβαση του ελληνικού στρατού στην Καλλίπολη, θα απορριφθεί από τον βασιλιά επί τη βάσει των δικών του επιχειρημάτων. Και όμως, μερικούς μήνες πριν, στις 6 Ιουλίου 1914, εν όψει πιθανού ελληνοτουρκικού πολέμου, υποστήριζε την απόβαση… ακριβώς στην Καλλίπολη!

Χθές… ἀντὶ ἀηδῶν γαλλικῶν μυθιστορημάτων ἄρχισα νὰ διαβάζω γερμανικὰ τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ Verdy[12] καὶ ἀμέσως ἠσθάνθῃ τὸ πνεῦμα μου εὐεξίαν, τόσην εὐεξίαν ποὺ ἐγέννησεν εὐθὺς μίαν φαεινὴν ἰδέαν, τὴν ὁποία… ἔγραψα καὶ ἐνεχείρισα εἰς τὸν Δούσμανην (καὶ) τὸν Στρέιτ. Πρόκειται ἁπλούστατα περὶ τοῦ ἑξῆς: ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδος ἐξασφαλίζεται μόνον ἐὰν νικήσῃ ἡ Γερμανία…

Με πάνε στο νησί, στη χωροφυλακή – όχι στο λιμάνι, στο ύψωμα στο χωριόν, που είχε περίπου εκατό σπίτια. Εκεί μου δώσαν ένα βιβλίο να πηγαίνω από ένα μπακάλη να ψωνίζω δέκα δραχμές την ημέρα τρόφιμα. Αυτό δικαιούμουνα ως εξόριστος. Και να πηγαίνω στη χωροφυλακή δυο φορές την ημέρα να δίνω παρών, οχτώ με τέσσερις τ’ απόγευμα. Φεύγω. Πού να πάω;

Ο «πιστός σκύλος» του Μεταξά Κ. ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ, Ο ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ Γράφει ο Ιός* Μια σκοτεινή πολιτική προσωπικότητα βρίσκεται πίσω από τις σύγχρονες αναβιώσεις του ναζισμού στη χώρα μας. Είναι ο διαβόητος υπουργός Ασφάλειας του καθεστώτος Μεταξά Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, […]