Ιστορικοί χάρτες της Ελλάδας (Ι)

Επί Κλεισθένη ψηφίστηκε στην Αθήνα ένας θεσμός που έδωσε αφορμή για πολλές παρεξηγήσεις και κατηγορίες κατά των Αθηναίων, ο λεγόμενος οστρακισμός.

Πρώτα από όλα ο Κλεισθένης κατάργησε τις αρχαίες τέσσερις φυλές και σύστησε στη θέση τους δέκα νέες, στις οποίες κατατάχθηκαν όλοι οι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν ήταν στις προηγούμενες και γι’ αυτό δεν μπορούσαν να ασκήσουν τα πολιτικά τους δικαιώματα.

Ταραχή στην Αθήνα. Η τυραννίδα του Πεισίστρατου Κείμενο: Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος Μεταγλώττιση: Μαρία Αλεξίου – National Geographic Society Πράγματι, οι νόμοι του Σόλωνα παρέμεναν αμετάβλητοι, όμως ανάμεσα στις τρεις πολιτικές μερίδες, τις οποίες είχε προσπαθήσει με το νέο του πολίτευμα να συμφιλιώσει, είχε ξεσπάσει διαμάχη […]

Η σπαρτιατική πολιτεία έμοιαζε περισσότερο με στρατόπεδο παρά με μια συνηθισμένη κοινωνία ανθρώπων, αφού οι Σπαρτιάτες δεν έτρωγαν στα σπίτια τους, αλλά όλοι μαζί σε δημόσια συσσίτια ή φειδίτια, στα οποία όφειλαν όλοι να παρευρίσκονται, χωρίς να εξαιρούνται ούτε οι βασιλιάδες. Μόνο οι έφοροι, όπως είδαμε, εξαιρούνταν από αυτή τη διατροφή.

Η διαχείριση όλων των εσωτερικών και εξωτερικών υποθέσεων ήταν στα χέρια των εφόρων, οι οποίοι, αν και διέθεταν «μεγάλη εξουσία, που ισοδυναμούσε με τυραννία», δεν ήταν υπόλογοι ούτε στη γερουσία ούτε στην αγορά του δήμου και ακόμα λιγότερο στους βασιλιάδες. Έδιναν λόγο μόνο στους διαδόχους τους.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά η Πυθία έπεφτε σε ιερή έκσταση, η οποία μερικές φορές ήταν τόσο σφοδρή, ώστε η μάντισσα πέθαινε. Όσα ακατάληπτα έλεγε όταν έφτανε σε αυτή την κατάσταση, ερμηνεύονταν από τους ιερείς που ήταν γύρω της ανάλογα με το νόημα που θεωρούσαν πιο κατάλληλο, σε απαντήσεις και μάλιστα έμμετρες.

Τέλος τον Ιούνιο του 1770 αναχωρεί και τρίτη εκστρατευτική μοίρα. Οι κινήσεις των Ρώσων πλέον δύσκολα μπορούσαν να μείνουν κρυφές στους Οθωμανούς. Με την έκρηξη του ρωσοτουρκικού πολέμου, διατάσσεται ο γενικός αφοπλισμός όλων των χριστιανών, γεγονός που εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο Αλβανοί και ντόπιοι πασάδες για περισσότερες καταπιέσεις έναντι των χριστιανών, ενώ ο οικουμενικός πατριάρχης Μελέτιος Β΄, αφού βασανίστηκε, εξορίστηκε μισοπεθαμένος στην Τένεδο.

«Φαίνεται ότι και οι Καρχηδόνιοι έχουν ένα καλό και συγκριτικά με τους άλλους από πολλές απόψεις ανώτερο πολίτευμα, το οποίο έχει πολύ μεγάλες ομοιότητες με εκείνο των Σπαρτιατών. Διότι τα τρία αυτά πολιτεύματα, ήτοι της Κρήτης, της Σπάρτης και της Καρχηδόνας μοιάζουν κατά κάποιον τρόπο μεταξύ τους και διαφέρουν πολύ από τα άλλα……»

Το 1833 η Αντιβασιλεία έθεσε τελικά εκτός κυκλοφορίας το Φοίνικα και καθόρισε νέο νομισματικό σύστημα με βάση τη δραχμή. Μια δραχμή ήταν περιεκτικότητας 4,029 γραμμαρίων καθαρού αργύρου και ίσης αξίας προς 0.895 του γαλλικού φράγκου. Κλάσμα της εξακολούθησε να είναι το λεπτό (1:100). Τα νέα κέρματα κόπηκαν στο Μόναχο, ο δε ακριβής αριθμός τους παραμένει άγνωστος.