Ετικέτα: ΕΣΣΔ

Πριν από λίγες ημέρες, η Γενική Εισαγγελία της Ρωσίας δήλωσε ότι τα αποτελέσματα της αποκατάστασης των θυμάτων της τρομοκρατίας του Στάλιν θα πρέπει να επανεξεταστούν.

Οι Έλληνες – θύματα του Στάλιν ζητούν δικαίωση

Από το υλικό της έρευνας διαπιστώνεται ότι οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες διεξάγουν ενεργό κατασκοπεία, σαμποτάζ και αντάρτικο έργο στην ΕΣΣΔ, εκτελώντας τα καθήκοντα των βρετανικών, γερμανικών και ιαπωνικών μυστικών υπηρεσιών. Βάση για το έργο αυτό αποτελούν ελληνικές εγκαταστάσεις στις περιοχές Ροστόφ-στο-Ντον και Κρασνοντάρ του Βόρειου Καυκάσου, στο Ντονέτσκ, στην Οδησσό και σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας, στην Αμπχαζία και σε άλλες δημοκρατίες της Υπερκαυκασίας, στην Κριμαία, καθώς και ευρέως διασκορπισμένες ομάδες Ελλήνων σε διάφορες πόλεις και τοποθεσίες της Ένωσης» αναφέρει ο ιστορικός.

Διαβάστε περισσότερα ›
Πόλεμος στην Ουκρανία

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας εισβολής

«Η ανισορροπία αντικαθιστά την ισορροπία και ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από έναν νέο ηγεμονικό πόλεμο. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα είναι μέχρι οι άνθρωποι να αλληλοσκοτωθούν και αλληλοκαταστραφούν ή μέχρι να αναπτύξουν έναν αποτελεσματικό μηχανισμό διεθνών αλλαγών».

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Ν. Ζαχαριάδης ήταν στις φυλακές της Κέρκυρας από το 1936. Τον Ιανουάριο του 1940 μεταφέρθηκε στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας, στην Αθήνα.

1940. Τα τρία γράμματα του Ν. Ζαχαριάδη

Όταν οι Ιταλοί επιτέθηκαν στην Ελλάδα απέστειλε μια επιστολή προς τον Ελληνικό λαό,( 31/10/1940) από τον οποίο ζητούσε «ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό…να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.»

Διαβάστε περισσότερα ›
Κωστής Παπαγιώργης: Αλεξάντρ Ισάγιεβιτς Σολζενίτσιν

Κωστής Παπαγιώργης: Αλεξάντρ Ισάγιεβιτς Σολζενίτσιν

Αλεξάντρ Ισάγιεβιτς Σολζενίτσιν Κείμενο: Κωστής Παπαγιώργης «Όταν ένα καράβι έχει 99 τρύπες στο κύτος του, και από τις καλύτερες προθέσεις να διαπνέεται κανείς, είναι αδύνατο να τις φτιάξει όλες αμέσως». Ο άνθρωπος που μιλάει έχει γράψει, μεταξύ άλλων, το Αρχιπέλαγος […]

Διαβάστε περισσότερα ›
O E. H. Carr και το τέλος της ΝΕΠ

O E. H. Carr και το τέλος της ΝΕΠ

Το ζήτημα της κολεκτιβοποίησης έρχεται ξανά στο προσκήνιο: «Οι συλλογικές καλλιέργειες (κολχόζ) και τα λεγόμενα σοβιετικά αγροκτήματα (σοβχόζ) είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή τους κατά την περίοδο του πολεμικού κομμουνισμού, αλλά είχαν παρακμάσει με την εισαγωγή της ΝΕΠ.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Λένιν, η πολεμική ρητορική και η επίθεση σε εσέρους και μενσεβίκους

Ο Λένιν, η πολεμική ρητορική και η επίθεση σε εσέρους και μενσεβίκους

Ο Λένιν δεν έκρυψε ποτέ την αναγκαιότητα του εξαναγκασμού για την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου.

Διαβάστε περισσότερα ›
Ο Λένιν συνεχίζει το λόγο του: «Μπαίνει το ερώτημα, μα πώς μπορεί άραγε το Κομμουνιστικό κόμμα να αναγνωρίσει την ελευθερία του εμπορίου, να περάσει σ’ αυτή; Δεν υπάρχουν μήπως εδώ ασυμβίβαστες αντιφάσεις;»

Ο Λένιν για τη ΝΕΠ

Ο Λένιν ήξερε ότι το καθεστώς έπρεπε να δώσει άμεσες λύσεις κυρίως στο ζήτημα του επισιτισμού, γιατί διαφορετικά θα κινδύνευε. Ήξερε επίσης ότι ο αγροτικός πληθυσμός στο μεγαλύτερο μέρος του ήταν δυσαρεστημένος από τις επιτάξεις.

Διαβάστε περισσότερα ›
Αναθηματικό ανάγλυφο αφιερωμένο στο θεό Διόνυσο από ομάδα ηθοποιών μετά από κάποια παράσταση. Γύρω στο 400 π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. A votive relief dedicated to Dionysus by a group of actors after a show. Around 400 BC National Archaeological Museum.

Μάριος Πλωρίτης: Ρέκβιεμ για αυτοκρατορίες

Και πριν, ήταν η Ισπανία, η Ρώμη, η Ελλάδα, η Περσία. Η μια μετά την άλλη, με τα πυροβόλα, τις λόγχες, τους καταπέλτες και τις γαλέρες τους, στήθηκαν στην κορφή των πολιτισμένων λαών.

Διαβάστε περισσότερα ›
Άντι Γουόρχολ. Andy Warhol

Παναγιώτης Κονδύλης: Τέλος του κυρίαρχου κράτους ή αλλαγή της λειτουργίας του;

Και μόνον ως κράτος μπορεί ένα μικρό έθνος να μιλήσει ως ίσος προς ίσον μ’ ένα μεγάλο έθνος, εφ’ όσον τόσο το μικρό όσο και το μεγάλο έθνος αποτελούν, το καθένα για τον εαυτό του, ένα κράτος.

Διαβάστε περισσότερα ›
Κουέντιν Μασσάις. «Ο Αργυραμοιβός και η Σύζυγός του» (1514). Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι, Γαλλία.

Παναγιώτης Κονδύλης: Μορφή και ιστορικές φάσεις της πλανητικής πολιτικής (ΙΙΙ)

Οι πατριαρχικές-παραδοσιακές μορφές κοινωνικής οργάνωσης είχαν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν μονάχα με περιορισμένο αριθμό ατόμων· το ευσύνοπτο κι ελέγξιμο μέγεθος της ομάδας ήταν όρος της ύπαρξης τους, ο οποίος εκλείπει όταν οι άνθρωποι έχουν πολλαπλασιασθεί τόσο, ώστε δεν είναι πια δυνατό να στριμωχτούν μέσα στα στενά όρια των παραδεδομένων θεσμών.

Διαβάστε περισσότερα ›